M-6.1. Η θεραπεία είναι πάντα σίγουρη. 2 Είναι αδύνατον να επιτρέψεις στις ψευδαισθήσεις

να κομιστούν στην αλήθεια και παρόλα αυτά να τις διατηρήσεις. 3 Η αλήθεια αποδεικνύει

ότι οι ψευδαισθήσεις δεν έχουν καμιά αξία. 4 Ο δάσκαλος του Θεού έχει δει στον νου του

ασθενούς τη διόρθωση των λαθών του, και την έχει αναγνωρίσει γι’ αυτό που είναι. 5

ΈΈχοντας δεχθεί την Επανόρθωση για τον εαυτό του την έχει δεχθεί και για τον ασθενή. 6

Αλλά τι μπορεί να γίνει αν ο ασθενής χρησιμοποιεί την ασθένεια ως τρόπο ζωής,

πιστεύοντας πως η θεραπεία είναι η οδός προς το θάνατο; 7 Σε αυτή την περίπτωση, μια

ξαφνική θεραπεία μπορεί να τον βυθίσει σε έντονη κατάθλιψη, και σε μια τόσο βαθιά

αίσθηση απώλειας που ο ασθενής μπορεί ακόμα και να αποπειραθεί να καταστρέψει τον

εαυτό του. 8 Μη έχοντας τίποτα για το οποίο να ζει, μπορεί να επιζητήσει το θάνατο. 9

Προκειμένου λοιπόν να προστατευθεί, η θεραπεία θα πρέπει να περιμένει.

 

M-6.2. Η θεραπεία πάντα θα περιμένει αν υπάρχει το ενδεχόμενο να τη δει κάποιος ως

απειλή. 2 Τη στιγμή που θα είναι ευπρόσδεκτη, την ίδια στιγμή θα είναι και παρούσα. 3

ΌΌπου η θεραπεία δοθεί, θα ληφθεί. 4 Και τι είναι ο χρόνος μπροστά στα δώρα του Θεού; 5

ΈΈχουμε επανειλημένα αναφερθεί (στο κείμενο των Θαυμάτων) στο απόθεμα των θησαυρών

που είναι φυλαγμένοι και προορίζονται εξίσου τόσο για τον δωρητή όσο και για τον

αποδέκτη των δώρων του Θεού. 6 Ούτε ένα από αυτά δεν χάνεται, γιατί μόνο να

πληθαίνουν μπορούν. 7 Κανένας δάσκαλος του Θεού δεν πρέπει να νιώθει απογοήτευση εάν

φαίνεται να μην έχει ληφθεί η θεραπεία που πρόσφερε. 8 Δεν είναι δικό του θέμα το να

κρίνει πότε πρέπει το δώρο του να γίνει αποδεκτό. 9 Ας είναι βέβαιος ότι έχει ληφθεί και ας

έχει εμπιστοσύνη ότι θα γίνει αποδεκτό όταν θα αναγνωριστεί ως ευλογία και όχι ως

κατάρα.

 

M-6.3. Δεν είναι στη λειτουργία των δασκάλων του Θεού να αξιολογούν το αποτέλεσμα που

έχουν τα δώρα τους. 2 Η λειτουργία τους είναι απλώς να τα προσφέρουν. 3 Από τη στιγμή

που το έχουν κάνει αυτό, έχουν προσφέρει και το αποτέλεσμα, γιατί αυτό είναι μέρος του

δώρου. 4 Κανείς δεν μπορεί να προσφέρει αν τον απασχολεί το αποτέλεσμα της προσφοράς

του. 5 Κάτι τέτοιο συνιστά περιορισμό της ίδιας της προσφοράς, και τότε ούτε ο δωρητής θα

είχε το δώρο ούτε ο αποδέκτης. 6 Η πίστη είναι βασικό στοιχείο της προσφοράς•･ στην ουσία,

είναι το στοιχείο που καθιστά εφικτό το μοίρασμα, το στοιχείο που εξασφαλίζει ότι ο

δωρητής δεν θα χάσει παρά μόνο θα κερδίσει. 8 Ποιος προσφέρει ένα δώρο και κατόπιν

παραμένει προσκολλημένος στο δώρο, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα χρησιμοποιηθεί με

τον τρόπο που αυτός θεωρεί σωστό; 9 Αυτό δεν είναι προσφορά, είναι φυλάκιση.

 

M-6.4. Η παραίτηση από κάθε προσδοκία σχετικά με το δώρο είναι που το κάνει να

προσφέρεται στ’ αλήθεια. 2 Και είναι η πίστη που κάνει εφικτή την αληθινή προσφορά. 3 Η

θεραπεία, είναι η αλλαγή τρόπου σκέψης την οποία αναζητά το ΆΆγιο Πνεύμα που βρίσκεται

μέσα στο νου του ασθενούς, για λογαριασμό του. 4 Και είναι το ΆΆγιο Πνεύμα που βρίσκεται

μέσα στο νου του δωρητή, το Οποίο δίνει το δώρο στον ασθενή. 5 Πώς θα μπορούσε να

χαθεί; 6 Πως λοιπόν θα μπορούσε να μην είναι αποτελεσματικό 7 Πώς θα μπορούσε να

χαραμιστεί; 8 Το θησαυροφυλάκιο του Θεού δεν μπορεί ποτέ ν' αδειάσει. 9 Εάν έλειπε έστω

και ένα δώρο, τότε το θησαυροφυλάκιο δεν θα ήταν γεμάτο. 10 ΌΌμως, η πληρότητά του

είναι εγγυημένη από τον Θεό. 11 Τι ανησυχία λοιπόν μπορεί να έχει ένας δάσκαλος του

Θεού σχετικά με το τι μπορεί να απογίνει το δώρο του; 12 ΌΌταν κάτι δίνεται από τον Θεό

στον Θεό, ποιός θα μπορούσε – στο πλαίσιο αυτής της ιερής ανταλλαγής – να λάβει

ότιδήποτε λιγότερο από τα πάντα;