ΜΑΘΗΜΑ 151

 

Όλα τα Πράγματα Είναι Αντίλαλοι της Φωνής του Θεού.

 

1. Κανένας δεν μπορεί να κρίνει αν έχει μόνο μερικά από τα αποδεικτικά στοιχεία. 2Αυτό

δεν είναι κρίση. 3Είναι απλώς μια γνώμη βασισμένη στην άγνοια και την αμφιβολία. 4Η

φαινομενική της βεβαιότητα είναι μόνο και μόνο ένα πέπλο για την αβεβαιότητα που θα

ήθελε να συγκαλύψει. 5Χρειάζεται παράλογη υπεράσπιση, επειδή είναι παράλογη. 6Και η

υπεράσπιση της φαίνεται δυνατή, πειστική και χωρίς καμιά αμφιβολία, εξαιτίας όλων των

αμφιβολιών που παραμένουν κρυφές.

2. Δε φαίνεται να αμφιβάλλεις τον κόσμο που βλέπεις. 2Δεν αμφισβητείς πραγματικά ό,τι

σου δείχνεται μέσω των ματιών του σώματος. 3Όύτε και ρωτάς γιατί το πιστεύεις, αν και

έμαθες εδώ και πολύ καιρό ότι οι αισθήσεις σου πράγματι εξαπατούν. 4Το ότι πιστεύεις ό,τι

σου μεταδίδουν, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, είναι ακόμα πιο παράξενο, αν

σταματήσεις να σκεφτείς πόσο συχνά αποδείχτηκαν ψευδομάρτυρες! 5Γιατί είσαι πρόθυμος

να τις εμπιστευτείς τόσο ανεπιφύλακτα; 6Για ποιο άλλο λόγο παρά εξαιτίας των

απωθημένων αμφιβολιών, τις οποίες θα ήθελες να συγκαλύψεις με την εξωτερική εμφάνιση

της βεβαιότητας;

3. Πώς μπορείς να κρίνεις; 2Η κρίση σου βασίζεται στη μαρτυρία που οι αισθήσεις σου σού

προσφέρουν. 3Ποτέ ωστόσο δεν υπήρξε μαρτυρία πιο ψεύτικη από αυτήν. 4Πώς αλλιώς

όμως κρίνεις τον κόσμο που βλέπεις; 5Η πίστη σου σε ό,τι τα μάτια σου και τα αυτιά σου

σου μεταδίδουν είναι αξιολύπητη. 6Νομίζεις ότι τα δάχτυλα σου αγγίζουν την

πραγματικότητα και πλησιάζουν την αλήθεια. 7Αυτή είναι η αντίληψη που καταλαβαίνεις

και νομίζεις ότι είναι πιο πραγματική από τη μαρτυρία που δίνεται από την αιώνια Φωνή

για τον Ίδιο το Θεό.

4. Μπορεί αυτό να είναι κρίση; 2Συχνά σου έχει δοθεί η προτροπή να αποφεύγεις να

κρίνεις, όχι επειδή η κρίση είναι ένα δικαίωμα που πρέπει να παρακρατηθεί από σένα 3αλλά

επειδή δεν μπορείς να κρίνεις. 4Απλώς μπορείς να πιστεύεις τις κρίσεις του εγώ, που όλες

τους είναι ψεύτικες. 5Το εγώ καθοδηγεί τις αισθήσεις σου προσεκτικά για να αποδείξει

πόσο αδύναμος είσαι, πόσο ανήμπορος και φοβισμένος, πόσο μαυρισμένος από την

αμαρτία, πόσο δυστυχισμένος στην ενοχή σου και πόσο φοβάσαι τη δίκαιη τιμωρία.

5. Αυτό το πράγμα για το οποίο το εγώ μιλά και θα ήθελε επιπλέον και να το υπερασπιστεί,

σου λέει ότι είναι ο εαυτός σου. 2Και εσύ το πιστεύεις αυτό με άκαμπτη βεβαιότητα.

3Ωστόσο κάτω από αυτή την πεποίθηση παραμένει η κρυφή αμφιβολία πως ό,τι το εγώ σου

παρουσιάζει με τέτοια απόλυτη βεβαιότητα, σαν πραγματικότητα, δεν το πιστεύει. 4Είναι

μονάχα ο εαυτός του τον οποίο καταδικάζει. 5Είναι μέσα στον εαυτό του που βλέπει την

ενοχή. 6Είναι η δική του απόγνωση που βλέπει σε σένα.

6. Μην ακούς τη φωνή του. 2Οι μάρτυρες που στέλνει για να σου αποδείξουν ότι η

κακότητά του είναι δική σου είναι ψεύτικοι και μιλούν με βεβαιότητα για αυτό που δε

γνωρίζουν. 3Η πίστη σου σε αυτούς είναι τυφλή, επειδή δεν είσαι πρόθυμος να μοιραστείς

τις αμφιβολίες που ο κύριος τους δεν μπορεί να καταπνίξει εντελώς. 4Πιστεύεις ότι το να

αμφιβάλλεις τους υποτελείς του είναι το ίδιο με το να αμφιβάλλεις τον εαυτό σου.

7. Ωστόσο πρέπει να μάθεις ότι το να αμφιβάλλεις τα αποδεικτικά τους στοιχεία θα ανοίξει

το δρόμο για να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου και να αφήνεις μόνο τη Φωνή για το Θεό να

είναι ο Κριτής του τι αξίζει την πίστη σου. 2Αυτός δε θα σου πει ότι ο αδερφός σου πρέπει

να κριθεί από ό,τι τα μάτια σου βλέπουν σε αυτόν, ή ό,τι το στόμα του σώματος του λέει

στα αυτιά σου, ή ό,τι το άγγιγμα των δαχτύλων σου σε πληροφορεί για αυτόν. Αυτός

αγνοεί αυτές τις μάταιες μαρτυρίες, οι οποίες απλώς λένε ψέματα για τον Υιό του Θεού.

4Αυτός αναγνωρίζει μόνο ό,τι ο Θεός αγαπά, και στο άγιο φως αυτού που βλέπει όλα τα

όνειρα του εγώ για το τι είσαι εξαφανίζονται μπροστά στο μεγαλείο που Αυτός κοιτάζει.

8. Άφησε Αυτόν να είναι ο Κριτής του τι είσαι, γιατί Αυτός έχει βεβαιότητα τόσο μεγάλη

που η αμφιβολία δεν έχει νόημα μπροστά στην παρουσία Της. 2Ο Χριστός δεν μπορεί να

αμφιβάλλει τον εαυτό Του.

3Ή Φωνή για το Θεό μπορεί μονάχα να Τον τιμά και να χαίρεται που είναι τελείως και

παντοτινά αναμάρτητος. 4Οποιον έχει κρίνει Αυτός, μπορεί μονάχα να αγνοεί την ενοχή

γιατί τώρα είναι απρόθυμος να παίξει με τα παιχνίδια της αμαρτίας επειδή τώρα δε δίνει

σημασία στις μαρτυρίες του σώματος μπροστά στην έκσταση της άγιας εμφάνισης του

Χριστού.

9. ' Έτσι λοιπόν κρίνει Αυτός.2Αποδέξου το Λόγο Του για το τι είσαι, γιατί Αυτός είναι

αυτόπτης μάρτυρας της όμορφης δημιουργίας σου και του Νου του Οποίου η Σκέψη

δημιούργησε την πραγματικότητα σου. 3Τι σημασία μπορεί να έχει το σώμα για Αυτόν που

γνωρίζει τη δόξα του Πατέρα και του Υιού; 4Τι ψιθυρίσματα του εγώ μπορεί να ακούσει

Αυτός; 5Τι θα μπορούσε να Τον πείσει ότι οι αμαρτίες σου είναι πραγματικές;. 6 Άφησε Τον

επίσης να είναι ο Κριτής του καθετί που φαίνεται να σου συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο. 7Τα

μαθήματα Του θα σε κάνουν ικανό να γεφυρώσεις το χάσμα μεταξύ των ψευδαισθήσεων

και της αλήθειας.

10. Αυτός θα αφαιρέσει όλη την πίστη που έχεις βάλει στον πόνο, την καταστροφή, τη

δυστυχία και την απώλεια. 2Σου δίνει όραση η οποία μπορεί να κοιτάξει πέρα από αυτά τα

ζοφερά φαινόμενα και να βλέπει την απαλή παρουσία του Χριστού σε όλα αυτά. 3Δε θα

αμφιβάλλεις πια ότι μόνο το καλό μπορεί να έρθει σε σένα που έχεις αγαπηθεί από το Θεό,

γιατί Αυτός θα κρίνει όλα τα συμβάντα και θα διδάξει το μοναδικό μάθημα που όλα τους

περιέχουν.

11. Από όλα τα συμβάντα Αυτός θα επιλέξει τα στοιχεία που αντιπροσωπεύουν την

αλήθεια και θα αγνοήσει εκείνες τις πλευρές που καθρεφτίζουν απλώς και μόνο μάταια

όνειρα. 2Και όλα τα περιστατικά, κάθε περίσταση και κάθε γεγονός που φαίνεται να σε

επηρεάζει κατά οποιονδήποτε τρόπο. Αυτός θα τα ξαναερμηνεύσει από το δικό Του

σύστημα αναφοράς που είναι εντελώς ενοποιημένο και σίγουρο. 3Και θα δεις την αγάπη

πέρα από το μίσος, τη σταθερότητα μέσα στην αλλαγή, το αγνό μέσα στην αμαρτία και

μόνο την ευλογία του Ουρανού στον κόσμο.

12. Αυτή είναι η ανάσταση σου, γιατί η ζωή σου δεν είναι μέρος κανενός πράγματος που

βλέπεις. 2Βρίσκεται υπεράνω του σώματος και του κόσμου, πέρα από κάθε μαρτυρία που

υπερασπίζεται την ανοσιότητα, μέσα στο Άγιο, άγια όπως ο εαυτός της. 3Σε όλους και σε

όλα η Φωνή Του δε θα ήθελε να σου μιλήσει για τίποτα άλλο παρά μόνο για τον Εαυτό σου

και το Δημιουργό σου, ο Οποίος είναι ένα με Αυτόν. 4Έτσι θα δεις το άγιο πρόσωπο του

Χριστού στο καθετί και δε θα ακούς κανένα άλλο ήχο παρά μόνο τον αντίλαλο της Φωνής

του Θεού.

13. Εξασκούμεθα χωρίς λόγια σήμερα, εκτός από την αρχή των χρονικών διαστημάτων που

περνάμε με το Θεό. Αρχίζουμε αυτά τα διαστήματα επαναλαμβάνοντας αργά και μόνο μια

φορά τη σκέψη με την οποία αρχίζει η ημέρα. 3Και μετά παρακολουθούμε τις σκέψεις μας

σιωπηλά, επικαλούμενοι Αυτόν ο Οποίος βλέπει τα στοιχεία της αλήθειας σε αυτές. 4Άφησέ

Τον να αξιολογεί όλες τις σκέψεις που έρχονται στο νου σου, να αφαιρεί τα στοιχεία των

ονείρων και να τις ξαναδίνει σαν καθαρές ιδέες που δεν αντικρούουν το Θέλημα του

Θεού.

14. Δώσε τις σκέψεις σου σε Αυτόν, και Αυτός θα στις ξαναδώσει σαν θαύματα που

διακηρύσσουν χαρούμενα την πληρότητα και την ευτυχία που ο Θεός θέλει για τον Υιό

Του, σαν απόδειξη της αιώνιας Αγάπης Του. 2Και καθώς κάθε σκέψη μεταμορφώνεται

κατ' αυτό τον τρόπο, παίρνει θεραπευτική δύναμη από το Νου ο Οποίος είδε την αλήθεια

σε αυτήν και δεν ξεγελάστηκε από τα ψέματα που είχαν προστεθεί.3Όλες οι κλωστές της

φαντασίας φεύγουν. 4Και ό,τι μένει ενοποιείται σε μια τέλεια Σκέψη που προσφέρει την

τελειότητα της παντού.

15. Αφιέρωσε λοιπόν δεκαπέντε λεπτά όταν ξυπνήσεις και με χαρά δώσε άλλα δεκαπέντε

λεπτά προτού πας να κοιμηθείς. 2Η υπηρεσία σου αρχίζει καθώς όλες οι σκέψεις σου

εξαγνίζονται.3Ετσι διδάσκεσαι για να διδάξεις τον Υιό του Θεού το άγιο μάθημα της

αγιοσύνης του. 4Κανένας δεν μπορεί να μην ακούσει, όταν εσύ ακούς τη Φωνή του Θεού

να τιμά τον Υιό του Θεού. 5Και όλοι θα μοιραστούν με σένα τις σκέψεις που Αυτός έχει

μεταφράσει εκ νέου στο νου σου.

16. Αυτή είναι η ώρα του Πάσχα σου. 2Και έτσι προσφέρεις το δώρο των κατάλευκων

κρίνων στον κόσμο, αντικαθιστώντας τους μάρτυρες της αμαρτίας και του θανάτου.

3Μέσω της μεταμόρφωσης σου ο κόσμος λυτρώνεται και απελευθερώνεται με χαρά από την

ενοχή. 4Με χαρά και ευγνωμοσύνη, τώρα, υψώνουμε τους αναστημένους νόες μας σε

Αυτόν ο Οποίος έχει αποκαταστήσει τη διανοητική μας υγεία.

17, Και κάθε ώρα θα Τον θυμόμαστε Αυτόν, ο Οποίος είναι σωτηρία και απελευθέρωση.

2Καθώς δίνουμε ευχαριστίες, ο κόσμος ενώνεται μαζί μας και δέχεται χαρούμενα τις άγιες

σκέψεις μας που ο Ουρανός έχει διορθώσει και εξαγνίσει. 3Τώρα η υπηρεσία μας έχει

επιτέλους αρχίσει, για να μεταδώσουμε σε όλο τον κόσμο τα χαρούμενα νέα πως η αλήθεια

δεν έχει ψευδαισθήσεις και ότι η ειρήνη του Θεού, μέσα από μας, ανήκει σε όλους.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 152

 

Η Δύναμη της Απόφασης Είναι Δική μου.

 

1. Κανένας δεν μπορεί να έχει απώλειες, εκτός αν το έχει αποφασίσει ο ίδιος. 2Κανένας δεν

μπορεί να έχει πόνους, εκτός αν η επιλογή του διαλέγει αυτή την κατάσταση για αυτόν.

3Κανένας δεν μπορεί να θλίβεται ή να φοβάται ή να νομίζει ότι είναι άρρωστος, εκτός αν

αυτά είναι τα αποτελέσματα που θέλει. 4Και κανένας δεν πεθαίνει χωρίς την ίδια του τη

συγκατάθεση.

5Τίποτα δε συμβαίνει που να μην αντιπροσωπεύει την επιθυμία σου, και τίποτα από ό,τι

διαλέγεις δεν παραλείπεται. 6Έδώ είναι ο κόσμος σου, πλήρης με κάθε λεπτομέρεια. 7Εδώ

είναι όλη του η πραγματικότητα για σένα. 8Και είναι μονάχα εδώ που βρίσκεται η σωτηρία.

2. Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτή η ιδέα είναι απόλυτη και πολύ ακραία για να είναι

αληθινή. 2Μπορεί όμως η αλήθεια να έχει εξαιρέσεις; 3Αν έχει το δώρο που περιλαμβάνει

τα πάντα, μπορεί η απώλεια να είναι πραγματική; 4Μπορεί ο πόνος να είναι μέρος της

ειρήνης, ή η λύπη να είναι μέρος της χαράς; 5Μπορεί ο φόβος και η αρρώστια να εισέλθουν

σ' ένα νου όπου η αγάπη και η τέλεια αγιοσύνη κατοικούν; 6Η αλήθεια πρέπει να είναι

απόλυτη, διαφορετικά δεν μπορεί να είναι αλήθεια. 7Μη δέχεσαι τίποτα αντίθετο και καμιά

εξαίρεση, γιατί διαφορετικά αντικρούεις την αλήθεια εντελώς.

3. Η σωτηρία είναι η αναγνώριση ότι η αλήθεια είναι αληθινή και τίποτε άλλο δεν είναι

αληθινό. 2Αυτό το έχεις ξανακούσει προηγουμένως, αλλά μπορεί ακόμα να μην έχεις δεχτεί

και τα δύο του μέρη. 3 Χωρίς το πρώτο μέρος, το δεύτερο δεν έχει νόημα. 4Χωρίς όμως το

δεύτερο, το πρώτο δεν είναι πλέον αλήθεια. 5Η αλήθεια δεν μπορεί να έχει αντίθετα. 6Άυτό

όσες φορές και να ειπωθεί και να το σκεφτεί κανείς δεν είναι αρκετό. 7Γιατί αν αυτό που

δεν είναι αλήθεια είναι αλήθεια όπως επίσης αυτό που είναι αλήθεια, τότε ένα μέρος της

αλήθειας είναι ψεύτικο. 8Και έτσι η αλήθεια έχει χάσει το νόημα της. 9Τίποτα άλλο εκτός

από την αλήθεια δεν είναι αληθινό και ό,τι είναι ψεύτικο είναι αναληθές.

4. Αυτή είναι η πιο απλή διάκριση, αλλά και η πιο συγκεκριμένη. 2Όχι όμως επειδή είναι

δύσκολο να την αντιληφθείς. 3Είναι κρυμμένη πίσω από μια τεράστια σειρά επιλογών που

δεν φαίνονται να είναι εντελώς δικές σου. 4Και έτσι η αλήθεια εμφανίζεται να έχει μερικές

πλευρές που δεν είναι συνεπείς αλλά δε φαίνονται να είναι παρά μόνο αντιφάσεις που εσύ

έχεις επινοήσει.

5. Θα παραμείνεις αμετάβλητος όπως ο Θεός σε δημιούργησε, οι παροδικές καταστάσεις

είναι ες ορισμού ψεύτικες. 2Και αυτό περιλαμβάνει όλες τις αλλαγές συναισθημάτων και τις

μεταβολές στις καταστάσεις του σώματος και του νου και σε όλες τις αντιλήψεις και τις

αντιδράσεις σο». 3Το γεγονός ότι τα πάντα περιλαμβάνονται ξεχωρίζει την αλήθεια από τα

ψέματα και κρατά ό,τι είναι ψεύτικο όπως είναι, χωριστά από την αλήθεια.

6. Δεν είναι παράξενο που πιστεύεις ότι είναι αλαζονεία να νομίζεις ότι εσύ έπλασες τον

κόσμο που βλέπεις; 2Ο Θεός δεν τον έπλασε. 3Για αυτό μπορείς να είσαι σίγουρος. 4Τι

μπορεί Αυτός να γνωρίζει για το εφήμερο, για τους αμαρτωλούς και τους ενόχους, για τους

φοβισμένους, για αυτούς που υποφέρουν και είναι μόνοι και έρημοι, και για το νου που ζει

μέσα σε ένα σώμα που πρέπει να πεθάνει; 5Τον κατηγορείς ότι είναι φρενοβλαβής, όταν

νομίζεις ότι Αυτός έπλασε τον κόσμο όπου αυτά τα πράγματα φαίνονται να είναι

πραγματικά. 6Αυτός δεν είναι τρελός. 7Μόνο η τρέλα πλάθει έναν κόσμο σαν κι αυτόν.

7. Το να νομίζεις ότι ο Θεός έπλασε το χάος, επινόησε το αντίθετο της αλήθειας και

επιτρέπει στο θάνατο να θριαμβεύσει επί της ζωής, αντικρούει το Θέλημα Του και είναι

αλαζονεία. 2Ή ταπεινότητα θα έβλεπε αμέσως ότι αυτά τα πράγματα δεν προέρχονται από

Αυτόν. 3Μπορείς εσύ να δεις ό,τι δε δημιούργησε ο Θεός; 4Το να σκέφτεσαι ότι μπορείς,

είναι απλώς το ότι πιστεύεις πως μπορείς να αντιληφθείς το τι ο Θεός θέλησε να μην

υπάρχει. 5Και τι θα μπορούσε να ήταν πιο αλαζονικό από αυτό;

8. Ας είμαστε αληθινά ταπεινοί σήμερα και ας δεχτούμε ό,τι έχουμε πλάσει, όπως είναι. 2Ή

δύναμη της απόφασης είναι δική μας. 3Απλώς και μόνο αποφάσισε να δεχτείς τη θέση που

δικαιωματικά σου ανήκει σαν συν-δημιουργός του σύμπαντος, και όλα αυτά που νομίζεις

ότι έπλασες θα εξαφανιστούν. 4Ό,τι θα έρθει στην επίγνωση σου θα είναι όλα αυτά που

ήταν από πάντα, αιωνίως, όπως είναι τώρα. 5Και θα πάρει τη θέση των αυταπατών που

πλάστηκαν μόνο και μόνο για να σφετεριστούν το βωμό του Πατέρα και του Υιού.

9. Σήμερα εφαρμόζουμε την αληθινή ταπεινότητα, εγκαταλείποντας την υποκρισία με την

οποία το εγώ επιδιώκει να αποδείξει ότι η αληθινή ταπεινότητα είναι αλαζονεία. 2Μόνο το

εγώ μπορεί να είναι αλαζονικό. 3Ή αλήθεια είναι ταπεινή όταν παραδέχεται τη δύναμη

της, το γεγονός ότι είναι αμετάβλητη, και την αιώνια πληρότητα της η οποία περιλαμβάνει

τα πάντα και είναι το τέλειο δώρο του Θεού στον αγαπημένο Του Υιό. 4Έγκαταλείπουμε

την αλαζονεία που λέει ότι είμαστε αμαρτωλοί, ένοχοι και φοβισμένοι., ντροπιασμένοι για

το τι είμαστε, και με αληθινή ταπεινότητα υψώνουμε τις καρδιές μας σε Αυτόν ο Οποίος

μας έχει δημιουργήσει άμεμπτους, όμοιους με τον Εαυτό Του στη δύναμη και στην αγάπη.

10. Η δύναμη της απόφασης είναι δική μας. 2Και δεχόμαστε από Αυτόν εκείνο που είμαστε

και με ταπεινότητα αναγνωρίζουμε τον Υιό του Θεού. 3Το να αναγνωρίζουμε τον Υιό του

Θεού προϋποθέτει επίσης ότι όλες οι ιδέες που έχουμε για τον εαυτό μας έχουν

εγκαταλειφθεί και έχουν αναγνωριστεί σαν ψευδείς. 4Η αλαζονεία τους έχει γίνει

αντιληπτή. 5Και στην ταπεινότητα, η ακτινοβολία του Υιού του Θεού, η αβρότητα του, η

τέλεια αθωότητα του, η Αγάπη του Πατέρα του, το δικαίωμα του για τον Ουρανό και για

την απελευθέρωση του από την κόλαση, γίνονται χαρούμενα αποδεκτά σαν δικά μας.

11. Τώρα ενωνόμαστε στη χαρούμενη αναγνώριση ότι τα ψέματα είναι ψεύτικα και μόνο η

αλήθεια είναι αληθινή. Σκεφτόμαστε μόνο την αλήθεια καθώς σηκωνόμαστε το πρωί και

για πέντε λεπτά εξασκούμεθα όπως μας καθοδηγεί, ενθαρρύνοντας το φοβισμένο νου μας

με τα εξής:

3Η δύναμη της απόφασης είναι δική μου.

4Σήμερα θα δεχτώ τον εαυτό μου όπως

το θέλημα του Πατέρα μου με δημιούργησε.

5Μετά θα περιμένουμε στη σιωπή εγκαταλείποντας όλες τις αυταπάτες, καθώς ζητάμε με

ταπεινότητα από τον Εαυτό μας να μας αποκαλυφθεί. 6Και Αυτός που ποτέ δεν έφυγε θα

έρθει και πάλι στην επίγνωση μας, και με ευγνωμοσύνη θα αποκαταστήσει τον οίκο Του

στο Θεό, όπως ήταν προορισμένο.

12. Υπομονετικά περίμενε Τον όλη την ημέρα, και κάθε μια ώρα προσκάλεσε Τον με τα

λόγια με τα οποία η μέρα άρχισε, τελείωσε επίσης τη μέρα με την ίδια πρόσκληση στον

Εαυτό σου. 2Η Φωνή του Θεού θα απαντήσει, γιατί Αυτός μιλά για σένα και για τον

Πατέρα σου. 3Αυτός θα αντικαταστήσει όλες τις ξέφρενες σκέψεις σου με την ειρήνη του

Θεού, τις αυταπάτες σου με την αλήθεια του Θεού, και τις ψευδαισθήσεις που έχεις για τον

εαυτό σου με τον Υιό του Θεού.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 153

 

Η Ασφάλειά μου Έγκειται στο Ό,τι δεν Αμύνομαι.

 

1.Εσυ που αισθάνεσαι να απειλείσαι από αυτό τον κόσμο της αλλαγής, τα πικρά αστεία του

και τις στροφές της τύχης. τις βραχυχρόνιες σχέσεις του και όλα τα "δώρα" που απλώς

δανείζει για να πάρει και πάλι, δώσε προσοχή σε αυτό το μάθημα. 2Ό κόσμος δεν

προσφέρει καμιά ασφάλεια. 3Είναι ριζωμένος στην επίθεση και όλα του τα "δώρα" της

φαινομενικής ασφάλειας είναι παραπλανητικές ψευδαισθήσεις. 4Επιτίθεται, και μετά -

ξαναεπιτίθεται. Ή ψυχική ειρήνη δεν είναι δυνατή εκεί που ο κίνδυνος απειλεί κατ αυτό

τον τρόπο.

2. Ο κόσμος δίνει αφορμή μόνο και μόνο για να αμυνθεί κανείς. 2Γιατί η απειλή προξενεί

θυμό, και ο θυμός κάνει την επίθεση να φαίνεται λογική και σαν κάτι που έχει προκληθεί

δίκαια και το οποίο δικαιώνεται στο όνομα της αυτοάμυνας. 3Ωστόσο το να αμύνεται

κανείς είναι διπλή απειλή. 4Γιατί επιβεβαιώνει την αδυναμία και ορθώνει ένα αμυντικό

σύστημα που δεν μπορεί να λειτουργήσει επιτυχώς. 5Τώρα οι αδύναμοι έχουν υπονομευτεί

ακόμα περισσότερο, γιατί υπάρχει όχι μόνο μια εξωτερική απειλή αλλά και μια ακόμα

μεγαλύτερη απειλή εντός. 6Ο νους βρίσκεται σε σύγχυση και δε γνωρίζει πού να στραφεί

για να διαφύγει από τις φαντασίες του.

3. Είναι σαν να έσφιγγε το νου ένας κύκλος μέσα στον οποίο ένας άλλος κύκλος τον

περιέδενε και ένας άλλος ακόμα, μέχρι που να μη μπορεί κανείς να διαφύγει, ούτε και να

ελπίζει για απόδραση. 2Επίθεση, άμυνα, άμυνα, επίθεση, γίνονται οι κύκλοι των ωρών και

των ημερών που προσδένουν το νου με βαριά ατσάλινα δεσμά σκεπασμένα με σίδερο, και

οι οποίοι ολοκληρώνουν την πορεία τους μόνο και μόνο για να αρχίσουν και πάλι. 3Δε

φαίνεται να υπάρχει διακοπή ούτε τέλος στα ολοένα και πιο σφιχτά δεσμά της φυλακής

του νου.

4. Η άμυνα είναι η πιο ακριβή πληρωμή που απαιτεί το εγώ. 2Σε αυτήν έγκειται η τρέλα σε

μια μορφή τόσο ζοφερή που η ελπίδα για ψυχική υγεία φαίνεται να είναι μόνο και μόνο

ένα μάταιο όνειρο που δεν είναι εφικτό. 3Η αίσθηση απειλής που υποκινεί ο κόσμος είναι

τόσο πιο βαθιά και τόσο πιο μεγάλη από τον παροξυσμό και τη συναισθηματική ένταση

που μπορείς να συλλάβεις, που δεν έχεις ιδέα τι ερήμωση έχει επιφέρει.

5. Είσαι ο σκλάβος της. 2Δεν ξέρεις τι κάνεις, επειδή τη φοβάσαι. 3Δεν καταλαβαίνεις πόσα

έχεις αναγκαστεί να θυσιάσεις, εσύ που αισθάνεσαι το σιδερένιο της σφίξιμο στην καρδιά

σου. 4Δε συνειδητοποιείς τι έχεις κάνει για να τορπιλίσεις την άγια ειρήνη του Θεού με τους

αμυντικούς μηχανισμούς σου. 5Γιατί βλέπεις τον Υιό του Θεού μόνο και μόνο σαν ένα

θύμα επίθεσης από τις φαντασίες, τα όνειρα και τις ψευδαισθήσεις που έχει πλάσει, και

επίσης ανίσχυρο μπροστά τους, έχοντας την ανάγκη να αμυνθεί με ακόμη περισσότερες

φαντασιώσεις και όνειρα με τα οποία οι ψευδαισθήσεις της ασφάλειας του τον

ανακουφίζουν.

6. Το να μην αμύνεσαι είναι δύναμη. 2Αποδεικνύει ότι αναγνωρίζεις τον Χριστό μέσα σου.

3Ισως να θυμάσαι ότι το κείμενο υποστηρίζει ότι η επιλογή γίνεται πάντοτε μεταξύ της

δύναμης του Χριστού και της δικής σου αδυναμίας, που φαίνεται αποχωρισμένη από

Αυτόν. 4Όταν δεν αμύνεται κανείς οι επιθέσεις δεν μπορούν ποτέ να τον αγγίξουν, επειδή

αναγνωρίζει μια δύναμη τόσο μεγάλη που μπροστά της οι επιθέσεις είναι μια ανοησία, ή

ένα ανόητο παιχνίδι που μπορεί να παίξει ένα κουρασμένο παιδί όταν νυστάζει και δε

θυμάται τι θέλει.

7. Το να αμύνεται κανείς είναι αδυναμία. 2Διακηρύσσει ότι έχεις απαρνηθεί το Χριστό και

έχεις φτάσει να φοβάσαι το θυμό του Πατέρα Του. Τι μπορεί να σε σώσει τώρα από την

αυταπάτη ενός θυμωμένου Θεού, την τρομερή παρουσία του οποίου πιστεύεις ότι βλέπεις

να εργάζεται πίσω από όλα τα κακά του κόσμου; 4Τι άλλο παρά ψευδαισθήσεις θα

μπορούσαν να σε υπερασπιστούν τώρα, όταν έχεις μόνο και μόνο ψευδαισθήσεις με τις

οποίες μάχεσαι;

8. Δε θα παίξουμε τέτοια παιδαριώδη παιχνίδια σήμερα. 2Γιατί ο αληθινός μας σκοπός είναι

να σώσουμε τον κόσμο, και δε θα θέλαμε να ανταλλάξουμε την ατέλειωτη χαρά, που η

αποστολή μας μάς προσφέρει, με ανοησίες. 3Δεν είμαστε πρόθυμοι να αφήσουμε την

ευτυχία μας να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, επειδή ένα κομμάτι ενός ανόητου

ονείρου έτυχε να περάσει από το νου μας και κατά λάθος περάσαμε τις μορφές μέσα σε

αυτό για τον Υιό του Θεού, και το μικροσκοπικό του χρονικό διάστημα για την

αιωνιότητα.

9. Κοιτάμε πέρα από τα όνειρα σήμερα και αναγνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη να

αμυνθούμε, επειδή έχουμε δημιουργηθεί απρόσβλητοι, χωρίς καμιά σκέψη ή επιθυμία ή

όνειρο στο οποίο η επίθεση έχει κάποιο νόημα. Τώρα δεν μπορούμε να φοβηθούμε, γιατί

έχουμε αφήσει όλες τις τρομακτικές σκέψεις πίσω μας. 3Κάι καθώς δεν αμυνόμαστε,

είμαστε προστατευμένοι, γαλήνια σίγουροι για την ασφάλεια μας τώρα, βέβαιοι για τη

σωτηρία, σίγουροι ότι θα εκπληρώσουμε το σκοπό που διαλέξαμε, καθώς η υπηρεσία μας

προσφέρει την άγια ευλογία της σε όλο τον κόσμο.

10. Μείνε ακίνητος μια στιγμή, και στη σιωπή σκέψου πόσο άγιος είναι ο σκοπός σου, με

πόση ασφάλεια αναπαύεσαι, ανέγγιχτος μέσα στο φως του. 2Οι διάκονοι του Θεού έχουν

διαλέξει την αλήθεια να είναι μαζί τους. 3Ποιος είναι αγιότερος από αυτούς; 4Ποιος θα

μπορούσε να είναι πιο βέβαιος ότι η ευτυχία του είναι εκατό τοις εκατό εγγυημένη; 5Και

ποιος θα μπορούσε να είναι πιο καλά προστατευμένος; Τι είδους άμυνα θα ήταν ποτέ

δυνατό να χρειαστεί από εκείνους που είναι μεταξύ των εκλεκτών του Θεού, εξαιτίας της

επιλογής Του και της δικής τους επιλογής επίσης;

11. Είναι η αποστολή των διακόνων του Θεού να βοηθούν τους αδερφούς τους να

επιλέγουν, όπως έχουν επιλέξει οι ίδιοι. 2Ο Θεός έχει επιλέξει τους πάντες, αλλά λίγοι έχουν

φτάσει να συνειδητοποιήσουν ότι το Θέλημα Του δεν είναι παρά δικό τους θέλημα. 3Και

ενώ παραλείπεις να διδάσκεις ό,τι έχεις μάθει, η σωτηρία περιμένει και το σκοτάδι κρατά

τον κόσμο σε σκληρή αιχμαλωσία. 4Ούτε και θα μάθει ότι το φως έχει έρθει σε σένα και ότι

η απελευθέρωση του έχει επιτευχθεί. 5Γιατί δε θα δεις το φως μέχρι να το προσφέρεις σε

όλους τους αδερφούς σου. 6Οπως το παίρνουν από τα χέρια σου έτσι θα το αναγνωρίσεις

σαν δικό σου.

12.Η σωτηρία μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα παιχνίδι που παίζουν τα ευτυχισμένα παιδιά.

2Σχεδιάστηκε από Αυτόν ο Οποίος αγαπά τα παιδιά Του και ο Οποίος είναι πρόθυμος να

αντικαταστήσει τα τρομακτικά παιχνίδια τους με χαρούμενα παιχνίδια, τα οποία τους

διδάσκουν ότι το παιχνίδι του φόβου έχει τελειώσει. 3Το παιχνίδι Του οδηγεί στην ευτυχία,

επειδή κανένας δε χάνει. 4Καθένας που παίζει θα κερδίσει, και η νίκη του εξασφαλίζει το

όφελος όλων. 5Το παιχνίδι του φόβου εγκαταλείπεται με χαρά, όταν τα παιδιά καταλάβουν

τα ευεργετήματα που φέρνει η σωτηρία.

13. Εσύ που έχεις υποδυθεί ότι έχεις χάσει την ελπίδα, ότι ο Πατέρας σου σε έχει

εγκαταλείψει, ότι είσαι μόνος σου και τρομαγμένος σε ένα φοβερό κόσμο, να είσαι

χαρούμενος τώρα. 2Αυτό το παιχνίδι έχει τελειώσει. Τώρα έχει έρθει η γαλήνια ώρα που

εγκαταλείπουμε τα παιχνίδια της ενοχής και κλείνουμε για πάντα τις παράξενες και

παιδαριώδεις σκέψεις της αμαρτίας έξω από τον αγνό και άγιο νου των παιδιών του

Ουρανού και του Υιού του Θεού.

14. Σταματάμε μόνο για μια ακόμα στιγμή, για να παίξουμε το τελευταίο μας χαρούμενο

παιχνίδι πάνω σε αυτή τη γη. 2Και μετά πηγαίνουμε να πάρουμε το μέρος που

Δικαιωματικά μας ανήκει, εκεί που κατοικεί η αλήθεια και τα παιχνίδια δεν έχουν νόημα.

3Έτσι τελειώνει αυτή η περιπέτεια. 4Άφησε τη σημερινή μέρα να φέρει το τελευταίο

κεφάλαιο πιο κοντά στον κόσμο, ώστε ο καθένας να μπορέσει να μάθει ότι το παραμύθι

που αντιλαμβάνεται με το τρομακτικό τέλος, τη συντριβή όλων τον ελπίδων του και την

αξιολύπητη άμυνα του εναντίον της εκδίκησης που δεν μπορεί να αποφύγει, δεν είναι παρά

η δική του παραπλανημένη φαντασίωση. 5Όι διάκονοι του Θεού έχουν έρθει να τον

ξυπνήσουν από τα σκοτεινά όνειρα, που αυτή η ιστορία έχει προκαλέσει στη συγκεχυμένη

και μπερδεμένη του ανάμνηση αυτού του διαστρεβλωμένου παραμυθιού. 6Ο Υιός του

Θεού μπορεί να χαμογελάσει επιτέλους, καθώς μαθαίνει ότι δεν είναι αληθινό.

15. Εξασκούμεθα σήμερα μ' έναν τρόπο που θα τον συνεχίσουμε για αρκετό καιρό. 2Θα

αρχίζουμε κάθε ημέρα δίνοντας την προσοχή μας στη σκέψη εκείνης της ημέρας για όσο

πιο πολλή ώρα είναι δυνατό. 3Πέντε λεπτά είναι τώρα το λιγότερο που δίνουμε, για να

προετοιμαστούμε για μια μέρα στην οποία η σωτηρία είναι ο μόνος στόχος που έχουμε.

4Δέκα λεπτά θα ήταν καλύτερο, δεκαπέντε θα ήταν ακόμα καλύτερο. 5Και καθώς η

προσοχή μας σταματά να διασπάται και να φεύγει από το σκοπό μας, θα ανακαλύψουμε

ότι μισή ώρα είναι πολύ λίγος χρόνος για να αφιερώσουμε στο Θεό. 6Και με ευγνωμοσύνη

και χαρά, ούτε και θα είμαστε πρόθυμοι να αφιερώσουμε λιγότερη ώρα το βράδυ.

16. Η κάθε ώρα πολλαπλασιάζει την αυξανόμενη ειρήνη μας, καθώς θυμόμαστε να

παραμένουμε πιστοί στο Θέλημα που μοιραζόμαστε με το Θεό. 2Μερικές φορές ίσως ένα

λεπτό, ίσως και λιγότερο, θα είναι το πιο πολύ που μπορούμε να προσφέρουμε στην αρχή

της κάθε ώρας. 3Μερικές φορές θα ξεχάσουμε. 4Αλλες φορές οι ασχολίες του κόσμου θα

μας περικυκλώσουν και δε θα μπορέσουμε να αποσυρθούμε για λίγο και να στρέψουμε τις

σκέψεις μας προς τον Θεό.

17. Όταν όμως μπορούμε, θα θυμόμαστε την αποστολή μας και την Αγάπη Του κάθε μία

ώρα, και θα είμαστε πιστοί στο έργο μας σαν διάκονοι του Θεού. 2Και θα καθίσουμε

ήσυχα, και θα Τον περιμένουμε, και θα ακούσουμε τη Φωνή Του, και θα μάθουμε τι θα

ήθελε να κάνουμε την ώρα που έρχεται, ενώ ταυτόχρονα Τον ευχαριστούμε για όλα τα

δώρα που μας έδωσε την ώρα που πέρασε.

18. Με το πέρασμα του χρόνου και την εξάσκηση, δε θα σταματάς ποτέ να Τον σκέπτεσαι

και να ακούς την γεμάτη αγάπη Φωνή Του να οδηγεί τα βήματα σου σε δρόμους

γαλήνιους όπου θα περπατάς χωρίς να αμύνεσαι καθόλου. 2Γιατί θα γνωρίζεις ότι ο

Ουρανός βαδίζει μαζί σου. 3Και δε θα είσαι πρόθυμος να κρατάς το νου μακριά από

Αυτόν ούτε για μια στιγμή, αν και ο χρόνος σου θα είναι αφιερωμένος στο να προσφέρεις

τη σωτηρία στον κόσμο. 4Νομϊζεις ότι Αυτός δε θα το κάνει δυνατό για εσένα, που

διάλεξες να εκτελέσεις το σχέδιο Του για τη σωτηρία του κόσμου και τη δική σου;

19. Σήμερα η κεντρική ιδέα είναι το να μην αμυνόμαστε. 2Καλύπτουμε τον εαυτό μας με

αυτή την ιδέα, καθώς προετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε την ημέρα. 3Σηκωνόμαστε

δυνατοί στο Χριστό και αφήνουμε την αδυναμία μας να εξαφανιστεί, καθώς θυμόμαστε

ότι η δύναμη Του κατοικεί μέσα μας. 4Θα υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι Αυτός

παραμένει μαζί μας όλη την ημέρα και ποτέ δεν αφήνει την αδυναμία μας χωρίς την

υποστήριξη της δύναμης Του. 5Θα επικαλεστούμε τη δύναμη Του κάθε φορά που

αισθανόμαστε την απειλή των αμυντικών μηχανισμών μας να υπονομεύει τη βεβαιότητα

του σκοπού μας. 6Θα σταθούμε ακίνητοι για μια στιγμή, καθώς Αυτός μας λέει: "είμαι

εδώ".

20. Η εξάσκησή σου θα αρχίσει τώρα να αποκτά την ειλικρίνεια της αγάπης, για να βοηθά

το νου σου να μην ξεφεύγει από το σκοπό του. 2Μη φοβάσαι και μη δειλιάζεις. 3Δεν

υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιτύχεις τον τελικό σου στόχο. 4Οι διάκονοι του Θεού δεν

μπορούν ποτέ να αποτύχουν, επειδή η αγάπη και η δύναμη και η ειρήνη που ακτινοβολούν

από αυτούς σε όλα τα αδέλφια τους προέρχονται από Αυτόν.5Αυτά είναι τα δώρα Του σε

σένα. 6Το μην αμύνεσαι είναι το μόνο που χρειάζεται να του δώσεις. Εγκαταλείπεις μόνο

και μόνο ό,τι δεν ήταν ποτέ πραγματικό, για να κοιτάξεις το Χριστό και να δεις την

αθωότητα Του.

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 154

 

Είμαι Ένας από τους Διακόνους του Θεού.

 

1.Ας μην είμαστε σήμερα ούτε υπερόπτες ούτε ψευτοταπεινοί. 2Έχουμε προχωρήσει πέρα

από αυτές τις ανοησίες. 3Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον εαυτό μας, ούτε και χρειάζεται να

κάνουμε κάτι τέτοιο. 4Αυτά είναι μόνο και μόνο απόπειρες να καθυστερήσουμε την

απόφαση μας και να αναβάλλουμε την αποδοχή της αποστολής μας. 5Το καθήκον μας δεν

είναι να κρίνουμε την αξία μας, ούτε και μπορούμε να γνωρίσουμε ποιος ρόλος είναι ο

καλύτερος για μας ή τι μπορούμε να κάνουμε μέσα σ' ένα μεγαλύτερο σχέδιο που δεν

μπορούμε να το δούμε ολόκληρο. 6Ο ρόλος μας καθορίζεται στον Ουρανό, όχι στην

κόλαση.7Και ό,τι πιστεύουμε ότι είναι η δύναμη μας είναι συχνά υπεροψία.

2. Όποιος κι αν είναι ο ρόλος που σου έχει δοθεί, διαλέχτηκε από τη Φωνή για το Θεό, η

αποστολή της Οποίας είναι να μιλά και για σένα επίσης.2Επειδή Αυτός βλέπει τα

προτερήματα σου ακριβώς όπως είναι και αντιλαμβάνεται εξίσου καλά πού μπορούν να

χρησιμοποιηθούν με το καλύτερο τρόπο, για ποια πράγματα, για ποιον και πότε. Αυτός

διαλέγει και αποδέχεται το ρόλο σου για σένα. 5Αυτός δεν εργάζεται χωρίς τη δική σου

συγκατάθεση. 4Αλλά ούτε και τρέφει αυταπάτες για το ποιος είσαι, και ακούει μονάχα τη

φωνή Του μέσα σου.

3. Είναι μέσω της ικανότητας Του να ακούει μία Φωνή η Οποία είναι Δική Του, που

φτάνεις να αντιληφθείς επιτέλους ότι υπάρχει μια Φωνή μέσα σου. 2Και ότι μία Φωνή

καθορίζει την αποστολή σου και σου τη μεταδίδει, δίνοντας σου τη δύναμη να την

καταλαβαίνεις, να κάνεις ό,τι υπαγορεύει και να πετυχαίνεις στο καθετί που κάνεις και το

οποίο σχετίζεται με αυτήν. Ό Θεός έχει ενωθεί με τον Υιό Του σε αυτό το έργο, και έτσι ο

Υιός Του γίνεται ο αγγελιαφόρος της ενότητας με Αυτόν.

4. Είναι αυτή η ένωση του Πατέρα και τού Υιού μέσω της Φωνής για το Θεό, που

ξεχωρίζει τη σωτηρία από τον κόσμο.2Είναι αυτή η Φωνή που μιλά για νόμους που ο

κόσμος δεν υπακούει, η Οποία υπόσχεται τη σωτηρία από όλες τις αμαρτίες και την

κατάργηση της ενοχής στο νου που ο Θεός δημιούργησε αναμάρτητο. 3Τώρα αυτός ο νους

αρχίζει να αντιλαμβάνεται και πάλι Ποιος τον δημιούργησε, και τη διαρκή ένωση του με

Αυτόν. 4Ετσι και ο Εαυτός του είναι η μόνη πραγματικότητα στην Οποία το θέλημα του

και το Θέλημα του Θεού είναι ενωμένα.

5. Ένας αγγελιαφόρος δεν είναι αυτός που γράφει το μήνυμα που διανέμει. 2Ούτε και

αμφισβητεί το δικαίωμα αυτού που το γράψει, ούτε και ερωτά γιατί έχει διαλέξει εκείνους

που θα λάβουν το μήνυμα που φέρνει. 3Είναι αρκετό για τον αγγελιαφόρο να αποδεχτεί το

μήνυμα, να το δώσει σε αυτούς για τους οποίους έχει προοριστεί και να εκπληρώσει το

ρόλο του στη διανομή του. 4Αν αποφασίζει ο ίδιος τι πρέπει να λένε τα μηνύματα, ή ποιος

είναι ο σκοπός τους, ή πού πρέπει να δοθούν, δεν εκτελεί το καθήκον του σαν

αγγελιαφόρος του Λόγου.

6. Υπάρχει μια βασική διαφορά στο ρόλο των αγγελιαφόρων του. Ουρανού, η οποία τους

ξεχωρίζει από τους αγγελιαφόρους που διορίζει ο κόσμος. 2Τα μηνύματα που διανέμουν

προορίζονται πρώτα για αυτούς. 3Και μονάχα στο βαθμό που μπορούν να τα δεχτούν οι

ίδιοι είναι ικανοί να τα φέρουν πιο πέρα και να τα δώσουν παντού όπου προορίζονται.

4Όμοια με τους αγγελιαφόρους της γης, οι αγγελιαφόροι του Θεού δεν έγραψαν οι ίδιοι τα

μηνύματα που φέρνουν, ωστόσο, οι αγγελιαφόροι του Θεού γίνονται οι πρώτοι αληθινοί

παραλήπτες αυτών των μηνυμάτων, λαμβάνοντας για να προετοιμαστούν να δώσουν.

7. Ένας γήινος αγγελιαφόρος εκπληρώνει το ρόλο του καθώς δίνει όλα τα μηνύματα του.

2Οι αγγελιαφόροι του Θεού εκτελούν το καθήκον τους καθώς δέχονται τα μηνύματα για

τον εαυτό τους, και δείχνουν ότι τα καταλαβαίνουν καθώς τα μοιράζονται. 3Δε διαλέγουν

κανένα ρόλο που δεν τους έχει δοθεί από την εξουσία Του. 4Και έτσι ωφελούνται από το

κάθε μήνυμα που δίνουν.

8. Είσαι πρόθυμος να λάβεις τα μηνύματα του Θεού; 2Γιατί έτσι γίνεσαι αγγελιαφόρος Του.

3Εχεις διοριστεί τώρα. 4Κι ωστόσο παραμένεις και δε δίνεις τα μηνύματα που έχεις λάβει.

5Και έτσι δεν ξέρεις ότι είναι δικά σου, και δεν τα αναγνωρίζεις. 6Κανένας δεν μπορεί να

λάβει και να καταλάβει ότι έχει λάβει μέχρι να αρχίσει να δίνει. 7Γιατί στο δόσιμο έγκειται

η αποδοχή του τι έχει λάβει.

9. Εσύ που είσαι τώρα ο αγγελιαφόρος του Θεού, λάβε τα μηνύματα Του. 2Γιατί αυτό

αποτελεί μέρος του ρόλου που σου έχει ανατεθεί.3Ό Θεός δεν έχει παραλείψει να σου

προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι, και αυτό που σου έχει προσφέρει δεν έχει μείνει απρόσδεκτο.

4Ωστόσο, ένα άλλο μέρος του έργου που σου έχει ανατεθεί πρέπει ακόμα να επιτευχθεί.

5Αυτός ο Οποίος έχει λάβει για σένα τα μηνύματα του Θεού, θα ήθελε να τα λάβεις και εσύ

επίσης. 6Γιατί έτσι ταυτίζεσαι με Αυτόν και ζητάς ό,τι είναι δικό σου.

10. Αυτή είναι η ένωση που επιχειρούμε να αναγνωρίσουμε σήμερα. 2Δε θα επιδιώξουμε να

κρατήσουμε το νου μας μακριά από Αυτόν ο Οποίος μιλά για μας, γιατί δεν είναι παρά η

φωνή μας που ακούμε καθώς στρέφουμε την προσοχή μας σε Αυτόν. 3Αυτός μόνος Του

μπορεί να μιλήσει σε μας και για μας, ενώνοντας σε μια Φωνή τη λήψη και το δόσιμο του

Λόγου του Θεού, τη λήψη και το δόσιμο του Θελήματος Του.

11. Εξασκούμεθα στο να Του δίνουμε ό,τι θα ήθελε από μας, ώστε να μπορέσουμε να

αναγνωρίσουμε τα δώρα που μας δίνει. 2Αυτός χρειάζεται τη φωνή μας, ώστε να μπορεί να

μιλά μέσα από μας. 3Χρειάζεται τα χέρια μας, για να κρατεί τα μηνύματα Του και να τα

φέρει σ' εκείνους που έχει ορίσει. 4Χρειάζεται τα πόδια μας για να μας φέρει εκεί που θέλει,

ώστε εκείνοι που περιμένουν στη δυστυχία να μπορέσουν επιτέλους να ελευθερωθούν. 5Και

χρειάζεται το θέλημα μας ενωμένο με το Δικό Του, ώστε να μπορέσουμε να είμαστε οι

αληθινοί παραλήπτες των δώρων που δίνει.

12. Ας μάθουμε μόνο αυτό το μάθημα για σήμερα: δε θα αναγνωρίσουμε ό,τι λαμβάνουμε

μέχρι να το δώσουμε. 2Το έχεις ακούσει αυτό να λέγεται εκατό φορές, με εκατό

διαφορετικούς τρόπους και παρ' όλ' αυτά δεν το πιστεύεις ακόμα. 3Να είσαι σίγουρος για

αυτό όμως: μέχρι να το πιστέψεις, θα λάβεις χίλια θαύματα και μετά θα λάβεις χίλια

ακόμα, αλλά δε θα γνωρίζεις ότι ο ίδιος ο Θεός δεν έχει αφήσει κανένα δώρο που να μη

σου έχει ήδη δώσει, ούτε έχει αρνηθεί έστω και την παραμικρή ευλογία για τον Υιό Του. 4Τι

μπορεί να σημαίνει αυτό για σένα, μέχρι να ταυτιστείς με Αυτόν και με τους Δικούς Του;

13. Το μάθημα μας για σήμερα είναι λοιπόν το εξής:

2Είμαι ένας από τους διακόνους του Θεού, και είμαι ευγνώμων, που ξέρω τον τρόπο με

τον οποίο να αναγνωρίσω ότι είμαι ελεύθερος.

14. Ο κόσμος εξαφανίζεται σιγά σιγά, καθώς φωτίζουμε το νου μας και συνειδητοποιούμε

ότι αυτά τα άγια λόγια είναι αληθινά. 2Είναι το μήνυμα που μας στέλνεται σήμερα από τον

Δημιουργό μας. 3Τώρα δείχνουμε πώς αυτό το μήνυμα έχει αλλάξει τη γνώμη μας για τον

εαυτό μας και για το ποια είναι η αποστολή μας. 4Γιατί καθώς δείχνουμε ότι δε δεχόμαστε

καμιά επιθυμία που δε μοιραζόμαστε, τα πολλά δώρα του Δημιουργού μας θα έρθουν στη

θέα μας και θα πηδήξουν στα χέρια μας και θα αναγνωρίσουμε ότι έχουμε λάβει.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 155

 

Θα Αποσυρθώ από τη Θέση του Οδηγού και θα Αφήσω Αυτόν να Οδηγεί.

 

Ι. Υπάρχει ένας τρόπος να ζεις στον κόσμο που δεν είναι εδώ, αν και φαίνεται να είναι.

2Δεν αλλάζεις εμφάνιση, αν και χαμογελάς πιο συχνά. 3Το μέτωπο σου είναι γαλήνιο, τα

μάτια σου είναι ήρεμα. 4Και εκείνοι που περπατούν στον κόσμο όπως και εσύ

αναγνωρίζουν τους ομοίους τους. 5Και εκείνοι όμως που δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί την

οδό θα σε αναγνωρίσουν επίσης και θα πιστέψουν ότι είσαι σαν κι αυτούς, όπως ήσουν και

πριν.

2. Ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση. 2Αυτοί που διαλέγουν να έρθουν σε αυτόν αναζητούν

ένα μέρος όπου μπορούν να είναι ψευδαισθήσεις και να αποφεύγουν τη δική τους

πραγματικότητα. Ωστόσο, όταν ανακαλύψουν ότι η δική τους πραγματικότητα είναι ακόμα

κι εδώ, τότε αποσύρονται από τη θέση του οδηγού και αφήνουν αυτή να οδηγεί. 4Τι άλλη

επιλογή μπορούν πραγματικά να κάνουν; 5Το να αφήνει κανείς τις ψευδαισθήσεις να

προπορεύονται της αλήθειας είναι τρέλα. 6Το να αφήνει όμως κανείς την ψευδαίσθηση να

κρύβεται πίσω από την αλήθεια, και να αφήνει την αλήθεια να στέκεται από μόνη της είναι

απλώς ψυχική υγεία.

3. Αυτή είναι η απλή επιλογή που κάνουμε σήμερα. 2Η παράλογη ψευδαίσθηση θα

παραμείνει εμφανής για λίγο, για να τη βλέπουν εκείνοι που διάλεξαν να έρθουν και οι

οποίοι δεν έχουν ακόμα χαρεί να ανακαλύψουν ότι η επιλογή τους ήταν λανθασμένη. 3Δεν

μπορούν να μάθουν κατ' ευθείαν από την αλήθεια, γιατί το έχουν αρνηθεί αυτό. 4Και έτσι

χρειάζονται ένα Δάσκαλο που αντιλαμβάνεται την τρέλα τους, αλλά ο Οποίος όμως μπορεί

να κοιτάζει πέρα από την ψευδαίσθηση και να βλέπει την απλή αλήθεια μέσα τους.

4. Αν η αλήθεια απαιτούσε να απαρνηθούν τον κόσμο, θα τους φαινόταν ότι τους ζητούσε

να θυσιάσουν κάτι που είναι πραγματικό. 2Πολλοϊ έχουν διαλέξει να απαρνηθούν τον

κόσμο, ενώ ακόμα πιστεύουν ότι είναι πραγματικός. 3Και έτσι έχουν υποφέρει από μια

αίσθηση απώλειας και δεν έχουν απελευθερωθεί. 4Αλλοι δεν έχουν διαλέξει τίποτα άλλο

παρά μόνο τον κόσμο και έχουν υποφέρει από μια ακόμα βαθύτερη αίσθηση απώλειας, την

οποία δεν κατανόησαν.

5. Μεταξύ αυτών των δρόμων υπάρχει ένας άλλος δρόμος που οδηγεί μακριά από κάθε

είδους απώλεια, επειδή σε αυτόν το δρόμο η θυσία και η αποστέρηση εγκαταλείπονται

γρήγορα. 3Αυτός είναι ο δρόμος που σου έχει ανατεθεί τώρα. 3Περπατάς σε αυτόν το

δρόμο όπως περπατούν και άλλοι, ούτε και φαίνεσαι να είσαι ξεχωριστός από αυτούς, αν

και είσαι πράγματι. 4 Έτσι μπορείς να τους υπηρετείς, ενώ υπηρετείς τον εαυτό σου, και να

οδηγείς τα βήματα τους στο δρόμο που ο Θεός έχει ανοίξει για σένα και για αυτούς επίσης

μέσω εσένα.

6. Η ψευδαίσθηση ακόμα φαίνεται να παραμένει μ' εσένα, ώστε να μπορείς να επικοινωνείς

μαζί τους. 2Εχει όμως αποσυρθεί.3Και δεν είναι ψευδαίσθηση αυτό για το οποίο σ' ακούν

να μιλάς, ούτε κι αυτό που τους βοηθάς να δουν και να κατανοήσουν. 4Ούτε μπορεί η

αλήθεια, η οποία βαδίζει μπροστά σου, να τους μιλά μέσω ψευδαισθήσεων γιατί ο δρόμος

τώρα οδηγεί πέρα από τις ψευδαισθήσεις. Και καθώς προχωρείς σε αυτόν το δρόμο, τους

προσκαλείς ώστε να μπορούν να σε ακολουθούν.

7. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν τελικά σε αυτόν το δρόμο. 2Γιατί η θυσία και η στέρηση είναι

δρόμοι που δεν οδηγούν πουθενά, καταστροφικές επιλογές και στόχοι που θα παραμείνουν

για πάντα αδύνατοι. 3Όλα αυτά αποσύρονται καθώς η αλήθεια προπορεύεται μέσα σου,

για να οδηγεί τους αδερφούς σου μακριά από τους δρόμους του θανάτου και να τους

φέρνει στο δρόμο προς την ευτυχία.

4Η δυστυχία τους είναι μόνο και μόνο μια ψευδαίσθηση. 5Χρειάζονται όμως έναν οδηγό

για να τους οδηγήσει έξω από αυτή την ψευδαίσθηση, γιατί νομίζουν ότι η ψευδαίσθηση

είναι αλήθεια.

8. Αυτό είναι το κάλεσμα της σωτηρίας και τίποτε άλλο. 2Ζητά να δεχτείς την αλήθεια και

να την αφήνεις να προχωρά μπροστά σου, για να φωτίζει το δρόμο της εξαγοράς από την

ψευδαίσθηση. 3Αυτή η εξαγορά δε στοιχίζει τίποτα. 4Δεν έχει κανένα κόστος παρά μόνο

όφελος. 5Η ψευδαίσθηση μπορεί μόνο και μόνο να φαίνεται ότι κρατά αλυσοδεμένο τον

άγιο Υιό του Θεού. 6Είναι μόνο και μόνο οι ψευδαισθήσεις από τις οποίες σώζεται. 7Καθώς

αυτές υποχωρούν αυτός ξαναβρίσκει τον εαυτό του.

9. Προχώρα ασφαλώς τώρα, αλλά και προσεκτικά, γιατί αυτός ο δρόμος είναι καινούριος

για σένα. 2Και μπορεί να ανακαλύψεις ότι ακόμα μπαίνεις στον πειρασμό να προπορεύεσαι

της αλήθειας και να αφήνεις τις ψευδαισθήσεις να είναι ο οδηγός σου. 3Όι άγιοι αδερφοί

σου σου έχουν δοθεί για να ακολουθούν τα βήματα σου καθώς προχωράς με βεβαιότητα

σκοπού προς την αλήθεια. 4Η αλήθεια πηγαίνει μπροστά σου τώρα, ώστε οι αδερφοί σου να

μπορέσουν να δουν κάτι με το οποίο να μπορούν να ταυτιστούν, κάτι που να

καταλαβαίνουν ότι τους οδηγεί.

10. Στο τέλος του ταξιδιού όμως δε θα υπάρχει χάσμα, ούτε απόσταση μεταξύ της αλήθειας

και εσένα. 2Και όλες οι ψευδαισθήσεις που περπατούσαν στο δρόμο που ταξίδεψες θα

έχουν επίσης φύγει από σένα, και τίποτα δε θα έχει μείνει για να κρατά την αλήθεια μακριά

από την τελείωση του Θεού η οποία είναι άγια όπως και ο Ίδιος. 3Με πίστη αποτραβήξου

από τη θέση του οδηγού και άφησε την αλήθεια να οδηγεί. 4Δε γνωρίζεις πού

πηγαίνεις.5Αλλά Αυτός που γνωρίζει έρχεται μαζί σου. 6Αφησε Τον να σε οδηγεί μαζί με

τους υπόλοιπους.

11. Όταν τελειώσουν τα όνειρα και ο χρόνος κλείσει την πόρτα σε όλα τα πρόσκαιρα

πράγματα, και τα θαύματα δεν έχουν πια νόημα, ο άγιος Υιός του Θεού δε θα κάνει άλλα

ταξίδια. 2Δε θα υπάρχει καμιά επιθυμία σε αυτόν να είναι ψευδαίσθηση και όχι η αλήθεια.

3Και κατευθυνόμαστε προς αυτό το στόχο, καθώς προχωρούμε στο δρόμο που η αλήθεια

μας υποδεικνύει. 4Αυτό είναι το τελευταίο μας ταξίδι, και το κάνουμε για όλους. 'Δεν

πρέπει να χάσουμε το δρόμο μας. 6Γιατί όπως η αλήθεια πηγαίνει μπροστά μας, έτσι και

προχωρεί μπροστά από τους αδερφούς μας που θα μας ακολουθήσουν.

12. Βαδίζουμε προς το Θεό. 2Σταμάτα για λίγο και συλλογίσου το αυτό. 3Θα ήταν δυνατό

ένας άλλος δρόμος να είναι πιο άγιος ή να αξίζει πιο πολύ την προσπάθεια σου, ή την

αγάπη σου και την πλήρη αφοσίωση σου; 4Ποιος δρόμος θα μπορούσε να σου δώσει

περισσότερα από τα πάντα, ή να προσφέρει λιγότερα και παρ' όλ' αυτά να μπορεί να

ικανοποιεί τον άγιο Υιό του Θεού; 5Βαδίζουμε προς το θεό. 6Η αλήθεια που βαδίζει

μπροστά μας τώρα είναι ένα με Αυτόν, και μας οδηγεί εκεί που είναι Αυτός πάντοτε.

7Ποιος άλλος δρόμος εκτός από αυτόν θα μπορούσε να ήταν ο δρόμος που θα διάλεγες;

13. Τα πόδια σου είναι στο δρόμο που οδηγεί τον κόσμο στο θεό. 2Μην ψάχνεις για άλλους

δρόμους που φαίνονται να οδηγούν κάπου αλλού. 3Τα όνειρα δεν είναι ένας άξιος οδηγός

για σένα που είσαι ο Υιός του Θεού. 4Μην ξεχνάς ότι έχει βάλει το χέρι Του στα χέρια σου

και σου έχει δώσει τους αδερφούς σου στη φύλαξη Του, ώστε να είσαι άξιος της

εμπιστοσύνης Του σε σένα. Αυτός δεν μπορεί να εξαπατηθεί. 6Η εμπιστοσύνη Του έχει

κάνει το δρόμο σου βέβαιο και το στόχο σου πιο σίγουρο. 7Δε θα απογοητεύσεις τους

αδερφούς ούτε τον Εαυτό σου.

14. Και τώρα Αυτός ζητά να Τον σκεφτόμαστε για λίγο κάθε μέρα, ώστε να μπορεί να σου

μιλά για την Αγάπη Του, υπενθυμίζοντας σου πόσο μεγάλη είναι η Εμπιστοσύνη Του, πόσο

απεριόριστη είναι η Αγάπη Του.

2Εις το όνομα σου και το Δικό Του, που είναι το ίδιο, εξασκούμεθα χαρούμενα σήμερα με

την ακόλουθη σκέψη:

3Θα αποσυρθώ από τη θέση του οδηγού και θα αφήσω Αυτόν να οδηγεί

γιατί είμαι πρόθυμος να περπατήσω στο δρόμο που οδηγεί σε Αυτόν.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 156

 

Περπατώ με τον Θεό στην Τέλεια Αγιοσύνη.

 

Ι. Η σημερινή ιδέα απλώς και μόνο δηλώνει την απλή αλήθεια που κάνει τη σκέψη της

αμαρτίας αδύνατη. 2Υπόσχεται ότι η ενοχή δεν έχει αιτία, και επειδή δεν έχει αιτία δεν

υπάρχει. 3Είναι λογικό επακόλουθο της βασικής σκέψης που αναφέρεται τόσο συχνά στο

κείμενο: οι ιδέες δεν φεύγουν από την πηγή τους. 4Αν αληθεύει αυτό, πώς είναι δυνατό να

είσαι αποχωρισμένος από το Θεό; 5Πώς θα μπορούσες να περπατάς στον κόσμο μόνος σου

και αποχωρισμένος από την Πηγή σου;

2. Δεν είμαστε ασυνεπείς στις σκέψεις που παρουσιάζουμε στα μαθήματα μας. 2Η αλήθεια

πρέπει να είναι εντελώς αληθινή, για να είναι αλήθεια. 3Δεν μπορεί να αντικρούει τον εαυτό

της, ούτε να έχει μερικά μέρη που είναι αβέβαια και άλλα που είναι σίγουρα. 4Δεν μπορείς

να περπατάς στον κόσμο αποχωρισμένος από τον Θεό, επειδή δε θα μπορούσες να

υπάρχεις χωρίς Αυτόν. Αυτός είναι η ζωή σου. 6Έκεί που βρίσκεσαι, εκεί βρίσκεται και

Αυτός. 7Μία ζωή υπάρχει. 8Αυτή τη ζωή τη μοιράζεσαι με Αυτόν, Τίποτα δεν μπορεί να

υπάρχει ξέχωρα από Αυτόν και να ζει.

3. Εκεί που είναι Αυτός όμως, υπάρχει όχι μόνο ζωή αλλά και αγιοσύνη. 2Δεν υπάρχει

κανένα χαρακτηριστικό Του που να μην το μοιράζεται με το καθετί που ζει. 3Ο,τι ζει είναι

άγιο όπως ο Εαυτός Του, επειδή ό,τι μοιράζεται με τη ζωή Του είναι μέρος της Αγιοσύνης

και δε θα μπορούσε να είναι αμαρτωλό, όπως ο ήλιος δε θα μπορούσε να διαλέξει να είναι

φτιαγμένος από πάγο. ή η θάλασσα να είναι μακριά από το νερό, ή το χορτάρι να φυτρώνει

με τις ρίζες του αιωρούμενες στον αέρα.

4. Υπάρχει ένα φως μέσα σε σένα το οποίο δεν μπορεί να σβήσει, η παρουσία αυτού του

Φωτός είναι τόσο άγια που ο κόσμος αγιάζεται από σένα. 2Όλα τα όντα σου φέρνουν δώρα

και τα ακουμπούν με ευγνωμοσύνη και χαρά στα πόδια σου. 3Το άρωμα των λουλουδιών

είναι το δώρο τους για σένα. 4Τα κύματα υποκλίνονται μπροστά σου, τα δέντρα απλώνουν

τα κλαριά τους για να σε προστατέψουν από τη ζέστη και ρίχνουν τα φύλλα τους στη γη

για να μπορείς να βαδίζεις στα μαλακά, ενώ ο άνεμος γίνεται ένα απαλό ψιθύρισμα γύρω

από το άγιο σου κεφάλι.

5. Το φως μέσα σε σένα είναι ό,τι το σύμπαν λαχταρά να δει. 2Όλα τα όντα στέκονται

ακίνητα μπροστά σου, γιατί αναγνωρίζουν Ποιος περπατά μαζί σου.

3Το φως που φέρνεις είναι δικό τους. 4Και έτσι βλέπουν σε σένα την αγιοσύνη τους και σε

χαιρετούν σαν σωτήρα και σαν Θεό. 5Αποδέξου το σεβασμό τους, γιατί οφείλεται στην

Ίδια την Αγιοσύνη η Οποία περπατά μαζί σου μεταμορφώνοντας όλα τα πράγματα στο

απαλό Φως Της και κάνοντας τα αγνά και όμοια με τον Εαυτό Της.

6. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται η σωτηρία. 2Καθώς αποσύρεσαι από τη

θέση του οδηγού, το φως μέσα σου προπορεύεται και περιβάλλει τον κόσμο. 3Δεν

αναγγέλλει ότι η αμαρτία τελειώνει με την τιμωρία και το θάνατο. 4Με ελαφρότητα και

γέλιο φεύγει η αμαρτία, επειδή βλέπει κανείς τον αλλόκοτο παραλογισμό της. 5Είναι μια

κουτή σκέψη, ένα ανόητο όνειρο, όχι τρομακτικό, γελοίο ίσως, αλλά ποιος θα

καθυστερούσε έστω και μια στιγμή την προσέγγιση του στον Ίδιο το θεό για μια τέτοια

ανόητη ιδιοτροπία;

7. Παρ' όλ' αυτά, έχεις σπαταλήσει πολλά πολλά χρόνια σε αυτήν ακριβώς την ανόητη

σκέψη. 2Το παρελθόν έχει τελειώσει, μαζί με όλες του τις φαντασιώσεις. 3Δε σε δεσμεύουν

πια. 4Η προσέγγιση στο Θεό είναι κοντά.

5Και στο μικρό διάστημα της αμφιβολίας που ακόμα παραμένει, ίσως να ξεχάσεις το

Σύντροφό σου και να Τον περάσεις για ανόητο, αρχαίο όνειρο που είναι πια παρελθόν.

8. «Ποιος περπατά μαζί μου;» 2Πρέπει να κάνει κανείς αυτή την ερώτηση χίλιες φορές την

ημέρα, μέχρι που η βεβαιότητα να βάλει τέλος στην αμφιβολία και να εγκαθιδρύσει την

ειρήνη. 3Σήμερα, άσε τις αμφιβολίες να σταματήσουν. 4Ο Θεός μιλά για σένα, καθώς

απαντά στην ερώτηση σου με αυτά τα λόγια:

5Περπατώ με το Θεό στην Τέλεια Αγιοσύνη.

6Φωτίζω τον κόσμο, φωτίζω το νου μου και όλους τους νόες

που ο Θεός δημιούργησε ένα με μένα.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 157

 

Στην Παρουσία Του Είμαι Πρόθυμος να Εισέλθω Τώρα.

 

1. Σήμερα είναι μια μέρα σιωπής και εμπιστοσύνης, 2Είναι μια ιδιαίτερη, ελπιδοφόρα ώρα

στο ημερολόγιο των ήμερων σου. 3Είναι μια ώρα που ο Ουρανός έχει ξεχωρίσει για να

λάμψει πάνω της, και να ρίξει ένα αιώνιο φως σ' αυτή τη μέρα στην οποία αντίλαλοι της

αιωνιότητας ακούγονται. 4Η σημερινή μέρα είναι άγια, γιατί εγκαινιάζει μια καινούργια

εμπειρία, ένα διαφορετικό είδος συναισθημάτων και επίγνωσης .5Εχεις περάσει πολλές

μέρες και νύχτες γιορτάζοντας το θάνατο. 6Σήμερα μαθαίνεις να αισθάνεσαι τη χαρά της

ζωής.

2. Αυτή είναι μια ακόμη κρίσιμη καμπή στα μαθήματα μας. 2Προσθέτουμε μια νέα

διάσταση τώρα, μια καινούρια εμπειρία που φωτίζει όλα αυτά που έχουμε ήδη μάθει και

μας προετοιμάζει για ό,τι ακόμη πρέπει να μάθουμε. 3Μας φέρνει στην πόρτα όπου η

μάθηση σταματά και έτσι βλέπουμε για μια στιγμή ό,τι βρίσκεται πέρα από το πιο ψηλό

σημείο που η μάθηση μπορεί να φτάσει. 4Μας αφήνει εδώ για μια στιγμή, και μετά

προχωρούμε πέρα από αυτό το σημείο σίγουροι για την κατεύθυνση μας και το μοναδικά

μας στόχο.

3. Σήμερα θα σου δοθεί να αισθανθείς το άγγιγμα του Ουρανού, παρ' όλο που θα

επιστρέψεις στα μονοπάτια της μάθησης.2Εχεις όμως προχωρήσει αρκετά στο δρόμο, για

να μεταβάλλεις το χρόνο και να υψωθείς πάνω από τους νόμους του, και να εισέλθεις στην

αιωνιότητα για λίγο. 3Θα μάθεις να το κάνεις αυτό ολοένα και περισσότερο, καθώς το κάθε

μάθημα που εφαρμόζεται πιστά σε φέρνει πιο γρήγορα σε αυτό τον άγιο τόπο και σε

αφήνει για μια στιγμή στον Εαυτό σου.

4. Αυτός θα κατευθύνει την εξάσκηση σου σήμερα, γιατί ό,τι ζητάς τώρα είναι ό,τι και

Αυτός θέλει. 2Και έχοντας ενώσει το θέλημα σου με το Δικό Του σήμερα, ό,τι ζητάς πρέπει

να σου δοθεί. 3Τίποτα δε χρειάζεται παρά μόνο η σημερινή ιδέα για να φωτίσει το νου σου

και να τον αφήσει να αναπαυθεί στη σιωπηλή προσδοκία και τη γαλήνια χαρά, μέσα στην

οποία γρήγορα θα αφήσεις τον κόσμο πίσω σου.

5. Από δω και μπρος η υπηρεσία σου αποκτά γνήσια αφοσίωση και μια λάμψη που

ταξιδεύει από τα δάκτυλα σου σ' εκείνους που αγγίζεις, και ευλογεί εκείνους που κοιτάζεις.

2'Ενα όραμα αγγίζει όλους αυτούς που συναντάς και όλους αυτούς που σκέπτεσαι ή

αυτούς που σε σκέπτονται. 3Γιατί η εμπειρία σου σήμερα θα μεταμορφώσει το νου σου

κατά τέτοιο τρόπο που θα γίνει το κριτήριο για τις άγιες σκέψεις του Θεού.

6. Το σώμα σου θα αγιαστεί σήμερα, επειδή ο μόνος του σκοπός τώρα είναι να φέρει το

όραμα της σημερινής σου εμπειρίας να φωτίσει τον κόσμο. 2Δεν μπορούμε να δώσουμε μια

τέτοια εμπειρία κατ' ευθείαν. Αυτή η εμπειρία όμως αφήνει ένα όραμα στα μάτια σου το

οποίο μπορούμε να προσφέρουμε σε όλους, ώστε να μπορέσουν να φτάσουν το

γρηγορότερο στην ίδια εμπειρία στην οποία ο κόσμος γαλήνια ξεχνιέται και ο Ουρανός

επιστρέφει στη μνήμη μας για λίγο.

7. Καθώς αυτή η εμπειρία αυξάνεται και όλοι οι στόχοι εκτός από αυτόν χάνουν την αξία

τους, ο κόσμος στον οποίο θα επιστρέψεις έρχεται λίγο πιο κοντά στο τέλος του χρόνου,

γίνεται λιγάκι πιο όμοιος με τον Ουρανό ως προς τους τρόπους του, έρχεται λίγο πιο κοντά

στην απελευθέρωση του. 2Και εσύ που του φέρνεις φως θα φτάσεις να δεις το φως με

μεγαλύτερη σιγουριά και το όραμα σου θα είναι πιο διαυγές. 3Θα έρθει η ώρα που δε θα

επιστρέψεις με την ίδια μορφή που έχεις τώρα, γιατί δε θα την έχεις ανάγκη. 4Τώρα όμως

αυτή η μορφή έχει ένα σκοπό και θα τον υπηρετήσει καλά.

8. Σήμερα θα αρχίσουμε μια πορεία που δεν έχεις ονειρευτεί. 2Ο Άγιος Δότης των

ευτυχισμένων ονείρων της ζωής, Αυτός που μεταφράζει ό,τι αντιλαμβάνεσαι στην αλήθεια,

ο άγιος Οδηγός σου προς τον Ουρανό, έχει ονειρευτεί για σένα αυτό το ταξίδι που κάνεις

και αρχίζεις σήμερα με την εμπειρία που η σημερινή μέρα σου προσφέρει προορισμένη να

είναι δική σου.

9. Στην Παρουσία του Χριστού θα εισέλθουμε γαλήνια τώρα, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε

τίποτε, άλλο εκτός από το λαμπρό Του πρόσωπο και την τέλεια Αγάπη Του. 2Το όραμα του

προσώπου Του θα παραμείνει μαζί σου, αλλά θα υπάρξει μια στιγμή που θα υπερβεί όλα τα

οράματα, ακόμη κι αυτό, το πιο άγιο. 3Αυτή τη στιγμή ποτέ δε θα τη διδάξεις, γιατί δεν την

έφτασες μέσω της μάθησης. 4Το όραμα όμως εκφράζει την ανάμνηση σου, του τι γνώριζες

εκείνη τη στιγμή και το οποίο είναι βέβαιο ότι θα γνωρίσεις και πάλι.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 158

 

Σήμερα Μαθαίνω να Δίνω Καθώς Λαμβάνω.

 

1. Τι σου έχει δοθεί; 2Η γνώση ότι είσαι ένας νους, μέσα στο Νου και εκατό τοις εκατό

νους, για πάντα αναμάρτητος και εντελώς άφοβος, επειδή δημιουργήθηκες από την

Αγάπη. 3Όύτε και έχεις φύγει από την Πηγή σου, συνεχίζοντας να είσαι όπως

δημιουργήθηκες. 4Αυτό σου δόθηκε σαν γνώση την οποία δεν μπορείς να χάσεις. 5Δόθηκε

επίσης σε κάθε ον, γιατί αυτή η γνώση είναι η ζωή του.

2. Το έχεις λάβει όλο αυτό.2Δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μην το έχει λάβει.

3Αυτή η γνώση δεν είναι αυτό που δίνεις εσύ, γιατί αυτό είναι ό,τι έδωσε η δημιουργία.

4Όλο αυτό δεν μπορεί να διδαχθεί. 5Τι λοιπόν πρέπει να μάθεις να δίνεις σήμερα; 6Το

χθεσινό μας μάθημα επικαλέστηκε μια κεντρική ιδέα που βρίσκεται στις αρχές του

κειμένου. 7Η εμπειρία δεν μπορεί να μοιραστεί με κάποιον άλλον κατ' ευθείαν, με τον ίδιο

τρόπο που η όραση μπορεί να μοιραστεί. 8Η αποκάλυψη ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα

θα έρθει με τον καιρό στον κάθε νου. 9Το πότε θα συμβεί αυτό όμως καθορίζεται από τον

ίδιο το νου και δε διδάσκεται.

3. Ο χρόνος έχει ήδη καθοριστεί. 2Φαίνεται να είναι αυθαίρετος. 3Ωστόσο, κανένας δεν

κάνει ούτε ένα βήμα στο δρόμο μόνο και μόνο κατά τύχη. 4Το έχει ήδη κάνει αυτό το βήμα,

αν και δεν το έχει αρχίσει ακόμη. 5Γιατί ο χρόνος απλώς και μόνο φαίνεται σαν να

προχωρεί προς μια κατεύθυνση. 6Επιχειρούμε μόνο και μόνο ένα ταξίδι που έχει ήδη

τελειώσει. 7Φαίνεται ωστόσο να έχει ένα μέλλον που ακόμη δε γνωρίζουμε.

4. Ο χρόνος είναι ένα τέχνασμα, μια ταχυδακτυλουργία, μια τεράστια ψευδαίσθηση στην

οποία οι διάφορες μορφές έρχονται και φεύγουν ως δια μαγείας. 2Υπάρχει ωστόσο ένα

σχέδιο πίσω από τα φαινόμενα το οποίο δεν αλλάζει. 3Το σενάριο έχει γραφτεί. 4Το πότε η

εμπειρία θα έρθει να βάλει τέλος στις αμφιβολίες σου έχει καθοριστεί. 5Γιατί απλώς και

μόνο βλέπουμε το ταξίδι από το σημείο στο οποίο τελείωσε, αναπολώντας το,

φανταζόμενοι ότι το κάνουμε μια ακόμη φορά, επανεξετάζοντας ό,τι έχει περάσει.

5. Ένας δάσκαλος δε δίνει εμπειρία, επειδή δεν την έμαθε.2Αποκαλύφτηκε σε αυτόν στον

καθορισμένο χρόνο. 3Ή όραση όμως είναι το δώρο του. 4Αυτό το δώρο μπορεί να το δώσει

κατ' ευθείαν, γιατί η γνώση του Χριστού δεν έχει χαθεί, επειδή Αυτός έχει όραση που

μπορεί να τη δώσει σε οποιονδήποτε τη ζητήσει. 5Το Θέλημα του Πατέρα και το Δικό Του

είναι ενωμένα στη γνώση. 6Υπάρχει ωστόσο ένα όραμα που το Άγιο Πνεύμα βλέπει, επειδή

ο νους του Χριστού το βλέπει επίσης.

6. Ιδού η ένωση του κόσμου της αμφιβολίας και των σκιών με το άϋλο. 2Ιδού ένα ήσυχο

μέρος μέσα στον κόσμο που γίνεται άγιος με τη συγχώρεση και την αγάπη. 3Ιδού, όλες οι

αντιθέσεις συμφιλιώνονται, γιατί εδώ το ταξίδι τελειώνει. 4Η εμπειρία, η οποία δε

μαθαίνεται, δε διδάσκεται και δε βλέπεται, απλώς υπάρχει. 5Η εμπειρία είναι υπεράνω του

στόχου μας, γιατί υπερβαίνει ό,τι χρειάζεται να επιτευχθεί. 6Ό στόχος μας είναι η όραση

του Χριστού. 7Αυτόν το στόχο μπορούμε να τον πετύχουμε.

7. Η όραση του Χριστού έχει ένα νόμο. 2Δεν κοιτάζει το σώμα και δεν τον παίρνει για τον

Υιό που ο Θεός δημιούργησε. 3Βλέπει ένα φως πέρα από το σώμα, μια ιδέα πέρα από ό,τι

μπορεί να αγγιχτεί, μια αγνότητα που δεν κηλιδώνεται από λάθη, οικτρά σφάλματα και

τρομακτικές σκέψεις ενοχής από τα όνειρα της αμαρτίας. 4Δε βλέπει κανένα διαχωρισμό.

5Και κοιτάζει τους πάντες, σε κάθε περίσταση, σε όλα τα συμβάντα και όλα τα γεγονότα,

χωρίς την παραμικρή εξασθένιση του φωτός που βλέπει.

8. Αυτή η όραση μπορεί να διδαχτεί, και πρέπει να διδαχτεί από όλους αυτούς που θα

ήθελαν να την αποκτήσουν. 2Απαιτεί μόνο και μόνο την αναγνώριση ότι ο κόσμος δεν

μπορεί να δώσει τίποτα που μπορεί έστω και αμυδρά να συγκριθεί με την αξία της, ούτε να

θέσει ένα στόχο που δεν εξαφανίζεται όταν αυτή έχει γίνει αντιληπτή. Αυτή την όραση

δίνεις σήμερα: μη βλέπεις κανένα σαν ένα σώμα. 4Χαιρέτησε τον σαν Υιό του Θεού που

είναι, παραδεχόμενος ότι είναι, ένα με σένα στην αγιοσύνη.

9. Έτσι οι αμαρτίες του συγχωρούνται( γιατί ο Χριστός έχει όραση που έχει τη δύναμη να

τις αγνοήσει όλες τους. 2Με την συγχώρεση Του εξαφανίζονται. Απαρατήρητες από

Αυτόν, απλώς εξαφανίζονται, γιατί το όραμα της αγιοσύνης που βρίσκεται πέρα από αυτές

έρχεται να πάρει τη θέση τους. 4Δεν έχει σημασία τι μορφή πήραν αυτές οι αμαρτίες, ή

πόσο πελώριες φάνηκαν, ή ποιος φάνηκε ότι πληγώθηκε από αυτές. 5Δεν υπάρχουν πια.

6Και όλες οι επιπτώσεις που φάνηκαν να έχουν εξαφανιστεί μαζί με αυτές, έχουν εξουδετε-

ρωθεί και ποτέ δεν πρόκειται να συμβούν.

10. Κατ' αυτό τον τρόπο μαθαίνεις να δίνεις καθώς λαμβάνεις. 2Και έτσι η όραση του

Χριστού περιλαμβάνει και σένα επίσης. 3Αυτό το μάθημα δεν είναι δύσκολο να το μάθεις,

αν θυμάσαι ότι στον αδερφό σου βλέπεις μόνο και μόνο τον εαυτό σου. 4Αν ο αδερφός σου

έχει χαθεί στην αμαρτία, τότε κι εσύ έχεις χαθεί, αν βλέπεις φως μέσα του οι αμαρτίες σου

έχουν συγχωρεθεί από τον εαυτό σου. 5Κάθε αδερφός που συναντάς σήμερα προσφέρει μια

ακόμη ευκαιρία να αφήσεις το όραμα του Χριστού να λάμψει πάνω σου και να σου

προσφέρει την ειρήνη του Θεού.

11. Δεν έχει σημασία πότε θα έρθει η αποκάλυψη, γιατί αυτό δεν έχει να κάνει με το χρόνο.

2Ο χρόνος όμως ακόμη έχει ένα δώρο να δώσει, στο οποίο η αληθινή γνώση καθρεφτίζεται

με τέτοια ακρίβεια που η απεικόνιση της μοιράζεται την αθέατη αγιοσύνη της και η

ομοίωση της λάμπει με την αθάνατη αγάπη της.3Έξασκούμεθα στο να βλέπουμε με τα

μάτια του Χριστού σήμερα. 4Και με τα άγια δώρα που δίνουμε, η όραση του Χριστού

περιλαμβάνει κι εμάς επίσης.

 

 

 

ΜΑΘΗΜA 159

 

Δίνω τα Θαύματα που Έχω Λάβει.

 

Ι. Κανένας δεν μπορεί να δώσει ό,τι δεν έχει λάβει. 2Το να δώσεις ένα πράγμα απαιτεί

πρώτα να το έχεις στην κατοχή σου. 3Eδώ οι νόμοι του Ουρανού και του κόσμου

συμφωνούν. 4Eδώ όμως και διαχωρίζονται. 5Ό κόσμος πιστεύει ότι για να έχεις ένα πράγμα

στην κατοχή σου, πρέπει να το κρατήσεις. 6Ή σωτηρία διδάσκει το αντίθετο. 7Tο να δίνεις

είναι ο τρόπος με τον οποίο αναγνωρίζεις ότι έχεις λάβει. 8Είναι η απόδειξη πως ό,τι έχεις

λάβει είναι δικό σου.

2. Καταλαβαίνεις ότι έχεις θεραπευτεί, όταν δίνεις τη θεραπεία. 2Αποδέχεσαι ότι η

συγχώρεση έχει επιτευχθεί στον εαυτό σου, όταν συγχωρείς. 3Αναγνωρίζεις τον αδερφό

σου σαν τον εαυτό σου και έτσι αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι ακέραιος. 4Δεν υπάρχει θαύμα

που δεν μπορείς να δώσεις, γιατί όλα σου δίνονται. 5Λάβε τα τώρα με το να ανοίξεις το

μέρος του νου σου όπου είναι αποθηκευμένα και να τα χαρίσεις.

3. Η όραση του Χριστού είναι ένα θαύμα. 2Πηγάζει πολύ πιο πάνω από τον εαυτό της, γιατί

καθρεπτίζει την Αιώνια Αγάπη και την αναγέννηση της αγάπης που ποτέ δεν πεθαίνει,

αλλά η οποία έχει συγκαλυφθεί. 3Ή όραση του Χριστού απεικονίζει τον Ουρανό, γιατί

βλέπει ένα κόσμο τόσο όμοιο με τον Ουρανό που ό,τι ο Θεός δημιούργησε τέλειο μπορεί να

καθρεφτιστεί εκεί.4Ό μαυρισμένος καθρέφτης που προσφέρει ο κόσμος μπορεί να δείξει

μόνο διαστρεβλωμένες και κομματιασμένες εικόνες. 5Ό πραγματικός κόσμος απεικονίζει

την αθωότητα του Ουρανού.

4. Η όραση του Χριστού είναι το θαύμα από το οποίο όλα τα θαύματα γεννιούνται. 2Είναι

η πηγή τους, η οποία παραμένει με το κάθε θαύμα που δίνεις και η οποία όμως παραμένει

και με σένα. 3Είναι ο δεσμός με τον οποίο ο δότης και ο παραλήπτης ενώνονται στην

προέκταση του εαυτού τους εδώ στη γη, όπως είναι ένα στον Ουρανό. 4Ο Χριστός δε

βλέπει καμιά αμαρτία σε κανένα. 5Και στα μάτια Του οι αναμάρτητοι είναι σαν ένα. 6Ή

αγιοσύνη τους δόθηκε από τον Πατέρα Του και από τον Ίδιο.

5. Η όραση του Χριστού είναι η γέφυρα ανάμεσα στους κόσμους. 2Και στη δύναμη της

μπορείς με ασφάλεια να εμπιστεύεσαι ότι θα σε μεταφέρει από αυτό τον κόσμο σε ένα

κόσμο ολοκληρωτικά φτιαγμένο από συγχώρεση. 3Πράγματα που φαίνονται εδώ αρκετά

στέρεα, είναι απλώς σκιές εκεί, διαφανή, αμυδρά βλεπόμενα, μερικές φορές ξεχασμένα και

ποτέ ικανά να παρεμποδίσουν το φως που ακτινοβολεί πέρα από αυτά. 4Η αγιότητα έχει

ξαναεπιστρέψει στην όραση, και οι τυφλοί μπορούν να δουν.

6. Αυτό είναι το ένα και μόνο δώρο του Αγίου Πνεύματος, το θησαυροφυλάκιο που

μπορείς να επικαλεστείς με τέλεια βεβαιότητα για όλα τα πράγματα που μπορούν να

συνεισφέρουν στην ευτυχία σου. 2Ολα βρίσκονται ήδη εδώ. 3Όλα μπορεί να τα λάβει

κανείς απλώς και μόνο με το να τα ζητήσει. 4Εδώ η πόρτα δεν είναι ποτέ κλειδωμένη και σε

κανένα δεν αρνείται η παραμικρή του παράκληση ή η πιο επείγουσα ανάγκη του. 5Δεν

υπάρχει ασθένεια που δεν έχει ήδη θεραπευτεί, ούτε έλλειψη που δεν έχει διορθωθεί, ούτε

ανάγκη που δεν έχει ικανοποιηθεί μέσα σε αυτό το χρυσό θησαυροφυλάκιο του Χριστού.

7. Εδώ θυμάται ο κόσμος τι χάθηκε, όταν πλάστηκε. 2Γιατί εδώ επιδιορθώνεται, γίνεται

καινούριος και πάλι, αλλά από μια διαφορετική άποψη. 3Ό,τι προοριζόταν να γίνει ο οίκος

της αμαρτίας γίνεται το κέντρο της λύτρωσης και η εστία του ελέους, όπου αυτοί που

υποφέρουν θεραπεύονται και είναι ευπρόσδεκτοι. 4Κανένας δε θα διωχτεί από αυτόν το

νέο οίκο, όπου η σωτηρία του τον περιμένει. 5Κανένας δεν του είναι άγνωστος. 6Κανένας

δεν του ζητά τίποτε άλλο εκτός από το δώρο της αποδοχής του, του καλωσορίσματος του.

8. Η όραση του Χριστού είναι ο άγιος τόπος όπου οι κρίνοι της συγχώρεσης έχουν τις ρίζες

τους. 2Αυτός είναι ο οίκος τους. 3Μπορούν να μεταφερθούν από εδώ πίσω στον κόσμο,

αλλά ποτέ δεν μπορούν να αναπτυχθούν στο μη θρεπτικό και ρηχό έδαφος του κόσμου. 4

Χρειάζονται το φως και τη ζεστασιά και την καλόκαρδη φροντίδα που προσφέρει η αγάπη

του Χριστού. 5Χρειάζονται την αγάπη με την οποία Αυτός τους κοιτάζει. 6Και γίνονται οι

αγγελιαφόροι Του, οι οποίοι δίνουν έτσι όπως έλαβαν.

9. Πάρε από την παρακαταθήκη Του, ώστε οι θησαυροί της να αυξηθούν. 2Όι κρίνοι Του

δε φεύγουν από τον οίκο τους, όταν μεταφέρονται πίσω στον κόσμο. 3Όι ρίζες τους

παραμένουν. 4Δε φεύγουν από την πηγή τους, αλλά φέρνουν μαζί τους την αγαθοεργία της

πηγής τους και μετατρέπουν τον κόσμο σ' ένα κήπο όμοιο με αυτόν από τον οποίο

προήλθαν και στον οποίο ξαναπηγαίνουν με μεγαλύτερη ευωδιά. 5Τώρα είναι διπλά

ευλογημένοι. 6Τα μηνύματα που έφεραν από τον Χριστό έχουν διανεμηθεί και έχουν

επιστραφεί σε αυτούς. 7Και αυτοί τα επιστρέφουν χαρούμενα σε Αυτόν.

10. Ιδού, η παρακαταθήκη των θαυμάτων που είναι στη διάθεση σου για να δώσεις. 2Δεν

αξίζεις το δώρο, όταν ο Θεός όρισε να σου δοθεί; 3Μην κρίνεις τον Υιό του Θεού, αλλά

ακολούθησε στο δρόμο που Αυτός έχει χαράξει. 4Ο Χριστός έχει ονειρευτεί το όνειρο ενός

συχωρεμένου κόσμου. 5Αυτό είναι το δώρο Του, με το οποίο μια γλυκιά μετάβαση μπορεί

να γίνει από το θάνατο στη ζωή, από την απελπισία στην ελπίδα. 6Ας ονειρευτούμε με

Αυτόν για μια στιγμή. 7Το όνειρο Του μας ξυπνά στην αλήθεια. 8Η όραση Του δίνει τα

μέσα για την επιστροφή στην παντοτινή μας αγιότητα στο Θεό, η οποία δεν έχει χαθεί.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 160

 

Είμαι στο Σπίτι μου. Ο Φόβος Είναι Άγνωστος Εδώ.

 

1. Ο φόβος είναι άγνωστος στην αγάπη. 2Ταυτίσου με το φόβο, και θα αποξενωθείς από

τον εαυτό σου.3Και έτσι θα είσαι άγνωστος στον εαυτό σου. 4Ό,τι είναι ο Εαυτός σου

παραμένει αποξενωμένο από το μέρος του εαυτού σου που νομίζει ότι είναι πραγματικό,

αλλά διαφορετικό από τον εαυτό σου. 5Ποιος θα μπορούσε να είναι ψυχικά υγιής σε μια

τέτοια κατάσταση; 6Ποιος άλλος παρά ένας τρελός θα μπορούσε να πιστέψει ότι είναι ό,τι

δεν είναι και να καταδικάσει τον εαυτό του;

2. Υπάρχει ένας ξένος ανάμεσα μας, ο οποίος προέρχεται από μια ιδέα τόσο άσχετη με την

αλήθεια, που μιλά μια διαφορετική γλώσσα, βλέπει έναν κόσμο που η αλήθεια δε γνωρίζει

και καταλαβαίνει αυτό που η αλήθεια θεωρεί ακατανόητο. 2Κι ακόμα πιο παράξενο, δεν

αναγνωρίζει εκείνο στον οποίο έρχεται, κι ωστόσο ισχυρίζεται ότι το σπίτι του του ανήκει,

ενώ εκείνος είναι ένας ξένος τώρα που αυτός είναι στο σπίτι. 3Κι ωστόσο, πόσο εύκολο θα

ήταν να πει κανείς: «Αυτό είναι το σπίτι μου. 4Εδώ ανήκω και δε θα φύγω, επειδή ένας

τρελός λέει ότι πρέπει να φύγω».

3. Για ποιο λόγο δεν το λες αυτό; 2Για ποιον άλλο λόγο εκτός του ότι είχες προσκαλέσει

αυτό τον ξένο να πάρει τη θέση σου και να σε αποξενώσει από τον εαυτό σου; 3Κανένας δε

θα άφηνε τον εαυτό του να εκδιωχτεί τόσο αχρείαστα, εκτός αν νόμιζε ότι υπήρχε ένα

άλλο σπίτι που ταίριαζε καλύτερα στις προτιμήσεις του.

4. Ποιος είναι αυτός ο ξένος; 2Είναι ο φόβος ή εσύ που είσαι ακατάλληλος για τον οίκο που

ο Θεός χορήγησε για τον Υιό Του; 3Είναι ο φόβος Δικός Του, δημιουργημένος κατά την

ομοίωση Του; 4Είναι ο φόβος που η αγάπη ολοκληρώνει και από τον οποίο ολοκληρώνεται;

5Δεν υπάρχει σπίτι που να μπορεί να στεγάζει και την αγάπη και το φόβο.6Ή αγάπη και ο

φόβος δεν μπορούν να συνυπάρχουν. 7Αν εσύ είσαι πραγματικός, τότε ο φόβος πρέπει να

είναι μια ψευδαίσθηση. 8Και αν ο φόβος είναι πραγματικός, τότε εσύ δεν υπάρχεις

καθόλου.

5. Πόσο εύκολα, λοιπόν, λύνεται αυτό το ζήτημα. 2Όποιος φοβάται έχει μόνο και μόνο

απαρνηθεί τον εαυτό του και έχει πει: «Είμαι ξένος εδώ. 3Και έτσι αφήνω το σπίτι μου σε

κάποιον που μου μοιάζει πιο πολύ από τον εαυτό μου και του δίνω όλα αυτά που νόμιζα

ότι μου ανήκουν». 4Τώρα έχει αναγκαστικά εξοριστεί, μη γνωρίζοντας ποιος είναι,

αβέβαιος για όλα τα πράγματα εκτός από αυτό: ότι δεν είναι ο εαυτός του και ότι δεν

μπορεί να πάει στο σπίτι του.

6. Τι αναζητά τώρα; 2Τι μπορεί να βρει; 3Αποξενωμένος από τον εαυτό του δεν μπορεί να

βρει το σπίτι του οπουδήποτε κι αν κοιτάξει, γιατί έχει κάνει την επιστροφή αδύνατη. 4Ο

δρόμος του έχει χαθεί, ένα θαύμα όμως θα τον ανακαλύψει και θα του δείξει ότι δεν είναι

πια ένας ξένος. 5Το θαύμα θα έρθει. 6Γιατί ο Εαυτός του παραμένει στο σπίτι του. 7Αυτός

δεν προσκάλεσε κανένα ξένο και δεν ταύτισε κατά λάθος τον Εαυτό Του με καμιά ξένη

σκέψη. 8Και θα καλέσει τους Δικούς Του στον εαυτό Του σε αναγνώριση του ποιοι είναι οι

Δικοί Του.

7. Ποιος είναι ο ξένος; 2Δεν είναι αυτός που ο Εαυτός σου παραλείπει να καλέσει; 3Τώρα

δεν μπορείς να αναγνωρίσεις αυτόν τον ξένο που έχει μπει στη μέση, γιατί του έχεις δώσει

τη θέση που δικαιωματικά σου ανήκει. 4Ό Εαυτός σου όμως είναι τόσο βέβαιος για τους

Δικούς Του, όσο είναι ο Θεός για τον Υιό Του. 5Ο Θεός δεν μπορεί να κάνει λάθος για τη

φύση της δημιουργίας.

6Έίναι σίγουρος για το ποιος Του ανήκει. 7Κανένας ξένος δεν μπορεί να παρεμβληθεί

μεταξύ της γνώσης Του και της πραγματικότητας του Υιού Του. 8Δε γνωρίζει ξένους.

9Έίναι βέβαιος για τον Υιό Του.

8. Η βεβαιότητα του Θεού είναι αρκετή. 2Οποιον γνωρίζει ο Θεός ότι είναι ο Υιός Του,

ανήκει εκεί που Αυτός έχει βάλει τον Υιό Του για πάντα. 3Έχει απαντήσει σε σένα που

ρωτάς: «Ποιος είναι ο ξένος;'» 4Ακουγε τη Φωνή Του να σε διαβεβαιώνει, ήρεμα και με

σιγουριά, ότι δεν είσαι ένας ξένος στον Πατέρα σου, ούτε και ο Δημιουργός σου έχει

αποξενωθεί από σένα. 5Αυτόν που ο Θεός έχει ενώσει παραμένει για πάντα αδιαίρετος,

στον οίκο του σε Αυτόν, ποτέ αποξενωμένος από τον Εαυτό του.

9. Σήμερα προσφέρουμε ευχαριστίες που ο Χριστός έχει έρθει να ψάξει στον κόσμο για ό,τι

Του ανήκει.2Η όραση Του δε βλέπει ξένους παρά μόνο τους Δικούς Του και ενώνεται

χαρούμενα με αυτούς. 3Αυτοί Τον βλέπουν σαν ένα ξένο, γιατί δεν αναγνωρίζουν τον

εαυτό τους. 4Ωστόσο, καθώς Τον καλωσορίζουν θυμούνται. 5Και Αυτός τους οδηγεί και

πάλι με τρυφερότητα στον οίκο που ανήκουν.

10. Κανέναν δεν ξεχνά ο Χριστός. 2Κανένα δεν παραλείπει να σου δώσει να θυμηθείς, ώστε

το σπίτι σου να μπορεί να είναι ολοκληρωμένο και τέλειο όπως δημιουργήθηκε. 3Αυτός δε

σε έχει ξεχάσει. 4Δε θα Τον θυμηθείς όμως μέχρι να δεις τους πάντες όπως Αυτός τους

βλέπει. 5Οποιος δεν αναγνωρίζει τον αδερφό του, Τον απαρνείται, και έτσι αρνείται να

δεχτεί το δώρο της όρασης μέσω του οποίου ο Εαυτός του αναγνωρίζεται ξεκάθαρα, το

σπίτι του επιστρέφει στη μνήμη του και η σωτηρία πραγματοποιείται.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 161

 

Δώσε μου την Ευλογία σου 'Άγιε Υιέ του Θεού.

 

1. Σήμερα εξασκούμεθα διαφορετικά και παίρνουμε μια ορισμένη θέση ως προς το θυμό

μας, ώστε οι φόβοι μας να εξαφανιστούν και να αφήσουμε χώρο για την αγάπη. 2Η

σωτηρία είναι εδώ στα απλά λόγια με τα οποία εφαρμόζουμε τη σημερινή ιδέα. 3Εδώ είναι

η απάντηση στον πειρασμό, η οποία ποτέ δεν μπορεί να μην καλωσορίσει το Χριστό εκεί

που ο φόβος και ο θυμός είχαν κυριαρχήσει προηγουμένως. 4Εδώ η Επανόρθωση έχει

ολοκληρωθεί, ο κόσμος έχει ξεπεραστεί με ασφάλεια και ο Ουρανός έχει τώρα

αποκατασταθεί. Εδώ είναι η απάντηση της Φωνής του Θεού.

2. Οι εντελώς αφηρημένες έννοιες είναι η φυσιολογική κατάσταση του νου. 2Μέρος όμως

του νου δεν είναι φυσιολογικό τώρα. 3Δε βλέπει τα πάντα σαν ένα. 4Αντιθέτως, βλέπει μόνο

και μόνο κομμάτια της ολότητας γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να επινοήσει τον επί μέρους

κόσμο που βλέπεις. Ό σκοπός όλης της όρασης είναι να σου δείξει ό,τι η επιθυμία να δεις.

6Ολη η ακοή φέρνει στο νου σου μόνο και μόνο τους ήχους που ο νους σου θέλει να

ακούσει.

3. Έτσι πλάστηκαν τα συγκεκριμένα πράγματα. 2Και τώρα είναι αυτά τα συγκεκριμένα

πράγματα που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για την εξάσκηση μας. 3Τα δίνουμε στο Άγιο

Πνεύμα, ώστε Αυτός να μπορέσει να τα χρησιμοποιήσει για ένα σκοπό που είναι

διαφορετικός από το σκοπό που τους δώσαμε. 4Αυτός όμως μπορεί να χρησιμοποιήσει

μόνο ό,τι πλάσαμε για να μας διδάξει από μια διαφορετική άποψη, έτσι ώστε να

μπορέσουμε να δούμε μια διαφορετική χρήση στο καθετί.

4. Ένας αδερφός είναι όλοι οι αδερφοί. 2Ό κάθε νους περιλαμβάνει όλους τους νόες, γιατί

ο κάθε νους είναι αδιαίρετος. 3Αυτή είναι η αλήθεια. 4Κι ωστόσο, διευκρινίζουν αυτές οι

σκέψεις το νόημα της δημιουργίας; 5Σου είναι αυτά τα λόγια εντελώς κατανοητά; 6Τι άλλο

μπορεί να σου φαίνεται ότι είναι παρά κούφιοι ήχοι, ευχάριστοι ίσως, ορθοί στο

συναισθηματικό τους τόνο, αλλά βασικά μη κατανοητοί και μη κατανοήσιμοι. 7Ό νους που

δίδαξε τον εαυτό του να σκέπτεται συγκεκριμένα δε μπορεί πια να συλλάβει τις

αφηρημένες έννοιες μ' έναν τρόπο που περιλαμβάνει τα πάντα. 8Χρειαζόμαστε να δούμε

λίγο για να μάθουμε πολλά.

5. Φαίνεται πως είναι το σώμα που αισθανόμαστε ότι περιορίζει την ελευθερία μας, μας

κάνει να υποφέρουμε και στο τέλος αφαιρεί τη ζωή μας. 2Τα σώματα όμως δεν είναι παρά

σύμβολα μιας συγκεκριμένης μορφής φόβου. 3Χωρίς σύμβολα, ο φόβος δεν αξίζει καμιά

αντίδραση, γιατί τα σύμβολα μπορούν να αντιπροσωπεύουν ό,τι δεν έχει νόημα.4Η αγάπη

δε χρειάζεται σύμβολα, επειδή είναι αληθινή. 5Ό φόβος όμως προσκολλάται σε

συγκεκριμένα πράγματα, επειδή είναι ψεύτικος.

6. Τα σώματα επιτίθενται, οι νόες όμως δεν επιτίθενται. 2Αυτή η σκέψη σίγουρα θυμίζει το

κείμενο μας, το οποίο την τονίζει συχνά. 3Αυτός είναι ο λόγος που τα σώματα γίνονται

εύκολα τα σύμβολα του φόβου. 4 Έχεις πολλές φορές παρακινηθεί να κοιτάζεις πέρα από

το σώμα, γιατί η θέα του σώματος δείχνει το σύμβολο του «εχθρού» της αγάπης που η

όραση του Χριστού δε βλέπει. 5Το σώμα είναι ο στόχος της επίθεσης, γιατί κανένας δε

νομίζει ότι μισεί ένα νου. 6Τι άλλο όμως εκτός από το νου διατάζει το σώμα να επιτεθεί; 7Τι

άλλο θα μπορούσε να είναι η έδρα του φόβου, εκτός από ό,τι σκέπτεται το φόβο;

7. Το μίσος είναι συγκεκριμένο. 2Πρέπει να υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο να γίνει η

επίθεση. 3Ένας εχθρός πρέπει να γίνει αντιληπτός σε μια τέτοια μορφή που να μπορεί να

αγγιχτεί και να ιδωθεί και να ακουστεί και τελικά να φονευτεί.

4Όταν το μίσος εναπόκειται σε κάποιο πράγμα, απαιτεί το θάνατο τόσο σίγουρα όσο η

Φωνή του Θεού διακηρύσσει ότι δεν υπάρχει θάνατος. Ό φόβος είναι αχόρταγος,

καταβροχθίζει το καθετί που βλέπουν τα μάτια του, βλέποντας τον εαυτό του στο καθετί

και έχοντας την ανάγκη να στραφεί εναντίον του εαυτού του και να καταστρέψει.

8. Όποιος βλέπει ένα αδερφό σαν ένα σώμα, τον βλέπει σαν σύμβολο του φόβου. 2Και θα

επιτεθεί, επειδή ό,τι βλέπει είναι ο δικός του φόβος εξωτερικευμένος, έτοιμος να επιτεθεί,

ουρλιάζοντας να ενωθεί με αυτόν και πάλι. 3Μην υποτιμάς την ένταση της οργής που ο

προβλημένος φόβος γεννά. 4Στριγγλίζει γεμάτος οργή και γρατζουνίζει τον αέρα με λύσσα,

ελπίζοντας να αρπάξει τον πλάστη του και να τον καταβροχθίσει.

9. Αυτό βλέπουν τα μάτια του σώματος σε κάποιον που ο Ουρανός λατρεύει, οι άγγελοι

αγαπούν και ο Θεός δημιούργησε τέλειο. 2Αυτή είναι η πραγματικότητα του. 3Και στην

όραση του Χριστού η ομορφιά του καθρεπτίζεται σε μια μορφή τόσο άγια και τόσο

υπέροχη που δε θα μπορούσες να κρατηθείς από το να γονατίσεις στα πόδια του. 4Αντί να

γονατίσεις όμως, θα πάρεις το χέρι του, γιατί στα μάτια του Χριστού είσαι όμοιος με αυτόν.

5Η επίθεση σου σε αυτόν είναι ο εχθρός σου, γιατί δε θα αντιληφτείς ότι στα χέρια του είναι

η σωτηρία σου. 6Ζήτησέ του μόνο αυτό και θα σου το δώσει. 7Ζήτησέ του να μη συμβολίζει

το φόβο σου. 8Θα παρακαλούσες να καταστρέψει η αγάπη τον εαυτό της; 9Η θα ήθελες να

σου αποκαλυφθεί και να σε απελευθερώσει;

10. Σήμερα εξασκούμεθα μ' ένα τρόπο που έχουμε επιχειρήσει προηγουμένως. 2Η

ετοιμότητα σου είναι πιο κοντά τώρα και θα πλησιάσουμε περισσότερο σήμερα την όραση

του Χριστού. 3Αν είσαι αποφασισμένος να την φτάσεις, θα πετύχεις σήμερα. 4Και μόλις

πετύχεις, δε θα είσαι πρόθυμος να δεχτείς τους μάρτυρες που τα μάτια του σώματος σου

προσκαλούν. 5Ο,τι θα δεις, θα σου μιλήσει τραγουδιστά για πανάρχαιες μελωδίες που θα

θυμηθείς . 6Δεν έχεις ξεχαστεί στον Ουρανό. 7Δεν θα ήθελες να τον θυμηθείς;

11. Διάλεξε έναν αδερφό, σύμβολο των υπολοίπων, και ζήτησε του τη σωτηρία. 2Δες τον

πρώτα όσο πιο καθαρά μπορείς στην ίδια μορφή που τον έχεις συνηθίσει.3Δες το πρόσωπο

του, τα χέρια και τα πόδια του, τα ρούχα του. 4Παρακολούθησε τον να χαμογελά και δες

τις γνωστές χειρονομίες που κάνει τόσο συχνά. 5Μετά συλλογίσου το εξής: ό,τι βλέπεις

τώρα σου κρύβει τη θέα ενός που μπορεί να σου συγχωρέσει όλες σου τις αμαρτίες. Τα ιερά

χέρια του οποίου μπορούν να αφαιρέσουν τα καρφιά που τρυπούν τα δικά σου χέρια και

να βγάλουν το αγκαθωτό στεφάνι που έχεις βάλει πάνω στο ματωμένο σου κεφάλι.

6Ζήτησέ του το εξής, ώστε να μπορέσει να σε απελευθερώσει:

7Δώσε μου την ευλογία σου άγιε Υιέ του Θεού.

8Θα ήθελα να σε κοιτάξω με τα μάτια του Χριστού

και να δω την τέλεια αθωότητα μου σε σένα.

12. Και Αυτός θα απαντήσει σε Εκείνον που επικαλέστηκες. 2Γιατί θα ακούσει τη Φωνή για

το Θεό μέσα σου και θα απαντήσει με τη δική σου φωνή. 3Κοίταξέ τον τώρα, αυτόν που

έχεις δει μόνο και μόνο σαν σάρκα και οστά, και αναγνώρισε ότι ο Χριστός έχει έρθει σε

σένα. 4Η σημερινή σου ιδέα είναι η ασφαλής σου απόδραση από το θυμό και το φόβο.

5Πρόσεξε να τη χρησιμοποιήσεις αμέσως, αν μπεις στο πειρασμό να επιτεθείς σ' έναν

αδερφό και να αντιληφθείς σε αυτόν το σύμβολο του φόβου σου. 6Και θα τον δεις ξαφνικά

να μεταμορφώνεται από εχθρό σε σωτήρα, από το διάβολο στο Χριστό.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 162

 

Είμαι Όπως με Δημιούργησε ο Θεός.

 

1. Αυτή μονάχα η σκέψη, αν κρατιόταν στο νου, θα έσωζε τον κόσμο. 2Από καιρό σε καιρό

θα την επαναλαμβάνουμε, καθώς φτάνουμε σε νέα στάδια στη μάθηση μας.3Θα έχει πολύ

μεγαλύτερο νόημα για σένα καθώς προχωρείς. 4Αυτά τα λόγια είναι ιερά, γιατί είναι τα

λόγια που ο Θεός έδωσε σαν απάντηση στον κόσμο που έπλασες. 5Με αυτά ο κόσμος

εξαφανίζεται, και όλα τα πράγματα που βλέπονται μέσα στα καταχνιασμένα σύννεφα του

και τις νεφελώδεις ψευδαισθήσεις του χάνονται καθώς λέει κανείς αυτά τα λόγια. 6Γιατί

προέρχονται από το Θεό.

2. Αυτός είναι ο Λόγος με τον οποίο ο Υιός έγινε η ευτυχία του Πατέρα Του, η Αγάπη Του

και η τελείωση Του. 2Εδώ διακηρύσσεται η δημιουργία και τιμάται όπως είναι. 3Δεν

υπάρχει κανένα όνειρο που αυτά τα λόγια δε θα εξαφανίσουν, καμιά σκέψη αμαρτίας και

καμιά ψευδαίσθηση μέσα στο όνειρο που δε θα διαλυθούν μπροστά στη δύναμη τους.

4Είναι η σάλπιγγα της αφύπνισης που αντηχεί σε όλο τον κόσμο. 5Οι νεκροί ξυπνούν για να

απαντήσουν στο κάλεσμα της. 6Και αυτοί που ζουν και ακούν το σάλπισμα της ποτέ δε θα

δουν το θάνατο.

3. Είναι πράγματι άγιος αυτός που κάνει αυτά τα λόγια δικά του, ανυψώνοντας τα στο νου

του όταν ξυπνά το πρωί, ανακαλώντας τα στη μνήμη του όλη την ημέρα και παίρνοντας τα

μαζί του τη νύχτα όταν πάει να κοιμηθεί. 2Τα όνειρα του είναι γεμάτα ευτυχία και η

ανάπαυση του σίγουρη, η ασφάλεια του εξασφαλισμένη και το σώμα του θεραπευμένο,

επειδή κοιμάται και ξυπνά με την αλήθεια πάντοτε μπροστά του. 3Θα σώσει τον κόσμο,

επειδή δίνει στον κόσμο ό,τι λαμβάνει κάθε φορά που εφαρμόζει τα λόγια της αλήθειας.

4. Σήμερα εξασκούμεθα απλά. 2Γιατί τα λόγια που χρησιμοποιούμε είναι ισχυρά και δε

χρειάζονται άλλες σκέψεις για να αλλάξουν το νου εκείνου που τα χρησιμοποιεί. 3Τόσο

ολοκληρωτικά μεταβάλλεται ο νους, που γίνεται τώρα το θησαυροφυλάκιο στο οποίο ο

Θεός τοποθετεί όλα τα δώρα Του όλη την Αγάπη Του, για να διανεμηθεί σε όλο τον κόσμο

και να αυξηθεί με το δόσιμο της και να διατηρήσει την πληρότητα της επειδή το μοίρασμα

της είναι απεριόριστο. 4Και έτσι μαθαίνεις να σκέπτεσαι με το Θεό.5Ή όραση του Χριστού

έχει επανορθώσει τη δική σου όραση με το να διασώσει το νου σου.

5. Τιμάμε εσένα σήμερα. 2Δικό σου είναι το δικαίωμα για την τέλεια αγιοσύνη που τώρα

αποδέχεσαι. 3Με αυτή την αποδοχή η σωτηρία έρχεται στον καθένα, γιατί ποιος θα

μπορούσε να αγαπά την αμαρτία όταν τέτοια αγιοσύνη έχει ευλογήσει τον κόσμο; 4Γ1οιος

θα μπορούσε να απελπιστεί, όταν η τέλεια χαρά είναι δική σου, διαθέσιμη σε όλους σαν

θεραπεία για τη θλίψη και τη δυστυχία για κάθε αίσθηση απώλειας και για την πλήρη

απόδραση από την αμαρτία και την ενοχή;

6. Και ποιος δε θα ήθελε να είναι αδερφός σου τώρα, εσύ, που είσαι ο λυτρωτής του και ο

σωτήρας του. 2Ποιος θα μπορούσε να μη σε καλωσορίζει στην καρδιά του με μια

πρόσκληση γεμάτη αγάπη, ανυπομονώντας να ενωθεί με έναν όμοιο του στην αγιοσύνη;

3Είσαι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. 4Αυτά τα λόγια διαλύουν το σκοτάδι και η νύχτα

εξαφανίζεται. 5Το φως έχει έρθει σήμερα να ευλογήσει τον κόσμο. 6Γιατί έχεις αναγνωρίσει

τον Υιό του Θεού και στην αναγνώριση σου είναι η αναγνώριση το κόσμου.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 163

 

Δεν Υπάρχει Θάνατος. Ο Υιός του Θεού Είναι Ελεύθερος.

 

1. Ο θάνατος είναι μια σκέψη που παίρνει πολλές μορφής, οι οποίες συχνά δεν

αναγνωρίζονται. 2Μπορεί να παρουσιαστεί σαν λύπη, φόβος, ανησυχία ή αμφιβολία, σαν

θυμός, απιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης, σαν ενδιαφέρον για σώματα, σαν φθόνος και

σαν όλες τις μορφές στις οποίες η επιθυμία να είσαι αυτό που δεν είσαι μπορεί να έρθει να

σε δελεάσει. 3Ολες αυτές οι σκέψεις δεν είναι παρά απεικονίσεις της λατρείας του θανάτου

σαν σωτήρα και απελευθερωτή.

2. Η προσωποποίηση του φόβου, ο οικοδεσπότης της αμαρτίας, ο Θεός των ενόχων και ο

άρχοντας όλων των ψευδαισθήσεων και απατών, η σκέψη του θανάτου φαίνεται ισχυρή.

2Γιατί φαίνεται να κρατά όλα τα όντα μέσα στο ρυτιδιασμένο χέρι της, όλες τις ελπίδες και

τις επιθυμίες μέσα στο καταστρεπτικό της γράπωμα, καθώς επίσης και όλους τους στόχους

που γίνονται αντιληπτοί μόνο και μόνο στα τυφλά της μάτια.3Όι αδύναμοι, οι ανήμποροι

και οι άρρωστοι υποκλίνονται μπροστά στην εικόνα της, νομίζοντας ότι μόνο αυτή είναι

πραγματική, αναπόφευκτη, άξια της εμπιστοσύνης τους. 4Γιατί μόνο αυτή θα έρθει στα

σίγουρα.

3. Όλα τα πράγματα εκτός από το θάνατο φαίνονται να είναι αβέβαια, χάνονται όσο

δύσκολο κι αν είναι να τα κερδίσεις, έχουν αβέβαιη έκβαση και τείνουν να προδίνουν τις

ελπίδες που κάποτε δημιούργησαν και να αφήνουν τη γεύση του πόνου και της ταπείνωσης

στο πέρασμα τους, στη θέση των φιλοδοξιών και των ονείρων. 2Στο θάνατο όμως βασίζεται

κανείς. 3Γιατί θα έρθει στα σίγουρα, όταν έρθει η ώρα για την άφιξη του. 4Ποτέ δεν θα

παραλείψει να πάρει κάθε ζωή σαν όμηρο του.

4. Θα ήθελες να υποταχτείς σε ένα τέτοιο είδωλο; 2Εδώ, η δύναμη και η ισχύς του Ίδιου

του Θεού γίνεται αντιληπτή μέσα σε ένα είδωλο φτιαγμένο από σκόνη. 3Εδώ, το αντίθετο

του Θεού ανακηρύσσεται κύριος όλης της δημιουργίας, δυνατότερο από το Θέλημα του

Θεού για τη ζωή, δυνατότερο από την απεραντοσύνη της αγάπης και από την τέλεια,

αμετάβλητη σταθερότητα του Ουρανού. 4Εδώ, το θέλημα του Πατέρα και του Υιού

συντρίβεται τελικά και αφήνεται να αναπαυτεί κάτω από την ταφόπετρα που ο θάνατος

έχει βάλει πάνω στο σώμα του άγιου Υιού του Θεού.

5. Ελεεινός στη συντριβή του, έχει γίνει όπως ο θάνατος θα τον ήθελε να είναι. 2Ο

επιτάφιος του, τον οποίο ο ίδιος ο θάνατος έχει γράψει, δεν του δίνει κανένα όνομα, γιατί

έχει γίνει χώμα. 3Λέει μονάχα το εξής: «Εδώ είναι ένας μάρτυρας ότι ο Θεός είναι νεκρός».

4Και αυτό ο θάνατος το γράφει ξανά και ξανά, ενώ οι πιστοί του συμφωνούν και

γονατισμένοι με τα μέτωπα τους κάτω στο έδαφος ψιθυρίζουν φοβισμένοι ότι έχει δίκιο.

6. Είναι αδύνατο να λατρεύεις οποιαδήποτε μορφή θανάτου και ωστόσο να διαλέξεις

μερικές μορφές που δε θα σου άρεσαν και θα ήθελες να αποφύγεις, ενώ ακόμα

εμπιστεύεσαι τις υπόλοιπες. 2Γιατί ο θάνατος είναι απόλυτος. 3Είτε όλα τα πράγματα

πεθαίνουν είτε ζουν και δεν μπορούν να πεθάνουν. 4Κανένας συμβιβασμός δεν είναι

δυνατός .5Γιατί εδώ βλέπουμε και πάλι μια ολοφάνερη ιδέα, την οποία πρέπει να δεχτούμε

αν θέλουμε να είμαστε διανοητικά υγιείς: ό,τι αντικρούει εντελώς μια σκέψη δεν μπορεί να

είναι αληθινό, εκτός αν το αντίθετο της αποδεχτεί ότι είναι ψέματα.

7. Η ιδέα του θανάτου του Θεού είναι τόσο γελοία, που ακόμη και οι τρελοί δυσκολεύονται

να την πιστέψουν. 2Γιατί υπονοεί ότι ο Θεός ήταν ζωντανός κάποτε και με κάποιο τρόπο

αφανίστηκε, φονεύτηκε, προφανώς, από εκείνους που δεν Τον ήθελαν να επιβιώσει.3Η

ισχυρότερη τους θέληση μπόρεσε να υπερνικήσει τη Δική Του και έτσι η αιώνια ζωή

υπόκυψε στο θάνατο. 4Και μαζί με τον Πατέρα πέθανε και ο Υιός επίσης.

8. Αυτοί που λατρεύουν το θάνατο μπορεί να είναι φοβισμένο». 2Και ωστόσο, μπορούν

τέτοιες σκέψεις να είναι τρομακτικές; 3Αν έβλεπαν ότι είναι μονάχα ο θάνατος στον οποίο

πιστεύουν, θα απελευθερώνονταν αμέσως. 4Και εσύ θα τους το δείξεις αυτό σήμερα. 5Δεν

υπάρχει θάνατος, τον απαρνιόμαστε τώρα στην κάθε μορφή του, για τη σωτηρία τους και

για τη δική μου σωτηρία επίσης. 6Ο Θεός δεν έπλασε το Θάνατο. 7Επομένως, οποιαδήποτε

μορφή κι αν παίρνει πρέπει να είναι ψευδαίσθηση. 8Αυτή είναι η θέση που παίρνουμε

σήμερα. 9Και μας ανατίθεται να κοιτάξουμε πέρα από το θάνατο και να δούμε τη ζωή.

9. Πατέρα μας, ευλόγησε τα μάτια μας σήμερα. 2ΕΊμαστε οι αγγελιαφόροι σου και θα

θέλαμε να δούμε την υπέροχη αντανάκλαση της Αγάπης Σου η οποία λάμπει στο καθετί

3Ζούμε και κινούμαστε μονάχα μέσα σε Εσένα. 4Δεν είμαστε αποχωρισμένοι από την

αιώνια ζωή Σου. 5Δεν υπάρχει θάνατος, γιατί ο θάνατος δεν είναι το θέλημά Σου. 6Και

βρισκόμαστε, εκεί που μας έχεις βάλει, στη ζωή που μοιραζόμαστε με Εσένα και με όλα τα

όντα για να είμαστε όμοιοι με Εσένα και μέρος του Εαυτού Σου για πάντα. Δεχόμαστε τις

Σκέψεις Σου σαν δικές μας και το θέλημά μας είναι ένα με το Δικό Σου Θέλημα για πάντα.

8Αμήν.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 164

 

Τώρα Είμαστε Ένα με Αυτόν που Είναι η Πηγή μας.

 

Ι. Ποια άλλη ώρα εκτός από αυτή τη στιγμή μπορεί να αναγνωριστεί η αλήθεια; 2Το παρόν

είναι ο μόνος χρόνος που υπάρχει. 3Και έτσι σήμερα, αυτή τη στιγμή, τώρα, ερχόμαστε να

δούμε ό,τι υπάρχει για πάντα, όχι στη δική μας όραση αλλά στα μάτια του Χριστού. 4Αυτός

κοιτάζει πέρα από το χρόνο και βλέπει την αιωνιότητα όπως απεικονίζεται εκεί. 5Ακούει

τους ήχους που ο ανόητος, πολυάσχολος κόσμος δημιουργεί, αλλά τους ακούει αμυδρά.

6Γιατί πέρα από όλους αυτούς ακούει το τραγούδι του Ουρανού και βρίσκει τη Φωνή για

το Θεό πιο ξεκάθαρη, πιο κοντινή και πιο σημαντική.

2. Ο κόσμος σβήνει εύκολα μπροστά στη θέα Του. 2Οι ήχοι του γίνονται αμυδροί. 3Μια

μελωδία που προέρχεται από πολύ πιο μακριά από τον κόσμο γίνεται ολοένα και πιο

αισθητή, ένα πανάρχαιο Κάλεσμα στο Οποίο Αυτός δίνει μια πανάρχαια απάντηση. 4Θα τα

αναγνωρίσεις και τα δύο, γιατί δεν είναι παρά η απάντησή σου στο Κάλεσμα του Πατέρα

σου. Ό Χριστός απαντά για σένα, αντηχώντας τον Εαυτό σου, χρησιμοποιώντας τη φωνή

σου για να δώσει τη χαρούμενη συγκατάθεση Του, αποδεχόμενος την απελευθέρωση σου

για σένα.

3. Πόση άγια είναι η εξάσκηση σου σήμερα, καθώς ο Χριστός σου δίνει την όραση Του και

ακούει για σένα και απαντά στο όνομα σου το Κάλεσμα που ακούει! 2Πόσο ήσυχη είναι η

ώρα που δίνεις για να είσαι μαζί Του, πέρα από τον κόσμο. 3Πόσο εύκολα ξεχνιούνται όλες

οι φαινομενικές αμαρτίες σου και όλοι οι καημοί σου. 4Σήμερα ο πόνος εγκαταλείπεται,

γιατί οι θέσεις και οι ήχοι που προέρχονται από πιο κοντά από τον κόσμο είναι ξεκάθαροι

για σένα που σήμερα θα δεχτείς τα δώρα που δίνει Αυτός.

4. Υπάρχει μια σιωπή στην οποία ο κόσμος δεν μπορεί να εισβάλει. 2Υπάρχει μια πανάρχαιη

ειρήνη που βαστάς στην καρδιά σου και την οποία δεν έχεις χάσει. 3Υπάρχει μια αίσθηση

αγιοσύνης μέσα σου που η σκέψη της αμαρτίας δεν έχει αγγίξει. 4Όλα αυτά θα τα θυμηθείς

σήμερα. 5Η πίστη σου εξάσκηση σήμερα θα φέρει αμοιβές τόσο μεγάλες και τόσο εντελώς

διαφορετικές από όλα τα πράγματα που αναζήτησες στο παρελθόν, που θα μάθεις ότι εδώ

είναι ο θησαυρός σου και η ανάπαυση σου.

5. Σήμερα είναι η μέρα που οι μάταιες φαντασίες αποσύρονται, για να αποκαλύψουν ό,τι

βρίσκεται πέρα από αυτές. 2Τώρα, ό,τι πραγματικά υπάρχει γίνεται ορατό, ενώ το σκοτάδι

που φαινόταν να το κρύβει απλώς εξαφανίζεται. 'Τώρα η ισορροπία επανορθώνεται και ο

ζυγός της δικαιοσύνης αφήνεται σε Αυτόν που κρίνει αληθινά. 4Και σύμφωνα με την κρίση

Του, ένας κόσμος τέλειας αθωότητας θα αποκαλυφτεί μπροστά στα μάτια σου. 5Τώρα θα

τον δεις με τα μάτια του Χριστού. 6Τώρα η μεταμόρφωση σου είναι φανερή.

6. Αδερφέ, η σημερινή ημέρα είναι ιερή για τον κόσμο. 2Η όραση σου, η οποία σου δίνεται

από κάπου πολύ μακριά από όλα τα πράγματα του κόσμου, τα ξανακοιτάει αυτά τα

πράγματα από μια νέα άποψη. 3Και ό,τι βλέπεις γίνεται η θεραπεία και η σωτηρία του

κόσμου. 4Και τα πολύτιμα πράγματα και τα άχρηστα γίνονται αντιληπτά και βλέπονται

όπως είναι. 5Και ό,τι είναι άξιο της αγάπης σου λαμβάνει την αγάπη σου, ενώ τίποτα

τρομακτικό δεν παραμένει.

7. Δε θα κρίνουμε σήμερα. 2Θα λάβουμε μόνο ό,τι μας δίνεται από την κρίση που γίνεται

πέρα από τον κόσμο.3Ή εξάσκηση μας σήμερα γίνεται το δώρο της ευχαριστίας μας για

την απελευθέρωση μας από την τύφλωση και τη δυστυχία. 4Το καθετί που βλέπουμε απλώς

και μόνο θα αυξήσει τη χαρά μας, επειδή η αγιοσύνη του καθρεπτίζει τη δική μας

αγιοσύνη. Στεκόμαστε συχωρεμένοι στη θέα του Χριστού, με όλο τον κόσμο συχωρεμένο

στη δική μας θέα. 6Ευλογούμε τον κόσμο, καθώς τον βλέπουμε στο φως στο οποίο ο

Σωτήρας μας βλέπει εμάς, και του προσφέρουμε την ελευθερία που μας δίνεται όχι μέσω

της δικής μας όρασης αλλά μέσω της γεμάτης συγχώρεσης όραση Του.

8. Άνοιξε το παραπέτασμα κατά την εξάσκηση σου απλώς με το να αποδεσμεύεσαι από

όλα τα πράγματα που νομίζεις ότι θέλεις. 2Τους μηδαμινούς θησαυρούς σου παραμέρισε

και άφησε έναν καθαρό και ανοιχτό χώρο μέσα στο νου σου, όπου ο Χριστός μπορεί να

έρθει και να σου προσφέρει το θησαυρό της σωτηρίας. 3Αυτός χρειάζεται τον αγιότατο νου

σου, για να σώσει τον κόσμο. 4Δεν είναι αυτός ο στόχος άξιος να είναι δικός σου; 5Δεν είναι

η όραση του Χριστού άξια να αναζητηθεί πιο πολύ από τους απογοητευτικούς στόχους του

κόσμου;

9. Μην αφήσεις τη σημερινή ημέρα να φύγει χωρίς να δώσεις τη συγκατάθεση σου και την

αποδοχή σου στα δώρα που κρατά για σένα. 2Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αν

αναγνωρίσεις αυτά τα δώρα. 3Μπορεί να μην βλέπεις το καλό που η αποδοχή σου δίνει

στον κόσμο. 4Είναι σίγουρο όμως ότι θέλεις το. εξής: αυτήν εδώ τη μέρα μπορείς να

ανταλλάξεις όλη τη δυστυχία για τη χαρά. 5Έξασκήσου ευσυνείδητα και το δώρο είναι

δικό σου. 6Θα σε εξαπατούσε ο Θεός; 7Μπορεί η υπόσχεση Του να μην κρατηθεί; 8Μπορεί

να αρνηθείς να δώσεις τόσο λίγο, όταν το Χέρι Του προσφέρει τέλεια σωτηρία στον Υιό

Του;

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 165

 

Ας Μην Αρνηθεί ο Νους μου τη Σκέψη του Θεού.

 

1. Τι κάνει τον κόσμο να φαίνεται πραγματικός εκτός από την απάρνησή σου της αλήθειας

που βρίσκεται πέρα από τον κόσμο; 2 Τι άλλο παρά οι σκέψεις σου της δυστυχίας και του

θανάτου κρύβουν την τέλεια ευτυχία και την αιώνια ζωή που ο Πατέρας σου θέλει για

σένα. 3Και τι άλλο εκτός από τις ψευδαισθήσεις θα μπορούσαν να κρύψουν ό,τι δεν μπορεί

να συγκαλυφθεί; 4Τι θα μπορούσε να κρύψει από σένα ό,τι ήδη έχεις, εκτός από την

επιλογή σου να μην το βλέπεις, αρνούμενος ότι υπάρχει;

2. Η Σκέψη του Θεού σε δημιούργησε. 2Δε σε έχει αφήσει και ούτε για μια στιγμή δεν έχεις

μείνει μακριά από αυτήν. 3Σου ανήκει. 4Από αυτήν ζεις. 5Είναι η Πηγή της ζωής σου και σε

κρατά μαζί της, το καθετί είναι ένα με σένα, επειδή αυτή η Σκέψη δεν σε έχει αφήσει. 6Η

Σκέψη του Θεού σε προστατεύει, φροντίζει για σένα, κάνει το δρόμο σου ομαλό και τον

τόπο της ανάπαυσης σου μαλακό, φωτίζοντας το νου σου με ευτυχία και αγάπη. 7Η

αιωνιότητα και η παντοτινή ζωή λάμπουν στο νου σου, επειδή η Σκέψη του Θεού δε σε έχει

αφήσει και ακόμα παραμένει μαζί σου.

3. Ποιος θα αρνιόταν την ασφάλεια του και την ειρήνη του, τη χαρά του, τη θεραπεία του

και την ειρήνη του νου του, την ήρεμη ανάπαυση του και τη γαλήνια αφύπνιση του, αν

απλώς και μόνο αναγνώριζε πού βρίσκονται;.2Δε θα προετοιμαζόταν αμέσως να πάει εκεί

που βρίσκονται, εγκαταλείποντας καθετί άλλο σαν ανάξιο σε σύγκριση με αυτά; 3Και όταν

τα έβρισκε δε θα σιγουρευόταν ότι θα μείνουν μαζί του και ότι και ο ίδιος θα μείνει μαζί

τους;

4. Μην απαρνιέσαι τον Ουρανό. 2Είναι δικός σου σήμερα, μόνο και μόνο αν το ζητήσεις.

3Δε χρειάζεται να αντιληφθείς πόσο μεγάλο είναι το δώρο, πόσο αλλαγμένος θα είναι ο

νους σου πριν το λάβεις. 4Ζήτησε να λάβεις και θα σου δοθεί. 5Η βεβαιότητα βρίσκεται

μέσα σε αυτό το δώρο. 6Μέχρι να το καλωσορίσεις σαν δικό σου, η αβεβαιότητα

παραμένει. Ό Θεός όμως είναι δίκαιος. 8Η σιγουριά δεν απαιτείται, για να λάβεις ό,τι μόνο

η αποδοχή σου μπορεί να δώσει.

5. Ζήτησε με επιθυμία. 2Δε χρειάζεται να είσαι σίγουρος ότι ζητάς το μόνο πράγμα που

θέλεις. 3Οταν όμως λάβεις, θα είσαι σίγουρος ότι έχεις το θησαυρό που πάντοτε

αναζητούσες. 4Με τι θα τον αντάλλαζες τότε; Τι θα σε έκανε τώρα να τον αφήσεις να χαθεί

από την εκστατική σου θέα; 6Γιατί αυτή η θέα αποδεικνύει ότι έχεις ανταλλάξει την

τύφλωσή σου με τα μάτια του Χριστού, ο νους σου έχει εγκαταλείψει την άρνηση της

Σκέψης του Θεού και την έχει αποδεχτεί σαν την κληρονομιά σου.

6. Τώρα όλες οι αμφιβολίες είναι παρελθόν, το τέλος του ταξιδιού είναι βέβαιο, και η

σωτηρία σου έχει δοθεί. 2Τώρα η δύναμη του Χριστού είναι στο νου σου, για να θεραπεύεις

όπως και εσύ θεραπεύτηκες. 3Γιατί τώρα είσαι μεταξύ των σωτήρων του κόσμου. 4Ο

προορισμός σου έγκειται σε αυτό και πουθενά αλλού. 5Θα έδινε ο Θεός τη συγκατάθεση

Του να μείνει ο Υιός Του για πάντα πεινασμένος, εξαιτίας της άρνησης του να δεχτεί την

τροφή που χρειάζεται για να ζήσει; 6Ή αφθονία υπάρχει μέσα του και η στέρηση του δεν

μπορεί να τον αποκόψει από το σπίτι του και από την Αγάπη του Θεού που τον συντηρεί.

7. Εξασκήσου σήμερα έχοντας ελπίδα. 2Γιατί η ελπίδα είναι πράγματι δικαιολογημένη. 3Όι

αμφιβολίες σου δεν έχουν νόημα, γιατί ο Θεός είναι βέβαιος. 4Και η Σκέψη του Θεού ποτέ

δεν απουσιάζει. 5Είναι βέβαιο ότι η σιγουριά υπάρχει μέσα σε σένα, που είσαι οίκος του

Θεού. '6Αυτά τα μαθήματα αφαιρούν όλες τις αμφιβολίες που έχεις τοποθετήσει μεταξύ

του Θεού και της σιγουριάς σου για Αυτόν.

8. Βασιζόμαστε στο Θεό να μας δώσει βεβαιότητα, όχι στους εαυτούς μας. 2Και

εξασκούμαστε στο όνομα Του, όπως ο Λόγος Του μας καθοδηγεί.3Ή σιγουριά Του

βρίσκεται πέρα από την κάθε μας αμφιβολία. 4Η Αγάπη Του παραμένει υπεράνω κάθε

φόβου μας. 5Η Σκέψη του Θεού συνεχίζει να είναι πέρα από όλα τα όνειρα και μέσα στο

νου μας, σύμφωνα με το Θέλημα Του.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 166

 

Ο Θεός μου Εμπιστεύεται Όλα τα Δώρα Του.

 

1. Όλα τα πράγματα σου έχουν δοθεί. 2Η εμπιστοσύνη του Θεού σε σένα είναι απεριόριστη.

3Αυτός γνωρίζει τον Υιό Ίου. 4Αυτός δίνει χωρίς καμιά εξαίρεση, χωρίς να αρνείται τίποτα

που μπορεί να συνεισφέρει στην ευτυχία σου. 5Κι ωστόσο, αν το θέλημα σου δεν είναι ένα

με το Δικό Του, τα δώρα Του δεν λαμβάνονται. 6Τι θα σε έκανε όμως να νομίζεις ότι

υπάρχει ένα θέλημα διαφορετικό από το δικό Του;

2. Εδώ έχουμε την παραδοξολογία που βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία του κόσμου.

2Αυτός ο κόσμος δεν είναι το θέλημα του Θεού και επομένως δεν είναι πραγματικός.

Εκείνοι όμως που νομίζουν ότι είναι πραγματικός, πρέπει να πιστεύουν, επίσης, ότι υπάρχει

ένα άλλο θέλημα το οποίο έχει αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που θέλει Αυτός. 4Αυτό

είναι πραγματικά αδύνατο, ο κάθε νους όμως που κοιτάζει τον κόσμο και τον θεωρεί

σίγουρο, σταθερό, αξιόπιστο και αληθινό πιστεύει σε δύο δημιουργούς, ή μόνο σ' έναν, τον

εαυτό του. 5Πότέ όμως δεν πιστεύει σ' ένα Θεό.

3. Τα δώρα του Θεού δεν είναι ευπρόσδεκτα σε κανέναν που έχει τέτοιες παράξενες

πεποιθήσεις. 2Θα πρέπει να πιστεύει ότι το να δεχτεί τα δώρα του Θεού, όσο φανερά κι αν

γίνουν αυτά τα δώρα, όσο επίμονα και αν καλείται να τα διεκδικήσει σαν δικά του, είναι το

ίδιο με το να πιεστεί να διαπράξει προδοσία εναντίον του εαυτού του. 2Θα αρνηθεί την

υπηρεσία τους, θα διαψεύσει την αλήθεια και θα υποφέρει για να διασώσει τον κόσμο που

έφτιαξε.

4. Εδώ είναι το μόνο σπίτι που νομίζει ότι γνωρίζει, 2Εδώ είναι η μόνη ασφάλεια που

πιστεύει ότι μπορεί να βρει.3Χωρίς τον κόσμο που έφτιαξε είναι ένας απόκληρος,

φοβισμένος και δίχως κατοικία. 4Δε συνειδητοποιεί ότι είναι εδώ, στον κόσμο που έφτιαξε,

φοβισμένος και δίχως κατοικία, ένας απόκληρος που περιπλανιέται μακριά από το σπίτι

του, που δε συνειδητοποιεί ότι έχει ξεχάσει από πού ήρθε, πού πηγαίνει και, ακόμα, ποιος

πραγματικά είναι.

5. Τα δώρα του Θεού όμως τον συνοδεύουν στις μοναχικές, ανόητες, περιπλανήσεις του,

αν και δε γνωρίζει κανένα από αυτά. 2Δεν μπορεί να τα χάσει. 3Αλλά ούτε και βλέπει τι του

δίνεται. 4Συνεχίζει να περιπλανιέται, αντιλαμβανόμενος τη ματαιότητα που βλέπει παντού

γύρω του, βλέποντας το μερίδιο του στη ζωή να χάνεται σιγά-σιγά καθώς προχωρεί προς

το τίποτα. 5Κι ωστόσο συνεχίζει να περιπλανιέται, δύστυχος και φτωχός και μόνος, παρ'

όλο που ο Θεός είναι μαζί του και παρ' όλο που έχει ένα θησαυρό τόσο μεγάλο, που το

καθετί που περιέχει ο κόσμος δεν έχει καμιά αξία μπροστά στο μέγεθος του.

6. Φαίνεται να έχει μια αξιοθρήνητη μορφή, κουρασμένος, εξαντλημένος, ρακένδυτος και

με πόδια ματωμένα από τις πέτρες στο δρόμο που βαδίζει. 2Όλοι έχουν ταυτιστεί με αυτόν,

γιατί ο καθένας που έρχεται εδώ έχει ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι και έχει αισθανθεί την

ίδια συντριβή και απελπισία. Είναι κανείς όμως πράγματι αξιοθρήνητος, όταν βλέπεις ότι

ακολουθεί το δρόμο που διάλεξε και το μόνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσει

Ποιος βαδίζει μαζί του και να ανοίξει τους θησαυρούς του για να ελευθερωθεί;

7. Αυτός είναι ο εαυτός που διάλεξες, αυτός που έπλασες σαν αντικατάστατο της

πραγματικότητας. 2Αυτός είναι ο εαυτός που βίαια υπερασπίζεσαι εναντίον κάθε λογικής

και κάθε αποδεικτικού στοιχείου και όλων των μαρτύρων που μπορούν να αποδείξουν ότι

δεν είσαι αυτός.

3Δεν τους ακούς. 4Προχωρείς στο δρόμο σου σκυφτός, μη τυχόν και αντιληφθείς μια

αναλαμπή της αλήθειας και απαλλαγείς από την αυταπάτη και απελευθερωθείς.

8. Τρέμεις από φόβο μη τυχόν και αισθανθείς το άγγιγμα του Χριστού στον ώμο σου και

αντιληφθείς το απαλό Του χέρι να σε οδηγεί να κοιτάξεις τα δώρα σου. 2Πώς λοιπόν θα

μπορούσες να διακηρύξεις τη φτώχεια σου στην εξορία; 3Αυτός θα σε έκανε να γελάσεις με

αυτή την αντίληψη του εαυτού σου. 4Πού είναι η μεμψιμοιρία τότε; 5Και πού είναι η

τραγωδία που αναζήτησες για αυτόν που ο Θεός προόρισε να έχει μόνο χαρά;

9. Ο πανάρχαιος φόβος σου σε έχει πλησιάσει τώρα και η δικαιοσύνη σε έχει προφτάσει

επιτέλους. 2Το χέρι του Χριστού έχει αγγίξει τον ώμο σου και αισθάνεσαι ότι δεν είσαι

μόνος σου. 3Υποψιάζεσαι επίσης ότι ο αξιολύπητος εαυτός που νόμιζες ότι ήσουν μπορεί

να μην είναι η Ταυτότητα σου. 4Ό Λόγος του Θεού ίσως να είναι πιο αληθινός από τον

δικό σου. 5Ίσως τα δώρα Του για σένα να είναι πραγματικά. 6Αυτός ίσως να μην έχει

τελείως ξεγελαστεί από το σχέδιο σου να κρατήσεις τον Υιό Του σε βαθιά λησμονιά και να

πάρεις το δρόμο που διάλεξες χωρίς τον Εαυτό σου.

10. Το Θέλημα του Θεού δεν αντιτίθεται. 2Απλώς είναι. 3Δεν είναι ο Θεός που έχεις

φυλακίσει με το σχέδιο σου να χάσεις τον Εαυτό σου. 4Αυτός δε γνωρίζει ένα σχέδιο τόσο

άσχετο με το Θέλημα Του. 5Υπήρξε μια ανάγκη που Αυτός δεν κατάλαβε, αλλά στην οποία

έδωσε μια Απάντηση. 6Αυτό είναι όλο κι όλο. 7Και εσύ, που είσαι αυτός στον οποίο η

Απάντηση έχει δοθεί, δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο εκτός από Αυτήν.

11. Τώρα ζούμε, γιατί τώρα δεν μπορούμε να πεθάνουμε. 2Η επιθυμία να πεθάνεις έχει

απαντηθεί και τα μάτια που την κοίταξαν έχουν αντικατασταθεί τώρα από την όραση που

αντιλαμβάνεται ότι δεν είσαι ό,τι υποκρίνεσαι ότι είσαι. 3Βαδίζει μαζί σου Αυτός, που

αποκρίνεται στοργικά σε όλους τους φόβους σου με μια σπλαχνική απάντηση: «δεν είναι

έτσι τα πράγματα». 4Σου δείχνει όλα τα δώρα που έχεις κάθε φορά που η σκέψη της

φτώχειας σε καταδυναστεύει, και μιλά για τη Συντροφιά Του κάθε φορά που αντιλαμβάνε-

σαι τον εαυτό σου να είναι μόνος και φοβισμένος.

12. Σου υπενθυμίζει επίσης ακόμα ένα πράγμα που είχες ξεχάσει. 2Γιατί το Άγγιγμα Του σε

έχει κάνει όμοιο με Αυτόν. 3Τα δώρα που έχεις δεν είναι μόνο για σένα. 4Ό,τι έχει έρθει να

σου προσφέρει Αυτός, πρέπει τώρα να μάθεις να δίνεις. 5Άυτό είναι το μάθημα που

διδάσκει η προσφορά Του, γιατί Αυτός σε έχει σώσει από την απομόνωση που επιδίωξες να

πλάσεις για να κρυφτείς από το Θεό. 6Αυτός σου έχει υπενθυμίσει όλα τα δώρα που σου

έχει δώσει ο Θεός. 7Και επίσης μιλά για το τι γίνεται το θέλημα σου, όταν δεχτείς αυτά τα

δώρα και αναγνωρίσεις ότι είναι δικά σου.

13. Τα δώρα είναι δικά σου, εμπιστευμένα στη φροντίδα σου, για να τα δώσεις σε όλους

αυτούς που διάλεξαν το μοναχικό δρόμο από τον οποίο έχεις διαφύγει. 2Δεν

καταλαβαίνουν ότι απλώς και μόνο κυνηγούν τις επιθυμίες τους. 3Εσύ είσαι αυτός που

τους διδάσκει τώρα. 4Γιατί έχεις μάθει από το Χριστό ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος στον

οποίο μπορούν να βαδίσουν. 5Δίδαξε τους με το να τους δείχνεις την ευτυχία που έρχεται

σε αυτούς που αισθάνονται το άγγιγμα του Χριστού και αναγνωρίζουν τα δώρα του Θεού.

6Μην αφήνεις τη θλίψη να κλονίζει την εμπιστοσύνη σου στην αποστολή.

14. Οι αναστεναγμοί σου θα προδώσουν τώρα τις ελπίδες εκείνων που στηρίζονται σε σένα

για την απελευθέρωση τους. 2Τα δάκρυα σου είναι δικά τους. 3Αν είσαι άρρωστος, απλώς

και μόνο αρνείσαι τη θεραπεία τους. 4Ό,τι φοβάσαι απλώς και μόνο τους διδάσκει ότι οι

φόβοι τους είναι δικαιολογημένοι. 5Το χέρι σου δίνει το άγγιγμα του Χριστού, η αλλαγή της

στάσης σου γίνεται η απόδειξη ότι όποιος αποδέχεται τα δώρα του Θεού δεν μπορεί ποτέ

να υποφέρει από τίποτα.

6Αυτός σου έχει εμπιστευτεί την απελευθέρωση του κόσμου από τον πόνο.

15. Μην προδώσεις την αποστολή σου. 2Γίνε η ζωντανή απόδειξη του τι μπορεί να

προσφέρει στον καθένα το άγγιγμα του Χριστού. 3Ό Θεός σου έχει εμπιστευτεί όλα τα

δώρα Του. 4Στην ευτυχία σου δώσε μαρτυρία του πόσο μεταμορφώνεται ο νους που

διαλέγει να δεχτεί τα δώρα Του και να αισθανθεί το άγγιγμα του Χριστού. 5Αυτή είναι η

αποστολή σου τώρα. 6Γιατί ο Θεός εμπιστεύεται το δόσιμο των δώρων Του σε όλους

αυτούς που τα έχουν λάβει. 7Αυτός έχει μοιραστεί τη χαρά Του με σένα. 8Και τώρα

πηγαίνεις να τη μοιραστείς με τον κόσμο.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 167

 

Υπάρχει Μία Ζωή και τη Μοιράζομαι με το Θεό.

 

1. Δεν υπάρχουν διαφορετικά είδη ζωής, γιατί η ζωή είναι όπως η αλήθεια. 2Δεν έχει

διαβαθμίσεις. 3Είναι η κατάσταση που μοιράζονται όλοι αυτοί που δημιουργήθηκαν από

το Θεό. 4Όπως όλες οι Σκέψεις Του, η ζωή δεν έχει αντίθετο. 5Δεν υπάρχει θάνατος, επειδή

ό,τι δημιούργησε ο Θεός μοιράζεται τη Ζωή Του. 6Δεν υπάρχει θάνατος επειδή το αντίθετο

του Θεού δεν υπάρχει. 7Δεν υπάρχει θάνατος, επειδή ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα

2. Σε αυτό τον κόσμο φαίνεται να υπάρχει μια κατάσταση που είναι το αντίθετο της ζωής.

2Αυτή την κατάσταση αποκαλείς θάνατο. Επιπλέον έχουμε μάθει ότι η ιδέα του θανάτου

παίρνει πολλές μορφές. 4Είναι η ιδέα που βρίσκεται πίσω από όλα τα συναισθήματα που

δεν είναι γεμάτα από υπέρτατη ευτυχία. Είναι ο συναγερμός στον οποίο αντιδράς με

οποιοδήποτε τρόπο εκτός από τέλεια χαρά. 6Ολη η θλίψη, η απώλεια, η ανησυχία, η

δυστυχία και ο πόνος, ακόμα και ο παραμικρός αναστεναγμός κούρασης, η παραμικρή

ενόχληση, ή το παραμικρό κατσούφιασμα, παραδέχονται το θάνατο. 7Και έτσι αρνείσαι ότι

ζεις.

3. Νομίζεις ότι ο θάνατος είναι σωματικός.2Κι ωστόσο είναι μόνο και μόνο μια ιδέα,

άσχετος με το τι φαίνεται σαν σωματικό. 3Μια σκέψη βρίσκεται στο νου. 4Μετά μπορεί να

χρησιμοποιηθεί όπως διευθύνει ο νους .5Η πηγή της όμως είναι το μέρος όπου πρέπει να

αλλαχτεί, αν η αλλαγή πρόκειται να συμβεί. 6Οι ιδέες δε φεύγουν από την πηγή τους. 7Η

έμφαση που αυτά τα μαθήματα έχουν δώσει σε αυτή την ιδέα, οφείλεται στον κεντρικό

ρόλο που παίζει στις προσπάθειες μας να αλλάξουμε τη γνώμη σου για τον εαυτό σου.

8Είναι εξαιτίας αυτής της ιδέας που μπορείς να θεραπευτείς. 9Άυτή είναι ή αιτία της

θεραπείας. 10Ο λόγος που δεν μπορείς να πεθάνεις. 11Η αλήθεια της σε καθιέρωσε σαν ένα

με το Θεό.

4. Ο θάνατος είναι η σκέψη ότι είσαι αποχωρισμένος από το Δημιουργό σου. Είναι η

πεποίθηση ότι οι καταστάσεις αλλάζουν και τα συναισθήματα εναλλάσσονται εξαιτίας

παραγόντων που δεν μπορείς να ελέγξεις, που δεν έπλασες και που ποτέ δεν μπορείς να

αλλάξεις. 3Είναι η αμετάβλητη πεποίθηση ότι οι ιδέες μπορούν να φύγουν από την πηγή

τους και να αποκτήσουν χαρακτηριστικά που η πηγή τους δεν περιέχει και έτσι να γίνουν

διαφορετικές από την ίδια τους την πηγή, διαχωρισμένες από αυτήν ως προς το είδος

καθώς επίσης και ως προς την απόσταση, το χρόνο και τη μορφή.

5. Ο θάνατος δεν μπορεί να προέλθει από τη ζωή. 2Οι ιδέες παραμένουν ενωμένες με την

πηγή τους. 3Μπορούν να επεκτείνουν το καθετί που περιέχει η πηγή τους. 4Σε αυτό μπορούν

να υπερβούν κατά πολύ τον εαυτό τους. 5Αλλά δεν μπορούν να γεννήσουν ό,τι ποτέ δεν

τους δόθηκε. 6Οπως πλάθονται έτσι και θα πλάσουν. 7Όπως γεννήθηκαν έτσι και θα

γεννήσουν. 8Και από εκεί που προέρχονται, εκεί και θα επιστρέψουν.

6. Ο νους μπορεί να νομίζει ότι κοιμάται, αλλά αυτό είναι όλο κι όλο. 2Δεν μπορεί να

μεταβάλει την κατάσταση της εγρήγορσης του. 3Δεν μπορεί να πλάσει ένα σώμα, ούτε να

κατοικήσει μέσα σ' ένα σώμα. 4Ό,τι είναι ξένο στο νου δεν υπάρχει, επειδή δεν έχει πηγή.

5Γιατί ο νους δημιουργεί όλα τα πράγματα που υπάρχουν και δεν μπορεί να τους δώσει

χαρακτηριστικά που δεν έχει, ούτε να αλλάξει τη δική του αιώνια και γεμάτη επίγνωση

κατάσταση. 6Δεν μπορεί να πλάσει ό,τι είναι υλικό. 7Ό,τι φαίνεται να πεθαίνει δεν είναι

παρά μια ένδειξη ότι ο νους κοιμάται.

7. Το αντίθετο της ζωής μπορεί να είναι μόνο μια άλλη μορφή ζωής. 2Επομένως μπορεί να

συμφιλιωθεί με ό,τι το δημιούργησε, επειδή δεν είναι στ' αλήθεια αντίθετο. Ή μορφή του

μπορεί να αλλάξει, μπορεί να φαίνεται ότι είναι ό,τι δεν είναι. 4Ο νους όμως είναι νους,

ξύπνιος ή κοιμισμένος. 5Δεν είναι το αντίθετο του σε κανένα δημιούργημα, ούτε σε ότι

φαίνεται να πλάθει όταν πιστεύει ότι κοιμάται.

8. Ο Θεός δημιουργεί το νου μόνο στην κατάσταση της εγρήγορσης. 2Αυτός δεν κοιμάται

και οι δημιουργίες Του δεν μπορούν να μοιραστούν ό,τι δεν τους δίνει Αυτός, ούτε να

πλάσουν καταστάσεις που Αυτός δε μοιράζεται μαζί τους. 3Ή σκέψη του θανάτου δεν

είναι το αντίθετο των σκέψεων της ζωής. 4Οι Σκέψεις του Θεού δεν αντικρούονται ποτέ

από κανενός είδους αντιθέτων και παραμένουν για πάντα αμετάβλητες, με δύναμη να

επεκτείνονται παντοτινά, χωρίς καμιά αλλαγή — κι ωστόσο μέσα στον εαυτό τους —

επειδή βρίσκονται παντού.

9. Ό,τι φαίνεται να είναι το αντίθετο της ζωής είναι απλώς ύπνος. 2Όταν ο νους διαλέξει να

είναι ό,τι δεν είναι και να δεχτεί μια ξένη δύναμη που δεν έχει, μια ξένη κατάσταση στην

οποία δεν μπορεί να εισέλθει, ή μια αναληθή κατάσταση που δεν είναι μέσα στην Πηγή

του, απλώς φαίνεται ότι πηγαίνει να κοιμηθεί για λίγο. 3 Ονειρεύεται το χρόνο, ένα

διάστημα στο οποίο ό,τι φαίνεται να συμβαίνει δεν έχει ποτέ συμβεί και στο οποίο οι

αλλαγές που έχουν επιτευχθεί δεν έχουν καμιά ουσία και όλα τα γεγονότα δεν υπάρχουν

πουθενά. 4Όταν ξυπνήσει ο νους, απλώς και μόνο συνεχίζει να είναι όπως ήταν πάντοτε.

10. Ας είμαστε παιδιά της αλήθειας σήμερα κι ας μην αρνηθούμε την άγια μας κληρονομιά.

2Η ζωή μας δεν είναι όπως τη φανταζόμαστε. 3Ποιος μπορεί να αλλάξει τη ζωή, επειδή

κλείνει τα μάτια του ή κάνει τον εαυτό του να είναι ό,τι δεν είναι, επειδή κοιμάται και

βλέπει στα όνειρα του το αντίθετο αυτού που είναι; 4Δε θα ζητήσουμε το θάνατο σε καμιά

μορφή του σήμερα. 5Όύτε και θα αφήσουμε τις φαντασίες που αντιτίθενται στη ζωή να

μείνουν έστω και για μια στιγμή εκεί που η Σκέψη της αιώνιας ζωής έχει τοποθετηθεί από

τον ίδιο το Θεό.

11. Τον άγιο οίκο Του προσπαθούμε να διαφυλάξουμε σήμερα όπως Αυτός τον

δημιούργησε και τον θέλει να είναι για πάντα. 2Αυτός είναι ο Κύριος του τι σκεπτόμαστε

σήμερα. 3Και μέσα στις Σκέψεις Του, οι οποίες δεν έχουν αντίθετο, καταλαβαίνουμε ότι

υπάρχει μια ζωή και ότι τη μοιραζόμαστε με Αυτόν, με όλα τα δημιουργήματα και με τις

σκέψεις τους επίσης, γιατί Αυτός δημιούργησε τα πάντα μέσα στην ενότητα της ζωής η

οποία δεν μπορεί να διαιρεθεί και να πεθάνει και να φύγει από την Πηγή της ζωής από την

οποία προήλθε.

12. Μοιραζόμαστε μία ζωή, επειδή έχουμε μία Πηγή, μια Πηγή από την Οποία η τελειότητα

έρχεται σε μας, παραμένοντας πάντα στους άγιους νόες που Αυτός δημιούργησε τέλειους.

2Όπως ήμαστε, έτσι είμαστε και τώρα και θα είμαστε για πάντα. 3Ενας νους που κοιμάται

πρέπει να ξυπνήσει, καθώς βλέπει την ίδια του την τελειότητα να καθρεφτίζει τον Κύριο

της Ζωής τόσο τέλεια που χάνεται μέσα σε αυτό που απεικονίζεται εκεί. 4Και τώρα δεν

είναι πια απλώς μια απεικόνιση. 5Γίνεται το πράγμα που απεικονίζεται και το φως που

κάνει την απεικόνιση δυνατή. 6Καμιά όραση δε χρειάζεται τώρα. 7Γιατί ο αφυπνισμένος

νους είναι ένας νους που γνωρίζει την Πηγή του, τον Εαυτό του, την Αγιοσύνη του.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 168

 

Η Χάρη Σου μου Δίνεται. Τη Ζητώ Τώρα.

 

1. Ο Θεός μας μιλά. 2Εμείς δε θα Του μιλήσουμε; 3Δεν είναι μακριά. 4Δεν προσπαθεί να

κρυφτεί από μας. 5Εμείς προσπαθούμε να κρυφτούμε από Αυτόν και πέφτουμε σε πλάνη.

6Αυτός παραμένει εντελώς προσιτός. 7Αγαπά τον Υιό Του. 8Τίποτα δεν είναι βέβαιο εκτός

από αυτό, αυτό όμως είναι αρκετό. Αυτός θα αγαπά τον Υιό Του για πάντα.10Οταν ο νους

του κοιμάται. Αυτός ακόμη τον αγαπά. 11Κι όταν ο νους του ξυπνήσει. Αυτός τον αγαπά με

μια Αγάπη που ποτέ δεν αλλάζει.

2. Αν μόνο και μόνο γνώριζες το νόημα της Αγάπης Του. η ελπίδα και η απελπισία θα ήταν

αδύνατες. 2Γιατί η ελπίδα θα είχε εκπληρωθεί για πάντα και η οποιαδήποτε είδους

απελπισία θα ήταν αδιανόητη. 3Η χάρη Του είναι η απάντηση Του στην απελπισία, γιατί σε

αυτή έγκειται η θύμηση της Αγάπης Του. 4Δε θα έδινε Αυτός με χαρά τα μέσα με τα οποία

το Θέλημα Του αναγνωρίζεται; 5Η χάρη Του είναι δική σου, αν την παραδεχτείς. 6Και η

ανάμνηση Του ξυπνά στο νου που ζητά από Αυτόν, τα μέσα με τα οποία ο ύπνος του

σταματά.

3. Σήμερα ζητάμε από το Θεό το δώρο που Αυτός έχει διαφυλάξει με εξαιρετική φροντίδα

μέσα στις καρδιές μας, περιμένοντας να το παραδεχτούμε. 2Αυτό είναι το δώρο με το οποίο

ο Θεός έρχεται και μας ανυψώνει, παίρνοντας ο Ίδιος το τελευταίο βήμα της σωτηρίας.

3Καθοδηγούμενοι από τη Φωνή Του, μαθαίνουμε όλα τα βήματα εκτός από αυτό το

τελευταίο. 4Στο τέλος όμως έρχεται ο Ίδιος και μας παίρνει στην Αγκαλιά Του και μας

ξυπνά. 5Το δώρο της χάρης Του είναι κάτι περισσότερο από απλώς μια απάντηση.

6Επαναφέρει όλες τις αναμνήσεις που ξέχασε ο κοιμισμένος νους, όλη τη βεβαιότητα για το

τι είναι το νόημα της Αγάπης.

4. Ο Θεός αγαπά τον Υιό Του. 2Ζήτησέ Του τώρα να δώσει τα μέσα με τα οποία αυτός ο

κόσμος θα εξαφανιστεί και η όραση θα έρθει πρώτα, ακολουθούμενη μια στιγμή αργότερα

από τη γνώση. 3Γιατί με τη Χάρη βλέπεις ένα φως που καλύπτει όλο τον κόσμο με αγάπη

και παρατηρείς ότι ο φόβος εξαφανίζεται από κάθε πρόσωπο, καθώς οι καρδιές

ανυψώνονται και ζητούν το φως σαν το δικαίωμά τους. 4Τι μένει τώρα που θα

καθυστερούσε τον Ουρανό έστω και μια στιγμή περισσότερο; 5Τι δεν έχει ήδη

εξουδετερωθεί, όταν έχεις συγχωρέσει τα πάντα;

5. Σήμερα είναι μια νέα και άγια μέρα, γιατί λαμβάνουμε ό,τι μας έχει δοθεί. 2Η πίστη μας

ανήκει στον Δότη, όχι στ η δική μας αποδοχή. 3Παραδεχόμαστε τα λάθη μας, αλλά Αυτός

που δε γνωρίζει κανένα λάθος είναι επίσης Αυτός που απαντά στα λάθη μας, δίνοντας μας

τα μέσα για να τα εγκαταλείψουμε και να ανέλθουμε σε Αυτόν με ευγνωμοσύνη και

αγάπη.

6. Και Αυτός κατεβαίνει να μας συναντήσει, καθώς ερχόμαστε σε Αυτόν. 2Γιατί Αυτός

δίνει, ό,τι έχει προετοιμάσει για μας κι εμείς το λαμβάνουμε. Αυτό είναι το θέλημα Του,

επειδή Αυτός αγαπά τον Υιό Του. 4Σε Αυτόν προσευχόμαστε σήμερα, επιστρέφοντας μόνο

και μόνο το λόγο που μας έδωσε της Ίδιας Του της Φωνής, του Λόγου Του, της Αγάπης

Του:

5Η χάρη Σου μου έχει δοθεί. 6Τηζητώ τώρα.

7Πατέρα, έρχομαι σε Σένα.

8Και εσύ θα έρθεις σε μένα που το ζητώ.

9Είμαι ο Υιός που αγαπάς.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 169

 

Με τη Χάρη Ζω. Με τη Χάρη Απελευθερώνομαι.

 

1. Η χάρη είναι μια πλευρά της Αγάπης του Θεού, η οποία μοιάζει πάρα πολύ με την

κατάστασή που επικρατεί στην ενότητα της αλήθειας. 2Είναι η πιο υψηλή φιλοδοξία του

κόσμου, γιατί οδηγεί εντελώς πέρα από τον κόσμο. Είναι υπεράνω της μάθησης, κι ωστόσο

ο στόχος της μάθησης, γιατί η χάρη δεν μπορεί να έρθει μέχρι ο νους να προετοιμάσει τον

εαυτό του για αληθινή αποδοχή. 4Η χάρη θα έρθει αμέσως σε αυτούς που έχουν

προετοιμάσει ένα μέρος όπου μπορεί να τοποθετηθεί απαλά και να γίνει δεκτή με

προθυμία, ένα βωμό καθαρό και άγιο για το δώρο.

2. Η χάρη είναι η αποδοχή της Αγάπης του Θεού μέσα σε ένα φαινομενικό κόσμο μίσους

και φόβου. 2Η χάρη από μόνη της κάνει το μίσος και το φόβο να. φύγουν, γιατί, προσφέρει

μια κατάσταση τόσο αντίθετη με το καθετί που περιέχει ο κόσμος, που εκείνοι των οποίων

ο νους είναι φωτισμένος με το δώρο της χάρης δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο κόσμος του

φόβου είναι πραγματικός.

3. Η χάρη δεν μαθαίνεται. 2Το τελευταίο βήμα πρέπει να προχωρήσει πέρα από όλη τη

μάθηση. 3Ή χάρη δεν είναι ο στόχος που αυτά τα μαθήματα φιλοδοξούν να πετύχουν.

4Προετοιμαζόμαστε όμως για τη χάρη, γιατί ένας δεκτικός νους μπορεί να ακούσει το

Κάλεσμα να αφυπνιστεί. 5Δεν είναι ερμητικά κλειστός, ώστε να μην ακούει τη Φωνή του

Θεού. 6Εχει αντιληφθεί ότι υπάρχουν πράγματα που δε γνωρίζει και έτσι είναι έτοιμος να

δεχτεί μια κατάσταση εντελώς διαφορετική από την εμπειρία με την οποία είναι

εξοικειωμένος.

4. Ίσως να φαίνεται ότι έχουμε διαψεύσει τη δήλωση μας ότι η αποκάλυψη του Πατέρα

και του Υιού σαν ένα, έχει ήδη καθοριστεί. 2Αλλά έχουμε πει επίσης ότι ο νους καθορίζει

πότε θα έρθει αυτή η ώρα και ότι την έχει καθορίσει. 3Κι ωστόσο σε παροτρύνουμε να

δώσεις μαρτυρία για το Λόγο του Θεού, για να επιταχύνεις την έλευση της σε κάθε νου που

αναγνωρίζει την επίδραση της αλήθειας πάνω σου.

5. Η Ενότητα είναι απλώς η ιδέα ότι ο Θεός είναι. 2Και μέσα στην Ύπαρξη Του περικλείει

όλα τα πράγματα. 3Κανένας νους δεν περιέχει τίποτα άλλο εκτός από Αυτόν. 4Λέμε ότι «ο

Θεός είναι» και μετά σταματάμε να μιλάμε, γιατί μπροστά σε αυτή τη γνώση τα λόγια δεν

έχουν νόημα. 5Δεν υπάρχουν χείλη να τα μιλήσουν και κανένα μέρος του νου δεν είναι

τώρα αρκετά ξεχωριστό για να αισθανθεί ότι αντιλαμβάνεται κάτι διαφορετικό από τον

εαυτό του. 6Έχει ενωθεί με την Πηγή του. 7Και όπως η Ίδια του η Πηγή, απλώς είναι.

6. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε, ούτε να γράψουμε, ούτε καν να σκεφτούμε για αυτό.

2Έρχεται στον κάθε νου, όταν η πλήρης αναγνώριση ότι το Θέλημα του είναι το Θέλημα

του Θεού έχει τελείως δοθεί και τελείως ληφθεί. Επιστρέφει το νου στο ατελείωτο παρόν

όπου το παρελθόν και το μέλλον δεν μπορούν να συλληφθούν. 4Βρίσκεται υπεράνω της

σωτηρίας, πέρα από όλες τις σκέψεις του χρόνου, της συγχώρεσης και του άγιου προσώπου

του Χριστού. 5Ο Υιός του Θεού έχει απλώς εξαφανιστεί μέσα στον Πατέρα του, όπως ο

Πατέρας του έχει εξαφανιστεί μέσα σε αυτόν. 'Ό κόσμος ποτέ δεν υπήρξε. 7Η αιωνιότητα

παραμένει μια διαρκής κατάσταση.

7. Αυτή η κατάσταση είναι υπεράνω της εμπειρίας που προσπαθούμε να επισπεύσουμε. 2Η

συγχώρεση, όμως, όταν διδαχθεί και μαθευτεί, φέρνει μαζί της τις εμπειρίες που

επιβεβαιώνουν ότι η ώρα που ο ίδιος ο νους έχει ορίσει για να εγκαταλείψει τα πάντα εκτός

από αυτή την κατάσταση, είναι κοντά τώρα.3Δεν την κάνουμε να έρθει πιο γρήγορα, από

την άποψη ότι ό,τι θα προσφέρεις είχε συγκαλυφθεί από Αυτόν που διδάσκει τι σημαίνει η

συγχώρεση.

8. Όλη η μάθηση ήταν ήδη στο Νου Του, ολοκληρωμένη και τέλεια. 2Αυτός αναγνώρισε τα

πάντα που περιέχει ο χρόνος και τα έδωσε σε όλους τους νόες, ώστε ο καθένας, από μια

θέση στην οποία ο χρόνος είχε τελειώσει, να μπορέσει να αποφασίσει πότε να αφεθεί

ελεύθερος για την αποκάλυψη και την αιωνιότητα. 3Εχουμε επαναλάβει αρκετές φορές

προηγουμένως ότι απλώς και μόνο κάνεις ένα ταξίδι που έχει τελειώσει.

9. Γιατί η ενότητα πρέπει να είναι εδώ. 2Όποια κι αν είναι η ώρα που έχει ορίσει ο νους για

την αποκάλυψη είναι τελείως άσχετη με το τι πρέπει να είναι μια διαρκής κατάσταση, η

οποία είναι πάντα όπως ήταν πάντοτε και η οποία θα παραμείνει για πάντα όπως είναι

τώρα. Απλώς παίρνουμε το ρόλο που ανατέθηκε από πολύ παλιά και ο οποίος έχει τέλεια

εκπληρωθεί από Αυτόν που έγραψε το σενάριο της σωτηρίας στο Όνομα του Δημιουργού

Του και στο Όνομα του Υιού του Δημιουργού Του.

10. Δε χρειάζεται να διευκρινίσουμε περισσότερο αυτό που κανείς μέσα στον κόσμο δεν

μπορεί να καταλάβει. 2Όταν έρθει η αποκάλυψη της ενότητας σου, θα τη γνωρίσεις και θα

την καταλάβεις πλήρως. 3Τώρα έχουμε δουλειά να κάνουμε, γιατί αυτοί που βρίσκονται

στο χρόνο μπορούν να μιλούν για πράγματα πέρα από το χρόνο και να ακούν τα λόγια που

εξηγούν ότι ό,τι πρόκειται να έρθει είναι ήδη παρελθόν. 4Ί ι νόημα όμως μπορούν να έχουν

τα λόγια για αυτούς που ακόμα μετρούν τις ώρες και σηκώνονται και δουλεύουν και

πηγαίνουν για ύπνο βασισμένοι σε αυτές;

11. Είναι αρκετό, λοιπόν, που έχεις δουλειά να κάνεις για να παίξεις το ρόλο σου. 2Το τέλος

πρέπει να παραμείνει αθέατο σε σένα μέχρι να τελειώσεις το ρόλο σου. 3Δεν πειράζει. 4Γιατί

στο ρόλο σου βασίζονται όλα τα άλλα. 5Καθώς παίρνεις το ρόλο που σου ανατέθηκε, η

σωτηρία έρχεται λίγο πιο κοντά σε κάθε αβέβαιη καρδιά που δεν χτυπά ακόμη σε αρμονία

με το Θεό.

12. Η συγχώρεση είναι η κεντρική ιδέα που διαπερνά τη σωτηρία, κρατώντας όλες τις

πλευρές της σωτηρίας σε σχέσεις που έχουν νόημα, διευθύνοντας την πορεία που παίρνει

και εξασφαλίζοντας την έκβαση της. 2Και τώρα ζητάμε τη χάρη, το τελευταίο δώρο που

μπορεί να δώσει η σωτηρία. 3Ή εμπειρία που προσφέρει η χάρη θα τελειώσει στο χρόνο,

γιατί η χάρη προαγγέλλει τον Ουρανό αλλά δεν αντικαθιστά τη σκέψη του χρόνου παρά

μόνο για λίγο.

13. Αυτό το μικρό διάστημα είναι αρκετό. Εδώ γεννιούνται τα θαύματα, για να

επιστραφούν από εσένα, που λαμβάνεις άγιες στιγμές στην εμπειρία σου μέσω της χάρης,

σε όλους αυτούς που βλέπουν το φως που παραμένει στο πρόσωπο σου. 3Ποιο είναι το

πρόσωπο του Χριστού παρά το πρόσωπο αυτού που πήγε για μια στιγμή στην αιωνιότητα

και επέστρεψε φέρνοντας μια καθαρή απεικόνιση της ενότητας που αισθάνθηκε πριν μια

στιγμή, για να ευλογήσει τον κόσμο; 4Πώς θα μπορούσες τελικά να φτάσεις την αιωνιότητα

για πάντα, όταν ένα κομμάτι του εαυτού σου παραμένει έξω από σένα χωρίς να γνωρίζει

και χωρίς να έχει αφυπνιστεί και έχοντας σε ανάγκη να δώσεις μαρτυρία για την αλήθεια;

14. Να είσαι ευγνώμων που επιστρέφεις, όπως ήσουν χαρούμενος που έφυγες για μια

στιγμή και δέχτηκες τα δώρα που σου έδωσε η χάρη.2Τα φέρνεις πίσω στον εαυτό σου. 3Και

η αποκάλυψη δεν είναι μακριά. 4Ό ερχομός της είναι εξασφαλισμένος. 5Ζητάμε τη χάρη

και την εμπειρία που προέρχεται από τη χάρη. 6Καλωσορίζουμε την απελευθέρωση που

προσφέρει σε όλους. 7Δεν ζητάμε ό,τι δεν μπορεί να ζητηθεί. 8Δε στρέφουμε την προσοχή

μας προς ό,τι είναι υπεράνω αυτού που μπορεί να δώσει η χάρη.

9Γιατί αυτό που μπορεί να δώσει η χάρη μπορούμε κι εμείς να το δώσουμε με τη χάρη με

την οποία μας έχει δοθεί.

15. Ο στόχος της μάθησης που έχουμε σήμερα δεν υπερβαίνει αυτή την προσευχή. 2Στον

κόσμο, όμως, τι θα μπορούσε να είναι περισσότερο από ό,τι ζητάμε σήμερα από Αυτόν, που

δίνει τη χάρη που ζητάμε όπως Του δόθηκε;

3Με τη χάρη ζω.

4Με τη χάρη απελευθερώνομαι.

5 Με τη χάρη δίνω. 6Με τη χάρη θα απελευθερώσω.

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 170

 

Δεν Υπάρχει Ασπλαχνία στο Θεό Ούτε και σε Μένα.

 

1. Κανένας δεν επιτίθεται χωρίς πρόθεση να πληγώσει. 2Αυτό δεν μπορεί να έχει καμιά

εξαίρεση. 3Όταν νομίζεις ότι επιτίθεσαι για να αμυνθείς, υπονοείς ότι το να είσαι

άσπλαχνος είναι προστασία και ότι είσαι ασφαλής εξαιτίας της ασπλαχνίας. 4Υπονοείς ότι

πιστεύεις ότι το να πληγώσεις κάποιον άλλο σου φέρνει ελευθερία. 5Και υπονοείς ότι το να

επιτεθείς είναι το ίδιο με το να ανταλλάξεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι με κάτι

καλύτερο, πιο ασφαλές και πιο προστατευμένο από επικίνδυνες εισβολές και από το φόβο.

2. Πόσο πέρα για πέρα παράλογη είναι η ιδέα ότι για να προφυλαχτείς από το φόβο πρέπει

να επιτεθείς! 2Γιατί εδώ γεννιέται ο φόβος και τρέφεται με αίμα, για να μεγαλώσει και να

δυναμώσει και να μαίνεται. 3Και έτσι προστατεύει κανείς το φόβο, αντί να αποδράσει από

αυτόν. 4Σήμερα μαθαίνουμε ένα μάθημα που μπορεί να σε γλιτώσει από πιο πολλή

καθυστέρηση και περιττή δυστυχία από ό,τι σου είναι δυνατό να φανταστείς. Είναι το

εξής:

6Έσύ πλάθεις αυτό εναντίον του οποίου αμύνεσαι,

και με την ίδια σου την άμυνα εναντίον του,

γίνεται πραγματικό και αναπόφευκτο.

7Εγκατέλειψε τα όπλα σου, και μόνο τότε

θα αντιληφθείς ότι είναι ψεύτικο.

3. Φαίνεται ότι είναι ο εξωτερικός εχθρός στον οποίο επιτίθεσαι. 2Η άμυνα σου όμως

ανορθώνει έναν εχθρό μέσα σου, μια ξένη σκέψη που σε πολεμά, στερώντας σε από την

ειρήνη και διχάζοντας το νου σου σε δύο στρατόπεδα που φαίνονται να είναι εντελώς

ασυμφιλίωτα. 3Γιατί η αγάπη τώρα έχει έναν «εχθρό», κάτι αντίθετο, και ο φόβος, ο ξένος,

τώρα χρειάζεται την υπεράσπιση σου εναντίον της απειλής του τι πραγματικά είσαι.

4. Αν εξετάσεις προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο η φανταστική σου αυτοάμυνα

προχωρεί στο φανταστικό δρόμο της θα αντιληφτείς τα αξιώματα στα οποία βασίζεται

αυτή η ιδέα. 2Πρώτον είναι φανερό ότι οι ιδέες πρέπει να φεύγουν από την πηγή τους, γιατί

είσαι εσύ που έπλασες την επίθεση και πρέπει να τη διανοήθηκες πρώτος .3Έπιτίθεσαι

ωστόσο έξω από τον εαυτό σου και διαχωρίζεις το νου σου από εκείνον στον οποίο

πρόκειται να επιτεθείς, έχοντας τέλεια πίστη ότι ο διαχωρισμός που έπλασες είναι

πραγματικός.

5. Δεύτερον, τα χαρακτηριστικά της αγάπης δίνονται στον «εχθρό» της. 2Γιατί ο φόβος

γίνεται η ασφάλεια σου και ο προστάτης της ειρήνης σου και στρέφεσαι σε αυτόν για

παρηγοριά και απόδραση από τις αμφιβολίες για τη δύναμη σου και από την ελπίδα της

ανάπαυσης στη δίχως όνειρα γαλήνη. 3Και η αγάπη προικίζεται με τα χαρακτηριστικά του

φόβου, καθώς απογυμνώνεται από ό,τι ανήκει σε αυτήν και μόνο σε αυτήν. 4Γιατί η αγάπη

θα σου ζητούσε να εγκαταλείψεις όλη την άμυνα σαν κάτι ανόητο. 5Και τα όπλα σου

πράγματι θα γίνονταν σκόνη.6Γιατί αυτό και είναι.

6. Με την αγάπη σαν εχθρό, η ασπλαχνία θα γίνει ένας Θεός. Και οι θεοί απαιτούν από

εκείνους που τους λατρεύουν να υπακούν τις προσταγές τους και να αρνούνται να τις

αμφισβητήσουν. 3Σκληρή τιμωρία περιμένει εκείνους που ρωτούν αν οι απαιτήσεις τους

είναι συνετές και λογικές. 4Οι εχθροί αυτών των θεών είναι εξωφρενικοί και παράλογοι,

ενώ οι ίδιοι είναι πάντοτε ευσπλαχνικοί και δίκαιοι.

7. Σήμερα κοιτάζουμε αυτό τον άσπλαχνο θεό ήρεμα και αμερόληπτα. 2Και παρατηρούμε

ότι είναι φτιαγμένος μόνο και μόνο από πέτρα, παρ' όλο που τα χείλη του είναι αλειμμένα

με αίμα και φλόγες φαίνονται να βγαίνουν από αυτόν.

3Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. 4Δε χρειάζεται να αντισταθούμε στη δύναμη του. 5Δεν έχει

καμιά δύναμη. 6Και εκείνοι που βλέπουν την ασφάλεια τους δεν έχουν κανένα προστάτη,

ούτε μια δύναμη την οποία να επικαλεστούν σε ώρα κινδύνου, ούτε και ισχυρό πολεμιστή

που θα παλέψει για αυτούς.

8. Αυτή η στιγμή μπορεί να είναι τρομακτική. 2Μπορεί όμως να είναι και η ώρα της

απελευθέρωσης σου από την άθλια σκλαβιά. 3Κάνεις μια επιλογή, όταν στέκεσαι μπροστά

σε αυτό το είδωλο, βλέποντας το ακριβώς όπως είναι. 4Θα αποκαταστήσεις στην αγάπη ό,τι

έχεις προσπαθήσει να αποσπάσεις από αυτήν και να τοποθετήσεις μπροστά σε αυτήν τη

δίχως νου πέτρα; 5Ή θα πλάσεις ένα άλλο είδωλο για να την αντικαταστήσεις; 6Γιατί ο

Θεός της ασπλαχνίας παίρνει πολλές μορφές. 7Μια άλλη μορφή μπορεί να βρεθεί.

9. Μη νομίζεις όμως ότι ο φόβος είναι η απόδραση από το φόβο. 2Ας θυμηθούμε τι έχει

τονίσει το κείμενο για τα εμπόδια που συναντά κανείς στο δρόμο προς την ειρήνη. 3Το

τελευταίο εμπόδιο, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να πιστέψεις ότι δεν είναι τίποτα και το

οποίο φαίνεται σαν να είναι ένας συμπαγής τοίχος, αδιαπέραστος, τρομακτικός και

ανυπέρβλητος, είναι ο φόβος του Ίδιου του Θεού. 4Εδώ βρίσκεται το βασικό αξίωμα που

ενθρονίζει τη σκέψη του φόβου σαν θεό. 5Γιατί ο φόβος αγαπιέται από αυτούς που τον

λατρεύουν και ή αγάπη φαίνεται να έχει γίνει άσπλαχνη τώρα.

10. Από πού προέρχεται η εντελώς παράλογη πίστη στους Θεούς της εκδίκησης; 2Η αγάπη

δεν έχει μπερδέψει τα χαρακτηριστικά της με τα χαρακτηριστικά του φόβου. 3Αυτοί που

λατρεύουν το φόβο όμως θα αντιληφθούν τη δική τους σύγχυση στον εχθρό του φόβου,

και θα αντιληφθούν την ασπλαχνία του φόβου σαν ένα μέρος της αγάπης. 4Και τι είναι πιο

τρομακτικό τώρα από την Καρδιά της Ίδιας της Αγάπης; 5Το αίμα φαίνεται να είναι πάνω

στα χείλη Του, η φωτιά προέρχεται από Αυτόν. 6Και Αυτός είναι πιο τρομακτικός από

καθετί άλλο, και αδιανόητα άσπλαχνος κατακεραυνώνει όλους αυτούς που Τον

παραδέχονται σαν Το Θεό τους.

11. Η επιλογή που κάνουμε σήμερα είναι αναπόφευκτη. 2Γιατί κοιτάζεις για τελευταία

φορά αυτό το κομμάτι της σκαλισμένης πέτρας που έφτιαξες και δεν το αποκαλείς πια θεό.

3Εχεις φτάσει σε αυτό το σημείο προηγουμένως, αλλά έχεις διαλέξει αυτό τον άσπλαχνο

θεό να παραμείνει μαζί σου με μια άλλη μορφή. 4Και έτσι ο φόβος του Θεού επέστρεψε

μαζί με σένα. 5Αυτή τη φορά τον αφήνεις εκεί. 6Κι εσύ επιστρέφεις σ' ένα νέο κόσμο,

ξαλαφρωμένος από το βάρος του, κι αυτός ο κόσμος βλέπεται όχι με τα τυφλά μάτια του

φόβου, αλλά με την όραση που αποκατάστησε η επιλογή σου.

12. Τώρα τα μάτια σου ανήκουν στο Χριστό και Αυτός βλέπει μέσα από αυτά. 2Τώρα η

φωνή σου ανήκει στο Θεό και αντηχεί τη Δική Του Φωνή. 3Και τώρα η καρδιά σου

παραμένει εν ειρήνη για πάντα. 4Εχεις διαλέξει Αυτόν αντί για είδωλα, και τα

χαρακτηριστικά σου, τα οποία έχουν δοθεί από το Δημιουργό σου, επιστρέφουν επιτέλους

σε σένα. 5Το Κάλεσμα για το Θεό ακούγεται και απαντιέται. Τώρα ο φόβος έχει κάνει τόπο

για την αγάπη, καθώς ο Ίδιος ο Θεός αντικαθιστά την ασπλαχνία.

13. Πατέρα, είμαστε σαν Εσένα. 2Η ασπλαχνία δεν κατοικεί σε μας, επειδή δεν υπάρχει

καθόλου σε Εσένα. 3Η ειρήνη σου είναι δική μας. 4Και ευλογούμε τον κόσμο με ό,τι έχουμε

λάβει από Εσένα μόνο. 5Διαλέγουμε ξανά και κάνουμε την επιλογή μας για όλους τους

αδερφούς μας, γνωρίζοντας ότι είναι ένα μ ' εμάς. 6Τους φέρνουμε τη σωτηρία Σου, όπως

την έχουμε λάβει τώρα. 7Και δίνουμε ευχαριστίες σε αυτούς που μας ολοκληρώνουν. 8Σε

αυτούς βλέπουμε τη δόξα Σου και σε αυτούς βρίσκουμε την ειρήνη μας. 9Είμαστε άγιοι,

επειδή η αγιοσύνη Σου μας έχει απελευθερώσει. 10Και δίνουμε ευχαριστίες. 11Αμήν.

 

 

 

 

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ V

 

 

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ι. Και τώρα κάνουμε και πάλι επανάληψη. 2Αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι να κάνουμε

μεγαλύτερη προσπάθεια και να δώσουμε περισσότερο χρόνο σε αυτό που επιχειρούμε.

3Άναγνωρίζουμε ότι προετοιμαζόμαστε για ένα άλλο στάδιο κατανόησης. 4Είμαστε

πρόθυμοι να ολοκληρώσουμε τελείως αυτό το βήμα ώστε να μπορέσουμε να

προχωρήσουμε και πάλι με μεγαλύτερη βεβαιότητα, ειλικρίνεια και πίστη. 5Τα βήματα μας

μέχρι τώρα δεν είναι σταθερά και οι αμφιβολίες μας έχουν κάνει να περπατάμε αβέβαια

και αργά στο δρόμο που χαράζουν τα μαθήματα. 6Τώρα όμως συνεχίζουμε πιο γρήγορα,

γιατί πλησιάζουμε μια μεγαλύτερη βεβαιότητα, έναν πιο σίγουρο στόχο.

 

2. Κάνε σταθερά τα βήματα μας. Πατέρα μας. 2Άφησε τις αμφιβολίες μας να σιωπήσουν

και τους άγιους νόες μας να μείνουν ακίνητοι, και μίλησε μας. 3Λεν έχουμε λόγια να Σου

δώσουμε. 4Είμαστε πρόθυμοι μόνο και μόνο να ακούσουμε το Λόγο Σου και να τον

κάνουμε δικό μας. 5 Οδήγησε την εξάσκηση μας, όπως ένας πατέρας οδηγεί ένα μικρό

παιδί σε ένα δρόμο που δεν καταλαβαίνει. 6Κι ωστόσο το παιδί ακολουθεί, σίγουρο ότι

είναι ασφαλές, επειδή ο πατέρας του οδηγεί για αυτό.

 

3. Κι έτσι φέρνουμε την εξάσκηση μας σε Σένα. 2Και αν σκοντάψουμε, Εσύ θα μας

σηκώσεις. 3Αν ξεχάσουμε το δρόμο, βασιζόμαστε πάνω στη Δική Σου σίγουρη ενθύμηση.

4Ξεφεύγουμε από το δρόμο μας, αλλά Εσύ δε θα ξεχάσεις να μας καλέσεις πίσω. 5Κάνε τα

βήματα μας πιο γρήγορα τώρα, ώστε να μπορέσουμε να έρθουμε πιο σίγουρα και πιο

γρήγορα σ' Εσένα. 6Και δεχόμαστε το Λόγο που μας προσφέρεις για να ενοποιήσουμε την

εξάσκηση μας, καθώς επανεξετάζουμε τις σκέψεις που μας έχεις δώσει.

 

4. Αυτή είναι η σκέψη που πρέπει να προηγείται των σκέψεων που επανεξετάζουμε.

2Καθεμιά απλώς και μόνο διευκρινίζει κάποια πλευρά αυτής της σκέψης, ή τη βοηθά να

αποκτήσει μεγαλύτερο νόημα, να γίνει πιο προσωπική κι αληθινή και να περιγράψει πιο

καλά τον άγιο Εαυτό που μοιραζόμαστε και που τώρα προετοιμαζόμαστε να

ξαναγνωρίσουμε:

3Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

4Μόνο αυτός ο Εαυτός γνωρίζει την αγάπη. 5Μόνο αυτός ο Εαυτός είναι τελείως συνεπής

στις σκέψεις Του, γνωρίζει το Δημιουργό Του, καταλαβαίνει τον Εαυτό Του, είναι τέλειος

στη γνώση Του και στην αγάπη Του και ποτέ δεν αλλάζει τη διαρκή Του κατάσταση της

ένωσης με τον Πατέρα Του και με τον Εαυτό Του.

5. Και είναι Αυτός ο Εαυτός που περιμένει να μας συναντήσει στο τέλος του ταξιδιού.

 

2Κάθε βήμα που κάνουμε μας φέρνει λίγο πιο κοντά. 3Αυτή η επανάληψη θα σώσει

αμέτρητο χρόνο, αν κρατήσουμε στο νου μας ότι Αυτός συνεχίζει να είναι ο στόχος μας,

καθώς εξασκούμαστε, Τον πλησιάζουμε. 4Ας υψώσουμε τις καρδιές μας από τη σκόνη στη

ζωή, καθώς θυμόμαστε ότι Αυτός ο Εαυτός είναι δικός μας και ότι αυτά τα μαθήματα

στάλθηκαν για να μας ανοίξουν το δρόμο του φωτός και να μας διδάξουν, βήμα προς

βήμα, πώς να επιστρέψουμε στον αιώνιο Εαυτό που νομίσαμε ότι χάσαμε.

 

6. Κάνω το ταξίδι μαζί σας. 2Γιατί μοιράζομαι τις αμφιβολίες και τους φόβους σας για λίγο,

ώστε να μπορέσετε να έλθετε σε μένα που αναγνωρίζω το δρόμο με τον οποίο όλοι οι φόβοι

και οι αμφιβολίες ξεπερνιούνται. 3Βαδίζουμε μαζί. 4Πρέπει να καταλαβαίνω την

αβεβαιότητα και τον πόνο, αν και γνωρίζω ότι δεν έχουν νόημα. 5Ένας σωτήρας όμως

πρέπει να παραμένει με αυτούς που διδάσκει, βλέποντας ό,τι βλέπουν, αλλά και κρατώντας

στο νου του το δρόμο που τον απελευθέρωσε και που τώρα θα απελευθερώσει και σένα

μαζί με αυτόν. 6Ο Υιός του Θεού σταυρώνεται μέχρι να πάρεις το δρόμο μαζί μου.

 

7. Η ανάσταση μου ξανάρχεται κάθε φορά που οδηγώ με ασφάλεια έναν αδερφό στο

μέρος στο οποίο το ταξίδι τελειώνει και ξεχνιέται. 2Ανανεώνομαι κάθε φορά που ένας

αδερφός μαθαίνει ότι υπάρχει ένας δρόμος διαφυγής από τη δυστυχία και τον πόνο.

3Ξαναγεννιέμαι κάθε φορά που ο νους ενός αδερφού στρέφεται προς το φως μέσα του και

ψάχνει για μένα. 4Δεν έχω ξεχάσει κανέναν. 5Βοήθησέ με τώρα να σε οδηγήσω πίσω, εκεί

που το ταξίδι άρχισε, για να κάνεις μια άλλη επιλογή μαζί μου.

 

8. Ελευθέρωσε με καθώς εξασκείσαι και πάλι με τις σκέψεις που σου έφερα από Εκείνον

που βλέπει την πικρή σου ανάγκη και γνωρίζει την απάντηση που ο Θεός Του έχει δώσει.

Επανεξετάζουμε αυτές τις σκέψεις μαζί. 3Μαζί αφιερώνουμε σε αυτές το χρόνο και την

προσπάθεια μας. 4Και μαζί θα τις διδάξουμε στους αδερφούς μας. Ό Θεός δε θα ήθελε τον

Ουρανό να είναι ημιτελής. 6Ο Ουρανός σε περιμένει, όπως σε περιμένω κι εγώ. 7Δεν είμαι

ολοκληρωμένος χωρίς τη συμμετοχή σου σε μένα. 8Και καθώς ολοκληρώνομαι, πηγαίνουμε

μαζί στον πανάρχαιο οίκο μας. ο οποίος προετοιμάστηκε για μας πριν από τον ερχομό του

χρόνου και ο οποίος διατηρήθηκε αναλλοίωτος από το χρόνο, αμόλυντος και ασφαλής,

όπως θα είναι στο τέλος όταν ο χρόνος θα έχει τελειώσει.

 

9. Ας είναι λοιπόν αυτή η επανάληψη το δώρο σου σε μένα. 2Γιατί μονάχα αυτό έχω

ανάγκη, να ακούσεις τα λόγια που μιλώ και να τα δώσεις στον κόσμο. 3Εσύ είσαι η φωνή

μου, τα μάτια μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου, με τα οποία σώζω τον κόσμο. 4Ο Εαυτός

από τον Οποίο σε καλώ δεν είναι παρά ο δικός σου Εαυτός. 5Σε Αυτόν πηγαίνουμε μαζί.

Πάρε το χέρι του αδερφού σου, γιατί αυτός δεν είναι ένας δρόμος που βαδίζουμε μόνοι

μας. 7Στον αδερφό σου εγώ βαδίζω μαζί σου κι εσύ μαζί μου. 8Ο Πατέρας μας θέλει τον

Υιό Του να είναι ένα με Αυτόν. 9Τι ζει λοιπόν που δεν είναι ένα με σένα;

 

10. Ας γίνει αυτή η επανάληψη η ώρα στην οποία μοιραζόμαστε μια νέα εμπειρία για σένα,

μια εμπειρία που είναι όμως τόσο παλιά όσο ο χρόνος κι ακόμα παλαιότερη. 2Αγιασμένο

είναι το όνομα σου. 3Ή δόξα σου είναι για πάντα ακηλίδωτη. 4Και η πληρότητα σου είναι

τέλεια τώρα, όπως την καθιέρωσε ο Θεός. 5Εσύ είσαι ο Υιός Του, που ολοκληρώνει την

προέκταση Του στη δική σου προέκταση. 6Εφαρμόζουμε μόνο και μόνο μια πανάρχαια

αλήθεια, την οποία γνωρίζαμε προτού οι ψευδαισθήσεις φάνηκαν να διεκδικούν τον

κόσμο. 7Και υπενθυμίζουμε στον κόσμο ότι είναι ελεύθερος από όλες τις ψευδαισθήσεις

κάθε φορά που λέμε:

 

8Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη, και επομένως το ίδιο είμαι και Εγώ.

 

11. Με αυτή τη σκέψη αρχίζουμε την επανάληψη μας κάθε μέρα. 2Με αυτήν αρχίζουμε και

τελειώνουμε κάθε περίοδο εξάσκησης. 3Και με αυτήν κοιμόμαστε, για να ξυπνήσουμε και

πάλι με αυτά τα ίδια λόγια πάνω στα χείλη μας και να χαιρετήσουμε μια άλλη μέρα. 4Με

αυτή τη σκέψη περιβάλλουμε όλες τις σκέψεις που κάνουμε επανάληψη, και τις

χρησιμοποιούμε για να υψώσουμε αυτή τη σκέψη μπροστά στο νου μας και να την

κρατήσουμε με διαύγεια στη θύμηση μας όλη την ημέρα. 5Και έτσι, όταν θα έχουμε

τελειώσει αυτή την επανάληψη θα έχουμε αναγνωρίσει ότι τα λόγια που μιλάμε είναι

αληθινά.

 

12. Τα λόγια όμως δεν είναι παρά βοηθήματα, τα οποία, αν εξαιρέσουμε την αρχή και το

τέλος των περιόδων εξάσκησης, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για να

ανακαλούν, όταν υπάρχει ανάγκη, το νου στο σκοπό του. 2Εμπιστευόμαστε την εμπειρία

που προέρχεται από την εξάσκηση, όχι τα μέσα που χρησιμοποιούμε. 3Περιμένουμε την

εμπειρία και αναγνωρίζουμε ότι μόνο εκεί έγκειται η βεβαιότητα. 4Χρησιμοποιούμαι τα

λόγια και προσπαθούμε ξανά και ξανά να πάμε πέρα από αυτά στο νόημα τους, το οποίο

είναι πολύ πιο μακριά από τον ήχο τους. 5Ό ήχος εξασθενεί κι εξαφανίζεται, καθώς

πλησιάζουμε την Πηγή του νοήματος. 6Έδώ είναι που βρίσκουμε ανάπαυση.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 171

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (151) Όλα τα πράγματα είναι αντίλαλοι της Φωνής του Θεού.

 

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (152) Η δύναμη της απόφασης είναι δική μου.

2Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 172

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (153) Η ασφάλεια μου έγκειται στο ότι δεν αμύνομαι.

 

Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (154) Είμαι ένας από τους διακόνους του Θεού.

2 Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 173

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (155) Θα αποσυρθώ από τη θέση του οδηγού και θα αφήσω Αυτόν να οδηγεί.

 

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (156) Περπατώ με το Θεό στην τέλεια αγιοσύνη.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 174

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

1. (157) Στην Παρουσία Του είμαι πρόθυμος να εισέλθω τώρα.

 

2Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (158) Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 175

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (159) Δίνω τα θαύματα που έχω λάβει.

 

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (160) Είμαι στο σπίτι μου. 2Ο φόβος είναι άγνωστος εδώ.

3Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 176

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

1.(Ι6Ι) Δώσε μου την ευλογία σου, άγιε Υιέ του Θεού.

 

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (162) Είμαι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 177

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (163) Δεν υπάρχει θάνατος. 2Ο Υιός του Θεού είναι ελεύθερος.

 

Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (164) Τώρα είμαστε ένα με Αυτόν που είναι η Πηγή μας.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 178

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (165) Ας μην αρνηθεί ο νους μου τη Σκέψη του Θεού.

 

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (166) Ο Θεός μου εμπιστεύεται όλα τα δώρα Του.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 179

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

Ι. (167) Υπάρχει μια ζωή και τη μοιράζομαι με το Θεό.

 

Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι εγώ.

2.(168) Η χάρη Σου μου δίνεται. 2Τη ζητώ τώρα.

3Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 180

 

Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

1. (169) Με τη χάρη ζω. 2Με τη χάρη απελευθερώνομαι.

 

3Ό Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.

2. (170) Δεν υπάρχει ασπλαχνία στο Θεό ούτε και σε μένα.

2Ο Θεός είναι μόνο και μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.